مبارزه با سرطان از طریق غذاهای مصرفی

هیچ ماده غذایی واحدی نمی‌تواند خطر سرطان را کاهش دهد، اما ممکن است کاربرد ترکیب مناسب مواد غذایی در کاهش دادن این خطر مهم باشد. در تعیین مواد غذایی مصرفی، باید بین دست کم دو سوم مواد غذایی گیاهی و حداکثر یک سوم مواد غذایی حیوانی موازنه برقرار شود. این رژیم غذایی ابزار مهمی برای مبارزه با سرطان است. باید گزینه‌های بهتر و بدتر مواد غذایی را بررسی و ارزیابی نمود.







میوه‌ها و سبزیجات سرشار از موادی مغذی هستند که با سرطان مبارزه می‌کنند، و هرچه پر رنگ‌تر باشد ، مواد مغذی بیشتری در بر دارند. این مواد غذایی می‌توانند به شخص کمک کنند به وزن مناسب وزن دست یابد و آن را حفظ کند، و بنابراین از این طریق هم به کمتر شدن خطر سرطان کمک می‌کنند. با داشتن اضافه وزن، خطر چند نوع سرطان افزایش می‌یابد، از جمله سرطان‌های روده بزرگ، مری، و کلیه. هدف باید این باشد که در طول روز دست کم پنج پرس میوه و سبزی که به نحوی صحیح آماده شده است مصرف شود.







فولات ویتامین B مهمی است که امکان دارد در کمک به محافظت از بدن در برابر سرطان‌های روده بزرگ (کولون)، راست‌روده (رکتوم)، و پستان مفید باشد. فولات به مقدار فراوان در مواد غذایی که به‌عنوان صبحانه مصرف می‌شوند وجود دارد. ذرت تقویت (غنی‌سازی) شده و فرآورده های گندم سبوس نگرفته، و همچنین آب پرتقال و خربزه و توت فرنگی‌، منابع مناسبی برای تأمین فولات هستند.







مارچوبه و تخم مرغ منابع خوب دیگری برای تأمین فولات می‌باشند، و فولات در جگر مرغ، لوبیا، دانه آفتاب گردان، و سبزیجات برگی سبز رنگ مانند اسفناج یا کاهوی رومی (که دارای برگهای درازی است) هم وجود دارد. بهترین راه به‌دست آوردن فولات خوردن قرص حاوی آن نمی‌باشد، بلکه باید مقدار کافی میوه، سبزی، و فرآورده های غلات غنی‌سازی شده مصرف شود.







احتمالاً مصرف هرازگاهی یک همبرگر یا یک ساندویچ سوسیس ضرری ندارد. اما کاهش دادن میزان مصرف گوشت‌های فرآوری شده، مانند سوسیس دودی ،کالباس و همبرگر امکان دارد در کمتر کردن خطر سرطان های روده بزرگ و راست‌روده (کولورکتال) و معده مفید باشد. همچنین، ممکن است خوردن گوشت هایی که با دودی کردن یا با استفاده از نمک نگهداری شده‌اند شخص را در معرض عواملی قرار دهد که به‌طور بالقوه می‌توانند باعث ایجاد سرطان بشوند.







مشخص نیست که آیا این ویژگی به‌خاطر وجود لیکوپن، رنگدانه‌ای که رنگ قرمز گوجه فرنگی ناشی از آن است، یا ماده‌ای دیگر می‌باشد. اما در برخی از مطالعا ، خوردن گوجه فرنگی را با کاهش خطر چند نوع سرطان، از جمله سرطان پروستات، ربط داده‌اند. همچنین، بررسی‌های به عمل آمده حاکی از آن است که محصولات فرآوری شده گوجه فرنگی، مانند افشره و سس یا خمیر گوجه فرنگی، پتانسیل ضد سرطانی بودن گوجه فرنگی را افزایش می‌دهند.







گرچه شواهد موجود هنوز به یک اندازه قابل‌اطمینان نیستند، ممکن است چای، مخصوصاً چای سبز، یک ماده ضد سرطانی قوی باشد. در مطالعات آزمایشگاهی، چای سبز از ایجاد سرطان در سلول های روده بزرگ، کبد، پستان، و پروستات جلوگیری نموده یا سرعت تشکیل این سرطان‌ها را کاهش داده و همچنین تأثیری مشابه بر بافت ریه و پوست داشته است. در برخی از مطالعات درازمدت‌تر، مصرف چای را با کمتر شدن خطر سرطان‌های مثانه، معده، و لوزالمعده ربط داده‌اند.






انگور و افشره انگور، مخصوصاً انگور ارغوانی و قرمز ، حاوی رزوراترول هستند. رزوراترول ویژگی‌های قوی آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارد، و در مطالعات آزمایشگاهی از وارد شدن نوعی صدمه جلوگیری کرده است که این صدمه امکان دارد آغاز کننده فرآیند سرطان در سلول‌ها باشد. شواهد کافی موجود نمی‌باشد تا بتوان گفت که ممکن است خوردن انگور در پیشگیری یا درمان سرطان مفید است.







سرطان‌های دهان، گلو، حنجره، مری، کبد، و پستان همگی با نوشیدن مشروبات الکلی ارتباط دارند. ممکن است الکل خطر سرطان روده بزرگ و راست‌روده را هم افزایش دهد. لذا توصیه می شود برای کاهش خطر ابتلای سرطان از مصرف مشروبات الکلی اجتناب شود.







آب نه تنها تشنگی را برطرف می‌سازد که شاید از بدن در برابر سرطان هم محافظت کند. کمتر شدن خطر سرطان ناشی از کاهش یافتن غلظت عوامل بالقوه سرطان‌زای موجود در مثانه است. همچنین، نوشیدن مقدار بیشتری از مایعات باعث می‌شود شخص به دفعات بیشتری ادرار کند، و از این طریق مدت زمانی که این عوامل با آستر مثانه در تماس هستند کمتر خواهد بود.







لوبیا آنقدر برای انسان فایده دارد که امکان مفید بودن آن در مبارزه با سرطان هم باعث تعجب نمی‌شود. لوبیا حاوی چند ماده شیمیایی قوی است که امکان دارد از سلول‌های بدن در برابر صدماتی محافظت کنند که این صدمات ممکن است به تشکیل سرطان منتهی شوند. در آزمایشگاه، این مواد رشد تومور را کند کردند و مانع از آن شدند که تومور موادی را رهاسازی کند که به سلول‌های اطراف صدمه می‌زنند.







سبزیجان خانواده شب بو (یا کلم یا چلیپاییان ، شامل بروکلی، گل کلم، کلم بروکسل (فندوقی)، نوعی کلم چینی بنام bok choy، و کلم پیچ است. با سرخ کردن سریع همراه با بهم زدن بی وقفه این سبزیجات خانواده کلم در حرارت بالا در ماهیتابه‌ای که در آن اندکی روغن وجود دارد (stir frying) می‌توان غذایی عالی تهیه نمود، و با افزودن سبزیجات خانواده کلم به سالاد می‌توان سالادی واقعاً خوشمزه آماده نمود. اما مهم‌تر از همه اینکه امکان دارد اجزای موجود در این سبزیجات به بدن کمک کنند در برابر سرطان‌هایی مانند سرطان‌های روده بزرگ، پستان، ریه، و گردن رحم از خود محافظت نماید.







سبزیجات برگ‌دار به رنگ سبز تیره مانند برگ خردل، کاهو، کلم پیچ، کاسنی (اندیو)، اسفناج، و چغندر برگی یا اسفناجی (chard)، دارای مقدار فراوانی فیبر غذایی، فولات، و کاروتنویید می‌باشند. ممکن است این مواد مغذی در محافظت از بدن در برابر سرطان‌های دهان، حنجره، لوزالمعده، ریه، پوست، و معده مفید باشند.







کورکومین جزء اصلی تشکیل‌دهنده ادویه هندی بنام زردچوبه می‌باشد و ماده‌ای است که از پتانسیل ضدسرطانی بودن برخورداراست. در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده است که کورکومین می‌تواند تغییر شکل، تکثیر، و حمله سلول‌های سرطانی را در گروه متنوعی از سرطان‌ها مهار کند.







ممکن است نحوه پختن گوشت از نظر میزان خطر سرطانی که گوشت به‌وجود می‌آورد مهم باشد. سرخ نمودن، در کباب‌پز پختن، و پختن با شعله آتش در درجه حرارت بسیار بالا باعث تشکیل مواد شیمیایی می‌شود که امکان دارد خطر سرطان را افزایش دهند. به‌نظر می‌آید در دیگر روش‌های پختن، مانند آب پز کردن یا آرام پختن یا با بخار پختن، تعداد کمتری از این مواد شیمیایی به‌وجود می‌آید. و به هنگام آب پز کردن گوشت باید به یاد داشت که مقدار زیادی سبزیجات مفید و محافظت‌کننده به آن اضافه شود.







توت فرنگی و تمشک دارای ماده شیمیایی گیاهی به نام الاژیک اسید هستند که آنتی اکسیدانی قوی می‌باشد و امکان دارد به‌ طور همزمان به چند طریق با سرطان مبارزه کند، از جمله اینکه مواد سرطان‌زای خاصی را غیرفعال سازد و رشد سلول‌های سرطانی را کند نماید.‌







امکان دارد آنتی اکسیدان‌های قوی موجود در سیاه گیله یا قره قاط در پشتیبانی از سلامتی ما‌، از جمله در برابر سرطان، ارزش های گوناگونی داشته باشند. آنتی اکسیدان‌ها با خلاص کردن بدن از شر رادیکال‌های آزاد، پیش از آنکه این رادیکال‌های آزاد به سلول‌ها صدمه‌ای وارد نمایند، با سرطان مبارزه می‌کنند. برای افزایش میزان مصرف این توت مفید، باید استفاده از سیاه گیله را برای پوشاندن روی آرد جو دوسر (بلغور جو)، ذرت سرد، ماست، و حتی سالاد، امتحان کرد.







شاید شکر مستقیماً باعث ایجاد سرطان نشود، اما امکان دارد جایگزین غذاهایی سرشار از مواد مغذی شود که این مواد مغذی به محافظت از بدن در برابر سرطان کمک می‌کنند. شکر مقدار کالری دریافتی را افزایش می‌دهد، که این امر در افزایش وزن و چاقی نقش دارد. ممکن است اضافه وزن یکی از عوامل خطر سرطان باشد. میوه، که مجموعه‌ای سرشار از ویتامین است، جایگزینی خوشمزه برای شکر می‌باشد.







ممکن است ویتامین‌ها به محافظت از بدن در برابر سرطان کمک کنند، اما به شرط آنکه به‌طور طبیعی از مواد غذایی به‌دست آیند. دریافت مواد مغذی ضدسرطان از مواد غذایی مانند خشکبار، میوه، و سبزیجات برگی سبز رنگ بسیار بهتر از به‌دست آوردن آنها از مکمل‌ها می‌باشد. استفاده از رژیم غذایی مناسب بهترین کار است.