گرایش به فمدام و اوپن مریج

Question

سلام خسته نباشید . من دختری 23 ساله (لیسانس ) و b.i.s.e.x.u.a.l و علاقه مند به فمدام هستم .از بچگی میل به ریاست داشتم و درنوجوانی متوجه گرایشم به فمدام شدم . من هیچ مشکلی ندارم با این گرایشم و نمیخوام تغییرش بدم . به نظرم شوهر ایدهعال برای من شوهریه که عاشقه و زن ذلیل و مطیع  و دارای تفاهم با من باشه .
سوالاتی داشتم ازتون ممنون میشم فقط از دیدگاه روانشناسی( نه از دیدگاه مذهبی ) پاسخ بدید :
1. آیا شما این فانتزی یا سبک زندگی فمدام رو در صورت رعایت بهداشت و سلامت طرفین ، انحراف جنسی میدونین از دیدگاه روانشناسی ؟

2. خانواده ام فکر میکنن که مردی که برده اس مشکل روانی داره و زندگی باهاش خطرناکه . ایا درست میگن ؟

3. آیا ازدواج باز ( open marriage ) از نظر روانشناسی زندگی یا روان افراد با گرایش به فمدام رو به خطر می اندازه ؟ چون من به داشتن روابط جنسی با افراد متنوع در حضور شوهرم هم علاقه مند هستم البته با شرط گرفتن تست سلامت از پارتنرهام .

 
4. آیا بانداژ کردن بدون ایجاد درد در حین رابطه جنسی  انحراف محسوب میشه ؟

Comments

واقعا دیگه حالم داره بهم میخوره از این روشن فکریا واقعا بشر  کجا داره میره ؟؟؟ و همچنین متاسفم برای اونایی که کار شما رو تایید کردن و نظر مثبت دادن

---

شما اصلا بيمار نيستيد دوست من
هركسي كه شما را بيمار خطاب كند خود از رنج شديد و رواني برخوردار است كه ديگران را بيمار خطاب ميكند.
خيلي به خودتون اجازه ميديد ديگران رو قضاوت كنيد .
هركسي توي اين دنيا فتيش هايي داره و قطعا نميد يعني قدرتش و شجاعتش رو ندارد تا اونو بياد بيان كند
دوست عزيزه من شما مثل من اين حس رو داريد و قطعا افرادي هستند كه ميتوانند كاملا شما رو اونطوري كه هستيد دوست داشته باشند نه كساني مثل اينها كه جواب سوال شمارو با سرزنش دادند

---

سلام چرا بعضی از افراد اجازه نمیدن دیگران سوالشون بپرسن به نظرم دوست عزیز خیلی کارخوبی کردید که سوالتونو پرسیدید

---

نمیدونم اسمش رو چی میشه گذاشت ولی بنظرم این گرایش شماست و فکر کنم باشن ازون دسته ادمایی که قبول کنن شرایط شمارو

---

با عرض سلام
1- خیر از دیدگاه روانشناسی بالینی این موضوع به این صورت یه اختلال محسوب نمی شه. ما کتاب مرجعی داریم به نام DSM که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر می شه. توی این کتاب سادیسم و مازوخیسم رو صرفا زمانی اختلال محسوب می کنه که باعث ناراحتی و مشکل در زندگی شخصی و اجتماعی شخص بشه. تا اونجا که گفتید شما با این موضوع هیچ مشکلی ندارید پس در نتیجه اختلال هم محسوب نمی شه. دقت داشته باشید اینجا خیلی از روانشناسا که تحت تاثیر تعصبات و باورهای سنتیشون هستند ممکنه ادعای اختلال بودن اون رو بکنند اما شما کافیه اونا رو ارجاع بدید به همون کتاب درسیشون که توی دانشگاه پاس کردند :)
2- خیر. روانی بودن تحت معیارهای روانشناسی بالینی و روانپزشکی تعریف می شه. زمانی که طبقه بندی اختلال های روانی اون رو در صورتی که باعث ایجاد مشکل در شخص نشه اختلال نمی دونه چطور بقیه می تونند ادعا کنند که چنین شخصی مشکل داره؟ توی پژوهشی که جوریس لامرس روی چهارده هزار نفر انجام داد متوجه شد که مازوخیسم توی مردا با سطح تحصیلات بالاتر،سطح اعتماد به نفس بالاتر و رضایت از زندگی بالاتر ارتباط داره.
3- این صرفا به خود شخص بر می گرده. ببینید روان انسان ها با یکدیگه متفاوته و در نتیجه کنششون نسبت به محیط هم متفاوته. اگه شما مشکلی با این نوع رابطه اپن نداشته باشید و پارتنرتون هم مشکلی نداشته باشه  هیچ مشکلی ایجاد نمی شه.