سلام من ۲۳ سالمه مشکل من واقعیتش اینه که با هرکی اشنا میشم یکم که ارتباط بیشتر میشه میریم جلو میفهمم این اونی که من میخوام نیست و این اتفاق خیلی پیش اومده خارج از چارچوب هم نبوده هیچ کدومش یا تو دانشگاه یا سر کار و از اشناها حالا میگم ارتباط ها کلا با دو نفر ارتباط برقرار کردم مثلا یکیش استادم بوده یکی دیگه ام اقای تو دانشگاه بودن که دانشجوی فوق لیسانس بودن منم کارشناسی و از اشنایی ساده شروع شد ورابطه برقرار شد اما به جایی نرسید منم دیگه ادامش ندادم چون حرکتی از اون ندیدم . طرف اول خیلی راقب برقراری ارتباط بوده و وقتی ارتباطمون اوکی شده اون طرف انگار که خیالش راحت باشه دیگه سعی نمیکنه رابطه رو پیش ببره منم چند دفعه سعی کردم من جلو ببرم ولی وقتی حرکتی از اون ندیدم برای نگه داشتن رابطه منم دیگه ادامه ندادم این رو هم توضیح بدم که من روابط اجتماعیم بالاست کلا ولی در چارچوب و مرز ینی به کسی اجازه نمیدم پاشو از گلیمش دراز تر کنه ولی در عین حال خیلی راحت باجنس مخالف ارتباط برقرار میکنم اما ناراحتم از اینکه با اینکه با ادم های خیلی خوب و درست ارتباط برقرار کردم ولی همشون بی سرانجام بودن و رابطه قطع شده حالا یا من خوشم نیومده یا اون دیگه کلا فکر میکنم روابط الان بچه بازیه انگار چیز دیگه اینکه خوب منتظر میمونم تا طرف پا پیش بزاره اول ینی اون بگه که من راقب برقراری ارتباط احساسی با شمام که به اونجا نمیرسه دیگه کات میشه یا مثلا همین استادم همش به من تو حرفاش نامحسوس میگفت من برم بهش ابراز علاقه کنم خوب من دوس ندارم اول از طرف من باشه بعدشم دوست داشتنی در کار نبوده که ابراز علاقه کنم ازش خوشم اومده بود و میخواستم ارتباط برقرار کنم باهاش بشناسمش که وقتی یکم باهاش بیشتر معاشرت کردم متوجه شدم اونی که من دنبالشم نیست و رابطه کمرنگ شده در حد همون شاگرد استادیه .
با این دو تجربه احساس میکنم انگار شاید من مشکل دارم که کسی خواهان برقراری ارتباط احساسی با من نیست سرخورده شدم و از اینجور دخترا هم نیستم دوست پسر داشته باشم رنگارنگم عوض کنم دنبال یه رابطه ایم که سرانجام داشته باشه والان میترسم با جنس مخالفی که خوشم اومده ارتباط برقرار کنم راهنمایی کنید لطفا ممنونم
