سلام و سپاس از دیدگاههای دوستان عزیز
دوست عزیز،حتما دراین مدت از مادر،دوستان و دیگران سخنان زیادی شنیدید ولی در احساس شما تاثیری نداشته،و باوجود تمام صحبت ها،این احساس شماست که مهم است .پس کمی تامل کنید و بیندیشید که این احساس از چه فکری نشات می گیرد??افکار خود را بررسی کنید ،لیستی از افکار خود تهیه کنید و حتما با کمک یک متخصص انها را بررسی کنید تا به تبع ان احساس شما تغییر کند.اما به نظر می رسدکه شما و همسرتان به فرزند خود به دیده یک ابزار یا وسیله می نگرید،وسیله ای که کاش زیباتر بود،کاش نظر دیگران را بیشتر جلب می کرد،یا یا شاید توسط این وسیله می توانستم به دیگران فخر بفروشم ،اگر این وسیله زیباتر بود حتما از نمایش دادن ان به دیگران لذت می بردم ولی الان باید قایمش کنم!!!!اما فراموش نکنید او یک انسان است نه یک وسیله!!!!!
شاد و سلامت باشید.
نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
