سردرگمی

495 بازدید
سوال شده آذر 30, 1394 در ارتباط توسط ناشناس
با سلام

دختری 30 ساله هستم دارای مدرک کارشناسی ارشد از یک خانواده متوسط ،از وقتی دانشجو بودم تا الان هیچ خواستگاری نداشتم فقط در سن 24 سالگی دو مورد خواستگار داشتم که از نظر تحصیلی زیر دیپلم و شغل نامناسب که در خور خانواده و تیپ ما نبودند ، از طریق دوستان ،آشنایان ، محل کار ، زندگی و دانشگاه با آقایون زیادی آشنا شدم اما همه اونا بنده را فقط برای دوستی میخواستند و اینکه در ابتدا چارچوب دوستیشون را میگفتند داشتن رابطه و برآورده کردن نیازهایشون و این که تنها نباشند و.... و من اصلا قبول نکردم و زیر بار نرفتم و دوستانم میگویند رابطه دوستی خیلی عادی شده و هیچ مشکلی نیست، با این که اخلاق منو میدونستند و این که از طریق دیگر دوستان خصوصیات اخلاقی منو فهمیدند اما هیچدومشون خواستگاری نکردند.به تازگی  از طریق شوهر خواهرم با دوستش که دانشجوی پزشکی است آشنا شدم  و از من خیلی خوشش آمده اما متاسفانه ایشون هم مرا برای دوستی میخواهد و من طی رفت و آمدهایی که با او داشتم به ایشان علاقه مند شدم ،ولی نمیدونم چیکار کنم و به ایشون گفتم اگه میخواهی با من در ارتباط باشی فقط میتونم به ازدواج بهت فکر کنم نه بیشتر و ایشون میگوید که من قصد ازدواج ندارم و تصمیم دارم از ایران برم و بهانه های خودش، رابطه ام با ایشون خیلی رسمی هست ولی ایشون هم منو برای ازدواج نمیخواد و این باعث شده بسیار سرشکسته بشم و واقعا از نظر احساسی قلبم جریحه دار شده که چرا کسی دوستم نداره و این که ایشون با این که میدونه من اهل دوستی و.... نیستم چرا به دید دیگه بهم نگاه نمیکنه؟ از نظر تیپ و ظاهر و قیافه نمیخوام از خودم تعریف کنم در حد نرمال جامعه هستم م ظاهرم مناسب هست جوری که هر پسری که در ابتدا منو میبینه میگه واقعا معلومه دختر خیلی با شخصیت و ایده آلی هستی اما الان دیگه حرفهاشون را باور ندارم و فقط به این دید نگاه میکنم که میخوان ذهنم را درگیر خودشون کنند.

ممنون میشم اگه راهنمایی کنید که من واقعا باید چیکار کنم با این علاقه ایی که منظقی و بعد احساسی به وجود آمده آن هم در این سن باید چطور با خودم و طرف مقابلم برخورد کنم و نمیخوام از دستش بدم.
دارای دیدگاه آذر 30, 1394 توسط بی نام
سلام منم مشکل شمارو دارم بااین تفاوت که بایک اقایی رابطه دوستی برقرارکردم و عاشقش شدم ولی اون ازدواج کرد والان من موندم و یک دل شکسته به نظرم توکل به خداکن مطمنن  خدا اون فردی که قرارباشه همیشه باهات بمونه رو سرراهت قرار میده دوست عزیز رابطه دوستی باادمی که هیچ تصمیمی برای ازدواج نداره میشه سرنوشت من یه علاقه یه طرف و یه سرخوردگی پس تو تجربه منو تکرارنکن

2 پاسخ

پاسخ داده شده دی 1, 1394 توسط نازی قنبری
سلام
دوست عزیز،این سردرگمی که ذکر کردید،ازاردهندست،اما بیایید از زاویه دیگر به این مسله نگاه کنیم،چند سوال?لطفا صادقانه پاسخ دهید.
آیا اگر شما یک پسر بودید دوست داشتید با دختری مثل خودتان ازدواج کنيد?
اگر شما با پسری آشنا شوید که در جلسه اول از شما پاسخ قطعی بخواهد که آیا با او ازدواج می کنید یا نه،چه واکنشي نشان می دهید?
با آرزوی پيروزي

نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
دارای دیدگاه دی 1, 1394 توسط بی نام
با سلام
در مورد سوالاتتون بیان کنم که مسلما دوست ندارم اگر پسر بودم با چنین دختری ازدواج کنم و میخواستم اون دختر نجابت و متانت خودش را داشته باشد.
در مورد سوال دوم در جلسه اول واکنشم به این صورت بود که نیاز به زمان دارم و با خانواده وارد مرحله بعدی شوید تا بیشتر به شناخت برسیم.اما متاسفانه همه بار اول پیشنهاد دوستی میدهند نه ازدواج و من هم اصلا دلم نمیخواد ازدواجم به صورت سنتی باشه که در خانه بمانم تا یکی از طریق معرفی بیاد منو ببینه و بعد بره پسرش را بیاره تا همدیگه را ببینیم و فکرامون را بکنیم. دوست دارم در جایی ابتدا خودمان همدیگه را ببینیم و بعد طرف مقابل خواستگاری کند یعنی یک آشنایی ابتدایی اما وارد چارچوب دوستی نشویم.
مثل دو تا همکار، دوتا همکلاس یا جمع های دوستانه ....
من توی خیلی از مکان ها با پسرهای مختلفی آشنا شدم و رفتارم معقولانه بوده اما اون ها در فکرشون چیز دیگه ایی هست، نمیدونم شاید من انتظارم از بقیه زیاده که دلم میخواد از من خواستگاری کنند.
شاید هم باید مثل بزرگترها بگم قسمتم هنوز نشده...
در آخر من توی این چند سال هیچ وقت از کسی آنچنان خوشم نیامده بود ولی این آقا خیلی رفتار و منشش به دلم نشسته و احساس میکنم کسی هست که میتونم در کنارش خوشبخت بشم چون تمام ملاکها و ایده های بنده را دارا هست اما ایشان تمایلی به ازدواج نداره با این که همه شرایطش را دارد.
پاسخ داده شده دی 3, 1394 توسط نازی قنبری
سلامی دوباره
دوست عزیز،مسلما وقتی خودتون ،باکسي مثل خودتون دوست ندارید ازدواج کنيد درنتیجه این دوست نداشتن رو ممکنه به دیگران هم تعمیم دهيد!!!
درمورد سوال دوم،شما با اینکه قصد ازدواج دارید و ،ولی در جلسه اول فورا با قطعیت بله نمی گویید نیاز به زمان و شناخت بیشتر دارید،اما طبق چهارچوب خودتان،این امر در مورد آقایان هم صادق است اما طبق چهارچوب خودشان،یک مرد یا تصمیم گرفته ازدواج کند یا نه،زمانی که مردی هنوز تصمیم ازدواج نگرفته ،هرگز و هرگز در ابتدای آشنایی به شما عنوان یک کیس ازدواج نگاه نمی کند. مردی هم که تصمیم ازدواج دارد ،پیش خود نمی گوید که خب حالا که می خواهم ازدواج کنم پس از امروز با دختری آشنا میشوم!!!بلکه عموما ترجیح میدهد ابتدا نسبت به افرادی اقدام کند که نسبت به آنها شناخت بیشتری دارد ،یا افرادی که به آنها معرفی می شوند.در نتیجه بهتر است شما ابتدا جهت خود را تعیین  کنید ،یا می خواهم بصورت سنتی و از طریق معرفی ازدواج کنم،یا نه از طریق دوستی??چیزی بین این دو امکان پذیر نیست.اما توجه داشته باشید ،در ه انتخاب،
باید به تمام جنبه های آن واقع بینانه نگاه کنيد و ریسک آن را بپذیرید.
با آرزوی پيروزي

نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...