ترس از طلاق

سوال شده مرداد 18, 1394 در ازدواج و طلاق توسط بی نام

با سلام

5 سال پیش ازدواج کردم ،در این 5 سال به دلیل تفاوتهای اعتقادی و بعضا فرهنگی با همسرم اختلافاتی به خصوص سر قضیه حجاب با هم داشتیم ولی در دو ماه اخیر این اختلافات خیلی شدید شد و ایشان به من گفتند باید حتما چادر بپوشی ،آرایش مطلقا نکنی حتی عطر و زیور آلات استفاده نکنی،ساق دست ببندی ، حتما باید برای خروج از خانه اجازه بگیری و مطیع من باشی و...و با وجود اختلافاتی که بین من با پدر ایشان به دلیل دخالتهای ایشان هست اصرار داشت طبقه بالای خانه پدرش زندگی کنیم،خلاصه میگفت یا باید شرایط من را بپذیری تمام و کمال یا باید طلاق توافقی بگیریم،من با وجود اینکه حدس میزنم که اینها بهانه است که من راضی به طلاق توافقی شوم(چون من به اشتباهات گذشته ام اعتراف نمودم و گفتم میخواهم عوض شوم ولی ایشان میگوید باید از ته دل عوض شوی و افکارت 180درجه عوض شود در صورتیکه از ابتدا حجاب من همین بوده ولی باز خیلی چیزها را قبول کردم) الان 2 ماه است که خانه پدرم آمده ام و یکبار عموی ایشان آمد برای پا در میانی ولی ایشان جلوی خانواده من به عموی خود گفتنند من که گفتم اگر برای طلاق توافقی و صحبت در مورد مبلغ توافق میایید من میایم و من را جلوی خانواده خودم خرد کردند،خیلی ناراحتم چون با توجه به حرفهایی که به همکارانمان زده(ما همکار هستیم) مطمینم قصد دارد که طلاق بگیرد و دیگر مرا دوست ندارد با توجه به اینکه ابتدای ازدواج ایشان خیلی اصرار به این ازدواج داشتند این قضیه خیلی من را ناراحت میکند و احساس شکست میکنم،و ایشان مدام همکاران را واسطه میکند که مبلغ توافقی را بفهمد و دیگر حتی اصراری و حرفی روی حجاب و اینها نمیزند و از طرفی خانواده پدری من یک خانواده از هم پاشیده ای است یک پدر تقریبا بی خیال یک مادر بیچاره که از بس حرص ما را خورده مریضی قلبی دارد دو تا برادر مداخله گر بیکار که خودشان 40 ساله هستند و هنوز زن نگرفتند و یک خواهر در این شرایط حتی به خاطر اینکه مادرم حرص نخورد نمیتوانم گریه کنم و تخلیه شوم و مجبورم خودم را بیخیال نشان دهم و فیلم بازی کنم،از درون دارم نابود میشم چکار کنم؟

2 پاسخ

پاسخ داده شده مرداد 19, 1394 توسط madani

با سلام

شما نفرموديد كه چقدر سن داريد. و به نظرم داراي فرزند هم نيستيد كه جاي بسي شكر دارد.

ببينيد اگه يك زندگي بخواهد قرار گيرد بايد مورد توافق دو طرف باشد. هم زن و هم مرد. همسر شما اگر واقعاً نخواهد با شما زندگي كند و دلش با اين زندگي نباشه و قلبش براي اون نتپد هيچ كسي نمي تونه او را مجبور به اين كار كند. اين اگر شكست باشد فقط شكست شما نيست شكست هردوي شماست. هر چند طلاق به خودي خود خوب يا بد نيست بلكه شرايط كه در آن جدايي اتفاق مي افتد ملاك است.

اينكه به خاطر وضعيت خاص و بيماري مادرتان احساسات واقعي خود را سركوب مي كنيد مسئله مهمي است. شما مي توانيد در خلوت و به دور از چشم مادر گريه كنيد ولي غم تنها احساس شما نيست. اگر بتوانيد اين احساسات چند گانه را در حضور يك رواندرمانگر تجربه كنيد بهتر است. توصيه مي شود به يك درمانگر و يا مشاور مراجعه كرده تا بعد از ارزيابي به شما در گرفتن اين تصميم كمك كند.

موفق باشيد.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09107622133-77957732
نارمك -خيابان سمنگان-كلنيك عصر اميد زندگي