افسردگی

Question

بنام خدا
دختری ۲۷ ساله هستم. کارشناسی ارشد مهندسی از دانشگاه دولتی رده بالا دارم و تا الان آدم خیلی موفقی در عرصه درس و شغلی بودم و معمولا جزو شاگرد اول ها در همه مقاطع بودم. خیلی آدم پر انگیزه ای بودم. جوری که همه موقع دلتنگیاشون از من انرژی می گرفتن. حدود دو سال پیش بعد از اتمام دوره ارشدم، احساس افسردگی به سراغم اومد. جوری که همه داشته هام به نظرم کاملا بی ارزش شدن و اصلا به چیزایی که تا اونموقه ازش لذت می بردم، احساسی نداشتم. بی دلیل هر روز دو تا سه ساعت و یا حتی بیشتر گریه میکردم. بشدت خلقم تنگ میشد. اما هیچ وقت فکر خودکشی و ... نداشتم. یکسال هست که باز هم بدون اینکه درمان داشته باشم، حالم خیلی بهتر شده. فقط دلتنگی های شدیدم مونده. جوری که وقتی میاد سراغم دوس ندارم توی خونه بمونم‌. برام خیلی سوال بود چرا اینجور شد. واقعا شرایط زندگی من خیلی اروم بود. نه مشکل حاد عاطفی نه مالی و نه هیچ چیز دیگه. دوست داشتم ازدواج کنم اما میترسم با این مشکلم نتونم زندگی خوبی برای طرف مقابل بسازم. خیلی مطالعه کردم که ببینم چرا منی که انقد مثبت بودم، به یکباره اینجور شدم. درباره سیکلو تایمی و دو قطبی و افسردگی مطالعه کردم. هیچکدوم از علایم رو به طور کامل نداشتم. به نظرتون لازمه به متخصص مراجعه کنم؟ میترسم برم پیش متخصص و داروهایی بده که بدتر بشه شرایطم.

Answer 1

سلام به  شما

مسلما هیچ اتفلقی در بدن و روان و مغز ما بی دلیل رخ نمیدهد.
حتما دلایلی دارد که لازمست ابتدا کشف شود.
بنابراین از صحبت با متخصص نهراسید.
بروید اگر ریشه ها پیدا شد و درمان دادند پیگیر شوید. اگر احساس کردید مشاور شما را نفهمیده با مشاور دیگری صحبت کنید.
انقدر سرچ کنید تا بفهمید چه اتفاقی برایتان افتاده است.

---

مـریم غفـار
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
مشاوره تلفنی : شماره هوشمند 9099071000 را بدون پیش شماره گرفته و سپس کد 80195 را وارد نمایید