سلام
خانومی25 ساله ام دارای مدرک کارشناسی فنی مهندسی ،
در خانواده ای بزرگ شده ام که به نیازهای روحی فرزندانشان توجه نمیکردندو نمیکنند از بی توجهی کنونی ناراحت نیستم ولی تاثیراتی که از کودکی روی شخصیتم گذاشته ناراحتم.
1-اعتماد به نفس ندارم اینقدر پایین است که نمیتوانم یک مهارت ویک فن را یاد بگیرم و اصلا باور ندارم که بتوانم رشد کنم
2-دچار افسردگی ام لبخند تعطیل، نا امیدی در چشمانم کاملا مشخص است.
3-هدفی ندارم و نمیدانم از زندگی چه میخواهم
.....
برای خودم ناراحت و نگران هستم نمیدانم این اوضاع و ذهن ویرانم را چگونه اصلاح کنم
میدانم با یک سوال و یک پاسخ این ویرانه قابل ترمیم نیست
در واقع از کجا شروع کنم تا شخصیتم را رشد دهم و تاثیرات نا مطلوب کودکی ام را کم رنگ کنم.
لطفا عزیزانی پاسخ مرا بدهند که بتوانند یک راه ویک مسیر را در غالب همین پرسش و پاسخ ها داشته باشند وتا مدتی همراهی ام کنند تا از این حالت سردرگمی وگیجی در بیایم.اگر موافق باشید با عنوان گیج سوالاتم را بپرسم.
