همه ی زندگیم شده بچه م

نویسنده / مترجم: لیلیان نمت - پیر، آذین حسین زاده

نویسنده ی این کتاب که روان‏شناس و روان‏کاو است از والدین دعوت میکند تا احساسات منفی خود را بپذیرند و بدانند که گاهی اوقات ممکن است در همان حالی که عاشق بچهی خود هستند از او متنفر نیز باشند.


«چه‏قدر این بچه سروصدا میکنه!»؛ «خفه‏مون کرد این بچه، یه لحظه هم راحتمون نمیذاره!»؛ «خسته‏ام کرد! کلافه شدم!» خیلی از والدین و به‏ویژه مادرها از دست بچه‏ها شکایت دارند. آن‏ها میخواهند تا آموزش بچه‏ها راحت و بیدردسر پیش رود، اما میبینند که واقعیت چیز دیگری است. لحظه‏ای میرسد که پدرومادرها به ستوه میآیند و کلافه میشوند. خستگی والدین به رفتارهای غیرقابل تحمل بچه دامن میزند؛ والدین هم دچار عذاب وجدان و تردید میشوند و این دور باطل آن‏ها را اسیر میکند. نویسنده ی این کتاب که روان‏شناس و روان‏کاو است از والدین دعوت میکند تا احساسات منفی خود را بپذیرند و بدانند که گاهی اوقات ممکن است در همان حالی که عاشق بچهی خود هستند از او متنفر نیز باشند. به نظر او پدرومادر شدن فقط بچه‏داری نیست، بلکه چیزهای دیگری هم هست از قبیل این‏که: گاهی استراحت کنیم. گاهی اوقات خود را به جای کودک فرض کنیم. بچه را محور اصلی زندگی قرار ندهیم. به بچه محبت کنیم، اما افراط نکنیم. تصور نکنیم که باید بیعیب و نقص بود. گاهی اوقات بچه را به اطرافیان بسپاریم و به خودمان برسیم. این کتاب کمک بزرگی است به آن دسته از والدینی که از بچه‏داری خسته شده‏اند.

انتشارات: قطره