نویسنده/ مترجم: زیگموند فروید/ حسن اکبریان طبری فروید در این کتاب مدعی است که در پس فراموشکاریهای روزمره جربانی ذهنی وجود دارد و انگیزه افراد و میزان تاثیر وقایع بر آنها در فراموشکاریها موثر است. کتاب حاضر از دو فصل« فراموش کردن تاثیرات و مقصود ها/ فراموش کردن اسم های خاص» تشکیل شده است. فصل اول که خود به تنهایی شامل دو قسمت است به «فراموشی تاثرات و معلومات می پردازد» و یازده خاطره کوتاه را به خود اختصاص می دهد. بخش دوم به نام «فراموش کردن قصد انجام کار» به علت یابی فراموشی می پردازد. او در این کتاب به علل فراموشی اشاره می کند و برای راحت شدن فهم مطالب از مثال های گوناگون بهره می برد. او در مثال هشت فصل اول، از شوهری می گوید که علاقه ای به شرکت در مراسم اجتماعی آخر هفته ها ندارد. او کلید کمد لباسش را در حین عوض کردن و آماده شدن برای رفتن به مراسم در گنجه ای دیگر قفل می کند.جالب آنکه چند روز بعد که کلید یافت می شود تکرار می کند که تعمدی در انجام اینکار نداشته و آن را به فراموشکاری هایش ربط می دهد.. فروید با واکاوی ناخود آگاه مرد به این نتیجه می رسد که انسان وقتی دوست ندارد کاری را به انجام برساند، آن را به بوته فراموشی می سپارد. او حتی در فصل دوم که به اسامی خاص اشاره می کند، یاد آور می شود که گاه نام خاصی که ما را به یاد یک واقعه ناخوشایند و یا فردی نامطلوب راهنمایی می کند، باعث فراموشی اعمالی می شود که به نوعی آن نام بخصوص را در ما تداعی می کند. فروید با کمک تداعی آزاد و تحلیل رویاها در تشخیص و درمان بیماران روانی راه موثری را در پیش می گیرد. انتشارات کتابسرای تندیس