با عرض سلام و ادب
من پسری 28ساله هستم . مثل هر شخص دیگری نقاط ضعف و قوت شخصیتی مخصوص به خودم را دارم اما در کل قضاوتم نسبت به خودم مثبته و خودم را فردی نسبتا با دید باز به مسائل و قادر به تحلیل مسائل ، اهل مطالعه و به گفته دیگران مهربان هستم اما یک نقطعه ضعف اساسی در خودم شناسایی کردم که به نظر خودم ناشی از شرایطی است که در آن محیط پرورش یافتم که در یک خانواده تقریبا پرجمعیت با اختلاف سنی زیاد فرزند آخر خانواده ای هستم که از نظر روابط اجتماعی تا حدودی ایزوله تربیت شدم به هرحال آن نقطعه ضعفی که در اینجا میخوام بهش اشاره کنم که شاید این ذهنیت را به ذهن شما متبادر کنه که من فردی فاقد اعتماد به نقس هستم ( که به نظر خودم در سایر موارد اینگونه نیست ) اینه که در امور فنی فوق العاده ضعیف و کم استعداد هستم و اخیرا که بیشتر دقت کردم دیدم این مسئله رو در دوران مدرسه و دوران راهنمایی و دروس فنی حرفه ای هم داشتم که در آن مقطعع به علت اینکه درسم خوب بود به آن توجهی نداشتم اما اخیرا این مسئله ذهنم را مشغول کرده که به عنوان یک مرد اگر بخوام ازدواج کنم این مسئله در امور روزمره زندگی میتونه من رو بسیار شرمنده کنه و در پیش روی همسر آیندم فاقد توانایی های ساده ای که داشتنش برای هر مردی امر بدیهی و ساده است ، نشان دهد ، شاید در دوره حاضر داشتن فکری باز و اهل مطالعه بودن و اخلاق خوب به چشم نیاد اما این نقطعه ضعف خیلی به چشم میاد و میتونه خصوصا برای یک مرد در عرضه زندگی تحقیر کننده باشه ، من حتی بخاطر این مسئله ماشین خودم رو فروختم چون حتی در حد تعویض چرخ ماشین رو هم بلد نیستم انجام بدم بازم اشاره میکنم من در ابزار عقیده اعتماد به نقسم خوبه ولی این نقطعه ضعف نه از عدم اعتماد به نفس که از ضعف تربیتی و محیطی و شخصیتی و یا استعدادی من ناشی میشه
سوال مشخص من اینه که آیا با چنین نقطعه ضعف عیان و آشکاری آیا ازدواج و تشکیل خانواده کار درستی هست یا خیر ؟ البته من شرایط اقتصادی مطلوبی هم ندارم و این سوال رو با فرض کسب حداقل امکانات لازم برای ازدواج پرسیدم
ممنون میشم اگر درین زمینه بنده رو راهنمایی بفرمایید
با کمال تشکر
