من دختر 18 ساله ام. همیشه از بچگی درونگرا بودم و خودمم میپسندم که همه ی احساساتم رو بروز ندم یا این که به همه بگم میخوام چکار کنم. ولی فک کنم زیادی دارم توش پیش میرم. مثلا هر بار که پای لپتاب میشینم خواهرم بم میگه درای چکار میکنی منم مجبورم بگم اما بعضی وقتا واقعا دلم نمیخواد بگم دارم چکار میکننم .مثلا همین الان دلم نمیخواست بگم میخوام برم تو سایت روانشناسی ولی خانوادم میگن مگه داری چکارمیکنی که نمیخوای دیگران بدونن و پنهان میکنی .ولی من پنهان نمیکنم فقط حس خوبی بم دست نمیده که بگم دقیقا میخوام چکار کنم و برای چی میخوام اینکار رو بکنم. اوناهم نسبت بم حساس شدن به یه بهونه ای میخوان ببینن من دارم چه کار میکنم. منم سریع موقعیت رو تغییر میدم مثلا اگر فیلم میبینم میام بیرون از توش و با این که دروغگو نیستم الکی میگم داشتم یه کار دیگه میکردم یا کلا هر کاری دوست ندارم بگم ولی خیلی بم گیر میدن. الانم یه دعوای شدید با خواهر بزرگم داشتم و بش گفتم دلم نمیخواد بگم و اون هم گفت ادای فیلم هارو درمیاری و مثل دخترای چندش شدی ولی من واقعا بخاطر این که بگم بزرگ شدم وکسی نباید بم کار داشته باشه این کار رونمیکنم. شاید بخاطر سرزنش شدن های بعدش که بگن وقتت رو تلف میکنی درس نمیخونی هم هست. ازتون میخوام بگید باید واقعا هرکاری میکنم رو خانوادم باید توضیح بدم؟
