با سلام دوست عزیز.قهرکردن، محل نگذاشتن و ترش رویی با دیگران، درواقع نوعی فرارکردن است و می تواند نشانه ی ترس، ناپختگی و ضعف شخصیتی باشد. در موقع بروز مشکل های ارتباطی، باید به دنبال راه حل بود نه این که صورت مسأله را پاک کرد چراکه وقتی از کسی که او را دوست دارید، می رنجید، از او دوری می کنید و یا به او بی محلی می کنید، نه تنها باعث آسیب بیشتر رابطه میشود بلکه باعث حل نشدن مساله هم میشود.برداشت زنان و مردان از برخوردهای احساسی متفاوت است.اینکه وقتی زنان از موضوعی ناراحت ودلخور میشوند شروع به گلایه کردن میکنند که آقایون به شدت از ان فراری هستند. وقتی مردها قهر را شروع میکنند تعداد ضربان قلبشان آرام تر میشود و نوعی احساس انفعالی رهایی به وجود می‌آورد اما در زنان ضربان قلبشان بالاتر می‌رود . این واکنش احساسی که هر کدام از دو جنسیت از راههای متضادی در جست و جوی راحت شدن هستند باعث جهت گیری های کاملا متفاوت در مقابل برخوردهای احساسی هر یک از این دو جنسیت میشود. راه حل پیشنهادی ما به شما این است که زمانی که شخص مورد نظر بعد از یک نزاع به حالت قهر سکوت میکند و به لاک خود می‌رود او را تنها بگذارید تا هم او به آرامشی نسبی برسد و هم خودتان بتوانید با منطق و به دور از طغیان احساسات زودگذر با هم مشکلات را حل کنید. بعد از آن آرامش نسبی از ایشان بخواهید که بجای قهر کردن مسأله یا مشکل پیش آمده را به روشنی بیان کند. احساس بدی را که درباره ی رفتار بدی که با او شده است، به وضوح، با ملایمت و بدون دلخوری توضیح دهد.دوست دارد چگونه با آن برخورد شود آن را بیان کند. و این را هم در نظر داشته باشید اینکه چه کسی قهر میکند مهم نیست بلکه باید با ایجاد فضای مناسب ارتباطی از شکل‌گیری این بحران جدی جلوگیری کرد.
موید باشید...
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
تلفن : 88277643-4
بزرگراه جلال بعداز پل گیشا روبروی شعبه بانک کشاورزی پلاک 135 واحد 3 طبقه 2 دوشنبه ها
