به همسرم شک دارم.

Question

سلام، من زنی 25 ساله هستم ، متاهلم و 3 ساله ازدواج کردم. شوهرم 27 سالشه و هر دو لیسانس داریم.من طی 8 ماه پیش، با فواصل زمانی مختلف  از توی جیب شوهرم 3 بار کیسه ی کوچکی که توش مواد مخدر شیشه بوده پیدا کردم. بار اول صحبت کردم و سعی کردم مشکل و با حرف زدن حل کنم ، بار دوم هم علاوه بر اینکه صحبت کردم  با کیت ، ازش تست اعتیاد شیشه  گرفتم که منفی بود. اما بار سوم دعوای شدیدی کردیم سر این ماجرا. مسئله اینجاست که من خیلی در باره ی علایم مصرف شیشه توی اینترنت تحقیق کردم و شوهرم هیچکدومشم نداره ! فقط میل جنسی بالا داره که همیشه همینطور بوده . از نظر خواب و خوراک که معمولیه ، سرکار می ره از 7 صبح تا 7 شب، توهم و اینام نداره ! ولی یکی دو تا دوست داره که فک می کنم اهل مصرف شیشه هستند. بار آخر بعد از دعوای شدیدمون، وقتی آروم شد خواهش کرد برای حفظ زندگیمون بهش اعتماد کنم و باورش کنم. منم همین کارو کردم چون واقعا نمی تونم به نتیجه قطعی برسم و واقعا تموم کردن و دلسرد شدن از یه زندگی به این راحتیام نیست. در ضمن باردارم هستم و به اعصاب  جنین توی شکمم هم فکر می کنم. می خوام از شما بپرسم که آیا همه معتادان به شیشه علایم مشابه دارند ؟ یعنی ممکنه یه نفر معتاد باشه ولی اصلا رفتار و ظاهرش نشون نده ؟ ممکنه شوهرم معتاد باشه ولی الان داره ترک می کنه و به همین دلیل می گه بهش اعتماد کنم تا خودشو جمع و جور کنه ؟ من چجوری می تونم مطمئن شم؟ ممنون از کمکتون .

Answer 1

سلام خواهر عزیز. روز بخیر مسئله مهم در حال حاضر این هست که شواهد موجود همه نشان دهنده عدم وجود اعتیاد همسر شماست ولی شما باتوجه به بارداری و بودن در این شرایط خاص با حفظ آرامش خود و جنین در شکمتون فقط بر روی حدس و گمان اکتفا نکرده و خیلی دوستانه از ایشون بخواهید برای سلامتی خودش و حفظ زندگیتون و اثبات صداقت کلامش به شما به بررسی های لازم و تخصصی در این زمینه اقدام کنید و شما خانم محترم هم تا جاییکه میتونید از محیط متشنج و اضطراب زا و افکار مسموم و مزاحم دور باشید تا این دوران را به سلامت طی کنید شاد و سلامت باشید.

---

سیده مهری موسوی
کارشناس ارشد مشاوره / شماره مجوز 3909
تلفن: 44030585-09353217720

Comments

خانم دکتر ممنون از جوابتون. ولی برای این که این ماجرا سه بار اتفاق افتاده من اصلا آرامش روانی ندارم. خیلی از نظر روحی حالم بده و درگیر شدم. نمی تونم فکرشو از سرم بندازم بیرون. شاید بی رحمی به نظر بیاد اما اگه سن یارداریم کم بود حتما بچه رو سقط می کردم. نمی تونم توی این شرایط روحی نگران آینده ی این بچه هم باشم. اگه معتاد باشه چی؟ اصلا اگه پخش کننده باشه چی؟ آینده ی من و این طفل معصوم از همه جا بی خبر چی می شه ؟ من آدم بی خیال وبی تعهدی نیستم. نمی خوام دخترم اینطور با استرس زندگی کنه و آینده اش رو سیاه ببینه . نمی تونم با شوهرم رفتار سابق رو داشته باشم همش وانمود می کنم که خوبم. خیلی از نظر روحی بهم ریختم. مدام گریه ام میگیره ، همه جا توی خونه ، توی خیابون، وقتی بچه توی شکمم تکون می خوره یا حتی موقع رابطه زناشویی. خواهش می کنم کمکم کنید. می دونم بهترین راه اینه که بیام مشاوره ی خصوصی و طولانی مدت اما الان اصلا شرایط مالی مناسبی ندارم. لطفا کمکم کنید.

---

الهی من فدات شم. درکت میکنم عزیزم. منم این روزارو دیدم. ولی اگه مطمینی معتاد هس . اصلا بهش مهلت نده . چون خیلی کم ممکنه خوب شه . خودتو از پرتگاه دور کن