سلامی دوباره
مادر عزیز،لطفا یک یا دوبار دیگر سوال و پاسخهایی که فرمودید را برای خود بخوانید،آیا به فرزند خود حق می دهید یا نه?!
بچه ها از ابتدا به دنبال توجه والدین هستند ،واگر با رفتارهای عادی و مثبت خود نتوانند توجه والدین را جلب کنند ،آنگاه از رفتارهای غیرعادی و منفي استفاده می کنند،چون به هرحال توجه کردن به آنها (حتی از طریق رفتارهای منفی.)از بی توجهی خیلی خیلی برایشان خوشايندتر است.
سعی کنید زمان بیشتری را برای وقت گذراندن با فرزندتان اختصاص دهید،این زمان حق فرزند شماست واگر الان این زمان را به او اختصاص ندهید ،بهای سنگینی را در آینده خواهید پرداخت.
تا زمانی که رابطه عاطفی خود با فرزندتان را بهبود نبخشید ،نمی توانید به اوآموزش دهید یا سخنانتان را در دلش جآ کنید.
سعی کنید از این پس با فرزندتان با احترام بیشتری برخورد کنید و باور داشته باشید اگر شما به فرزندتان احترام بگذارید او هم متقابلا به شما و دیگران احترام خواهد گذاشت.
از این پس سعی کنید به رفتارهای منفی او بی تفاوت و درعوض فقط به دنبال توجه به حتی کوچکترین رفتار مثبت او باشید.
در سوال دوم ،منظورم این بود که وقتی خود شما ،یا افراد مهم فرزندتان،با ناکامی مواجه میشوید،واکنش تان در برابر ناکامی چیست?چون اصولا کودکان این واکنشها،را یاد می گیرند.
ودر آخر به شما مادر عزیز پیشنهاد می کنم حتما در کلاسهای فرزندپروري که در فرهنگسراها یا خانه های سلامت هر محله ای برگزار می شود حتما شرکت نمایید.
با آرزوی موفقيت
نازی قنبری
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
تلفن تماس: 021_23584444
داخلي 1 - کد مشاور 4640
موبایل: 09193809255
