بددهنی همسر

293 بازدید
سوال شده آذر 21, 1394 در ازدواج و طلاق توسط بی نام
با سلام من 7ساله ازدواج کردم و یک دختر سه ساله دارم همسرم خیلی توقعی و خود خواه است مثلا اگر بخاهیم جایی برویم که بچه نبریم میگوید حتما باید مامانت بیاد خونه ما بچه را نگه داره و مامانم هم میگوید من نمیام شما بچه را بیاورید یا  به یک رفتاری از مامانم یا دیگران ایراد میگیرد و بحث را شروع میکند  در بحث هایش دوباره بحث های سالهای قبلتر را هم مطرح میکند و ساعت ها آن را ادامه میدهد تا جایی که من تحملم تمام شده خودم را میزنم و گریه میکنم  حالا مشکل اینجاست که خیلی بد دهن است وحتی به خانواده خودش هم فحش میدهد وحتی حاضر نیست صبر کند تا بچه بخابد بعد بحث را شروع کند .بسیاری از بحث های ما بخاطر منفینگری او به اطرافیان و وقایع آینده است نا گفته نماند که ما بخاطر اخلاق شوهرم و حسادت بیش از حد او به همه کسانی که از نظر مالی از او بالاترند هیچ رفت و آمدی نداریم فقط خونه مامانم و مامانش .البته خونه مامان من هر وقت اراده کنیم میتوانیم برویم ولی مامان خودش نه باید اونا دعوت کنن شاید 20 روز هم فاصله دعوتاشون طول بکشه در صورتی که همسرم دوست دارد زود به زودتر با زن و بچش بره اونجا در ضمن خودش هر روز میره خونه مامانش ..حالا همه زندگی من شده استرس بخاطر اینکه کسی کاری یا حرفی نزنه که شوهرم بهش بر بخوره ضمنا ما همدیگه رو خیلی دوست داریم و بهش اعتماد کامل دارم ولی اون بخاطر دوستیمون حاظر نیست دست از خاسته هاش برداره  چند بار طلاق را عنوان کردم ولی حاضر نیست خودم هم زندگیمو دوست دارم ولی بخاطر این اخلاقاش دیگه اعصابم خورد شده لطفا راهنماییم کنید

1 پاسخ

پاسخ داده شده آذر 25, 1394 توسط ندای امید
با سلام خدمت شما دوست بزرگوار
در رابطه با مشکل شما باید خدمتتون عرض کنم این موضوع به این سادگی در اخلاق همسر عزیز شما بوجود نیومده که بخواد با یک سوال و جواب ساده هم حل و فصل بشه اولین پیشنهاد من به شما مشورت با شوهرتان و راضی کردن ایشون به مشاوره حضوری و تخصصی تر میباشد در غیر این صورت بنده شما رو دعوت به صعه صدر و چند راهکار کلی براتون میگم و امیدوارم که مفید واقع بشه براتون.
در اولین وهله باید شما اون شرایطی رو که باعث میشه شوهرتون در مقابل اون جبهه گیری کنه و عصبانی بشه و کنترل رفتار خودش رو از دست بده رو بشناسین و از بوجود آمدن چنین جوی در زندگیتون جلوگیری کنید.
اما زمانی که این امر اجتناب‌ناپذیر بود و به هر علت این شرایط پیش اومد هرچقدر ایشون عصبانی تر باشن در مقابل شما خودتون رو آروم نشون بدین و حق رو به همسرتان بدین تا هرچه سریعتر از اون جو درش بیارین بعد در اولین فرصت مناسب که شرایط صحبت کردن باهاشون پیش اومد ابن مسئله رو با ایشون در میون بزارین و بگین که چقدر دوستش دارین و شنیدن این حرفا از طرف اون چقدر شما رو اذیت میکنه و به عشقتون آسیب میزنه.
سعی کنید به تدریج تو رفتارش تاثیر بزارین. انتظار نداشته باشین که یکدفعه این عادت رو کنار بزارن. البته اگه خودشون بخوان و اراده کنه حتما میشه. اما هر تغییر کوچکی رو که مشاهده کردین غنیمت شمرده و به این روال ادامه بدین تا جایی که به حداقل برسه...
تاثیر این رفتار ایشون رو بچه هاتون رو مدام بهشون گوشزد کنید و به اهرم فشار واسه ترک این عادت تبدیل کنید این میتونه یه ابزار مناسب براتون باشه
در انتها شما رو به صبر و گذشت متقابل در زندگی مشترک دعوت میکنم و از خداوند منان براتون آرزوی زندگی توآم با آرامش و خوشبختی دارم ایام به کام

با تشکر ندای امید  ( رحمان بدری نیا )
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...