باسلام
ممنون از اعتماد و همراهی شما
من به طور نزدیک با پرسنل و خانواده هایی که به واسطه شغل و محل کار از شهر و خانواده شان دور افتاده اند ارتباط دارم و عمیقا حال شما را درک می کنم،نمی دانم فرزندی دارید یا نه،ولی تجربه نشان داده که مردانی که این دوری را به تنهایی تحمل می کنند و خانواده را در شهر خودشان می گذارند،آسیب بیشتری متوجه فرزندان میشود ولی شما اکنون در کنار همسرتان هستید و فرزند از نعمت پدر بهره منداست که در آینده تفاوت را شاهد خواهید بود،اما راهکارهای واقعا مفید که می تواند کارساز باشد،ارتباطات بیشتر شما با محیط و اجتماع پیرامونتان است،با توجه به رشته پرکار و فعال شما ،پیشنهاد می کنم،در زمینه های تدریس و کار،مطالعه و تحقیق شخصی فعالتر باشید این واقعا حس خوبی به شما میدهد و از دلتنگی شما می کاهد،ارتباطات بروز ،مثل مکالمات اینترنتی تصویری،صوتی و پیامک با خانواده در شهرتان ،فاصله ها را کم می کند . و در آخر برنامه ریزی و هدف گذاری که شما و همسرتان دارید،زمینه را برای انتقال،جابه جایی در آینده و بازگشت به شهرتان فراهم می کند.
موفق و شاد باشید
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی