کتاب حاضر گرچه با عنوان درمانهای بستری وابستگی به مواد تالیف شده است اما در واقع سعی دارد مخاطب را با کمبودهای اصلی شبکه کنونی درمان سوء مصرف مواد در کشور آشنا سازد شبکه نوین ارائه خدمات درمان سوء مصرف مواد در ایران از سال 1375 با تاسیس مراکز درمان سرپایی سم‌زدایی با کلوئیدین و نالتروکسون، شکل‌گیری اجتماعات درمان مدار یا TCو زاده شدن درمان های اقامتی پرهیز‌مدار (کمپ ها) شکل گرفت و با اضافه شدن درمانهای نگهدارنده (به طور عمده متادون) از سال 1382 ارتقا یافت. این شبکه در حال حاضر با وجود پیشرفت‌های چشمگیر دچار یک وضعیت دو قطبی است. عمده شبکه درمان اعتیاد ایران از مراکز درمان سرپایی نگهدارنده و مراکز درمان کوتاه مدت اقامتی پرهیز‌مدار (کمپ‌ها) تشکیل شده است. اما متاسفانه سطوح دیگر این شبکه آنچنان که می‌بایست رشد و تکامل نیافته‌اند. درمانهای سرپایی پرهیز‌مدار با محوریت مداخلات روان‌شناختی که می‌بایست نقطه اصلی درمان وابستگی به شیشه (مت آمفتامین) را تشکیل دهند و همچنین درمانهای بستری، اقامتی و بازتوانی دارویی و غیر دارویی با اشکال مختلف کوتاه و بلند مدت، حوزه های اصلی ضعف در شبکه درمان سوء مصرف مواد ایران را می باشند. در این میان، کتاب حاضر گرچه با عنوان درمانهای بستری وابستگی به مواد تالیف شده است اما در واقع سعی دارد مخاطب را با کمبودهای اصلی شبکه کنونی درمان سوء مصرف مواد در کشور آشنا سازد و زمینه‌های لازم را برای اضافه شدن خدمات تخصصی تر درمان سوء مصرف مواد در کشور مورد بررسی و تحلیل قرار دهد. انتشارات:مهر و ماه
