باسلام و درود بانوجان
در واقع با این کار کودک در حال بررسی نیروی جاذبه است، اگرچه شاید درک درستی از آن نداشته باشد اما نتیجه و اثر آن را به خوبی متوجه می شود. او مهارت پرت کردن را با وسایل مختلف امتحان می کند تا ببیند چه بلایی سر هرکدام می آید، مثلا می فهمد وقتی توپ پرت می شود نتیجه با پرتاب یک آلو فرق دارد. ممکن است کم کم پرت کردن اشیا به صورت یک عادت و برای بیان خشم مورد استفاده قرار بگیرد و کودک شما هنگامی که عصبانی می شود هر آنچه دم دستش باشد را پرت کند. اگر در پاسخ به پرتاب کردن، عکس العمل تندی نشان ندهید معمولا این رفتار ها هم می گذرند و پرتاب کردن در مرحله یادگیری باقی مانده و کودک شما از آن به عنوان وسیله ای برای ابراز خشم استفاده نخواهد کرد.
کودک پرتاب کردن اشیا را به صورت آزمایشی شروع می کند و اگر شما سریع وسیله را بردارید و به او بدهید این کار به زودی به صورت یک بازی در می آید. ابتدا پرتاب کردن را به عنوان یک رفتار یادگیری در نظر بگیرید و به آن توجه نکنید، چون در غیر این صورت این رفتار را تقویت کرده و در جهت منفی سوق خواهید داد. پرتاب کردن هایی که از روی خشم و عصبانیت رخ می دهد را نادیده بگیرید، چرا که اگر کودک بفهمد به وسیله این رفتار می تواند نظر شما را جلب کند آن را بار ها و بار ها تکرار خواهد کرد. در عوض به او بگویید «اگر عصبانی هستی بهتره حرف بزنی، اینجوری من بهتر می فهمم مشکلت چیه.» به روش های مختلف او را به استفاده از کلمات و بیان احساساتش تشویق کنید. اگر کودک شما با پرتاب کردن مثلا یک مکعب چوبی در حال آسیب رساندن به کودک دیگری است، با همان آرامش او را منع کرده و بگویید «این کار خطرناکه» و به طور موقت از روش محرومیت استفاده کنید که بسته به سن کودک از ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه می تواند باشد.
مراقب تن صدای تان باشید، هیچ اشکالی ندارد اگر با تن صدا و لحن تان به کودک بفهمانید که از این کار او ناراحت شدید اما هرگز عصبانیت را در صدای تان نشان ندهید. اسباب بازی هایی که برای پرتاب کردن خطرناک هستند را به پایه صندلی با نخ کوتاه ببندید و در عوض وسایلی که خطری ندارند را در کنار آن ها آزاد بگذارید تا کودک با امتحان بفهمد چه وسایلی را نمی تواند پرت کند.
قاطع باشید و با صدایی روشن و آرام اما بدون عصبانیت کودک را از پرت کردن اشیا منع کنید. بعد از هر بار پرت کردن وسایل را جمع نکنید و برای مرتب کردن از خود او کمک بگیرید. این کار را به یک بازی تبدیل کنید، با او چهارزانو روی زمین بنشینید و بگویید «ببینم حالا کی برنده می شه؟ کی می تونه زود تر اینا رو جمع کنه؟» برای بچه های بزرگ تر از روش هشدار استفاده کنید، اگر چیزی را پرت کرد، بار اول به او برگردانید ولی بگویید: «اگر دوباره پرتش کنی، برای مدتی مال من می شه» و بعد اگر دوباره این اتفاق افتاد برای مدتی وسیله مورد نظر را برای خودتان نگه دارید و اگر باز تکرار شد مدت زمان را اضافه کرده و حتی در طول روز کودک را از آن وسیله محروم کنید.
موید باشید...
کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
تلفن : 88277643-4
بزرگراه جلال بعداز پل گیشا روبروی شعبه بانک کشاورزی پلاک 135 واحد 3 طبقه 2 دوشنبه ها
