نویسنده: شهربانو قهاری در این کتاب سنجش و درمان اختلال موکنی با علامت اصلی" کندن مو به صورت مکرر که باعث از دست رفتن میزان قابل توجهی از مو می شود" توضیح داده می شود... وسواس کندن مو یا اختلال مو کنی اولین بار در سال 1889 به وسیله ی دکتر فرانسوا هالوپو که متخصص پود، شناسایی شد. علایم اصلی این اختلال عبارت است از کندن مو به صورت مکرر که باعث از دست رفتن میزان قابل توجهی از مو می شود و با احساس تنش فزاینده پیش از کندن مو و احساس لذت، رضایت یا تسکین پس از آن همراه است. شناسایی تحریف های شناختی دخیل در موکنی و چالش با آن ها به کاهش رفتار موکنی منتهی می شود. نشر قطره
