سلام، من لیسانس دارم، آقا هستم و 28 سالم هست. من وقتی به ملاکای ازدواجم فکر میکنم، تواضع طرف مقابل برام خییییییلی مهمه. هرچی فکر میکنم که چرا من از آدمای متواضع خوشم میاد علتشو نمیدونم. یه بار یه دخترو به من معرفی کردن و گفتن دختر خوب و افتاده ای هست و لیسانس پیام نور از فلان شهرستان گمنام داره. گفتم که متواضع بودن این خانم که وظیفه شه. متواضع بودنش با توجه به موقعیتش آنچنان صفت والایی نیست. مگه آمریکا درس خونده و متواضع مونده که به من میگی متواضعه؟ مصداق حرف من این شعره که میگه: تواضع ز گردن فرازان نکوست/ گدا گر تواضع کند خوی اوست. البته من بی احترامی نمیکنم به دانشجوهای دانشگاه های غیر مطرح کشور. فقط میگم که افتادگی شون نسبت به جایگاهی که دارن چندان کار شاقی نیست. در کل بفرمایید ملاک متواضع بودن طرف، ملاک مناسبی هست یا خیر؟
