بکارت از دست رفته

Question

با سلام.اگر بخوام داستانمو بگم باید ساعت ها براتون تعریف کنم.یه اعتماد احمقانه و نابود شدن زندگی من توسط مردی که بدبین و شکاک بود و دست بزن داشت.و در نهایت بکارت از دست رفته و یه راز سنگین که سنگیش رو نیمتونم برای یه عمر تحمل کنم!!حس میکنم معلولم یا نقصی دارم.این روزها فقط در حسرت زندگی دیگرانم و سرزنش خودم..استرس شدیدی دارم از اینکه  الان روح ویرونم رو چیکار کنم؟
استرس آینده ه آیا کسی من رو با این شرایط میپذیره؟ که رابطه ای داشتم برای ازدواج و در نهایت به هم خورد.......استرس روح داغونم و استرس ایندم من رو به حدی خراب کرده که حتی گاهس حس میکنم من یه ادم مرده هستم
لطفا کمکم کنید

Comments

ارزش تو فقط به اندازه ی بکارتت نیست
تو خیلی باارزش تری
خودتو بخاطرش سرزنش نکن  این فقط یه تجربه ی تلخ بوده که تو باید ازش درس بگیری
هیچ چیز تموم نشده با افکار منفی انقدر خودتو نابود نکن ب جاش بلند شو برو دنبال زندگیت تلاش کن و به حدی عالی شو که کسی تو رو به خاطر نداشتن ی پره بی ارزش ندونه

---

******************************



جوان گرانقدر ، باور می کنید که تنها مشکلتون باور و بینش خودتون است به خودتان ؟

تنها مشکل دیدگاه خودتونه به بکارت نه دیگران..





متاسفانه شما خودتان قبول دارید دختری که بکارت نداشته باشد از ارزش اش کم می شود ، چرا اینگونه باور دارید ؟

چرا ارزش خود را با بکارت بیشتر و‌بدون بکارت کمتر می دانید ؟



***


مشکل بینش خودتان است نسبت به ارزش خودتان...


اینقدر ناعادلانه نسبت به خود قضاوت نکنید ،

شاید باور نکنید شما هنوز از نظر احساسی باکره هستید!

بانو ای که هنوز شریک زندگی اش را نیافته و هنوز رابطه جنسی با زوج خود را تجربه نکرده هنوز باکره احساسی به حساب می آید...بله از نظر فیزیکی یک قسمتی از بدن به حالت بعدی خود تغییر حالت پیدا کرده نه اینکه ناقص شده !!!!!

که این برای همه ی بانوان اتفاق خواهد افتاد و کوچکترین ارتباطی به ارزش ندارد...


لطفا و خواهشن دیدگاه خودتون رو نسبت به شخص خودتان و کارایی بکارت کمی تغیر دهید..


علت وجود داشتن بکارت با آن چیزی که فکر می کنید بسیار متفاوت است ارتباطی به ارزش بانوانمان ندارد ، به هیچ وجه بودن و نبودنش از ارزش کم و زیاد نمی شود...


لطفا کمی در ارتباط با علل وجود بکارت تحقیق علمی انجام بدید و به ارزش خودتون مربوطش نکنید..



جوان گرانقدر ، در صورت تمایل به ادامه مطالب اطلاع دهید..

از اعتماد شما به سایت نیز متشکریم...


******************************

---

ممنونم از دیدگاهتون
با خودندن این نظرات اروم شدم
واقعا داشتم داغون میشدم
هر روز دارم توی درس و کارم بیشتر پیشرفت میکنم و اهداف برای خودم قرار دادم
ولی همیشه این موضوع ته ذهنم من رو ازار میده.به قول دکتر هلاکویی اینقدر وقتمو با چیزای خوب و مثبت پر کردم تا طرف بدی نرم

میدونم ارزش یه زن شاید به بکارتش نباشه با توجه به اینکه من از روی سادگی به اون آقا اعتماد کردم ولی الان تنهایی اذیتم میکنه

همش میگم یعنی یه مردی پیدا میشه اینقدر درکش بالا باشه
مشکل بعدی من اینه که اگرم کسی پیدا شد چه طوری بگم این مسیله
چون من با اون آقایی که بودم میخواستم باهاش کات کنم من رو تهدید میکرد ابرومو میبره و میگفت تو باید با من باشی چون بدبینم بود میگفت چه طور با مردای دیگه هستی به منم باید سرویس بدی

این حرفا روحمو له کرد من همیچین دختری نبودم .امام اون آقا منو با اون حرفا اینقدر تحقیر کرد و تهمت زد

الان اصلا نمیذارم کسی هم باشه بیاد سمتم ..
ممنونم بابات کامنتاتون بچه ها
گاهی ادم اینقدر داغون فقط اگر یه کامنت و حرفی بشنوی و ارومت میکنه و اینقدر تاثیر داره برات خدا میدونه ممنونم

Answer 1

سلام
دوست عزیز بابت رنجی که می برید متاسفم، فرمودید استرس اینده ،ایا کسی من رو با این شرایط می پذیره ?!!!
یک سوال ایا شما خودتان ،خودتان را با این شرایط پذیرفته اید?
شما یک انسان ارزشمند با کلی خصوصیات و ویژگی و صفتهای مثبت و منفی هستید که با این انتخابتون یکی از کل مواردی رو که دارید از دست دادید (بکارت) اما متاسفانه وقتی به اتفاقات از این زاویه نگاه می کنید خودتون را فقط یک انسان با بکارت می دانستید که حالا بکارتش رو از دست داده پس دیگه هیچی نداره و هیچی نیست !!! فکر نمی کنید این خیلی ناعادلانه باشه?!!
اینده شما با وجود این اتفاقات هم می تونه خیلی روشن و موفق باشه به شرطی که خودتونو باور داشته باشید و افکارتون رو مورد بازبینی قرار بدید ،وگرنه اگر با این تفکر فعلی پیش برید راهی جز بازنده بودن ندارید.
شاد و سلامت باشید.

---

نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255

Comments

این خیلی بی انصافی هست که یه آدم رو و یه دختر رو بکارت داشتن و نداشتن بسنجیم.این دید دیگران من رو خیلی اذیت میکنه.برای همین خودم رو ایزوله کردم و اون اشتباه من به خاطر عدم اعتماد به نفس و خودکم بینی بود که داشتم.من مجبورم خودم رو با این شرایط بپذیرم.چون اشتباهی  کردم که غیر قابل بازگشت هست.
ممنونم از پاسخی که دادید.ممنونم

---

بنطرم این جواب اخلاقی بود اما مشکل این خانم پیدا کردن خودش توی این جامعه است .تقصیر ایشون نیست که بگیم ناعادلانه قضاوت میکنند این ناعدالتی از فرهنگ جامعه است که آدمارو یکبار مصرف میبینه و کسی که تو این جامعه زندگی میکنه با خواست جامعه خودش رو میسنجه چرا که زندگی و موفقیتش باید در این جامعه رقم بخوره