با سلام
دختری 25 ساله هستم که در حدود 7 ماه هست که با پسری 26 ساله دوست شده ام، ایشون همکلاسی من بودند و 5 سال پیش به من پیشنهاد اشنایی دادن اما من به دلیل سن کم و غرور دخترانه که با هیچ کس ارتباط برقرار نمیکردم قبول نکردم اما همیشه بهش حس خوب داشتم تو تمام این مدت تا اینکه دوباره این پیشنهاد مطرح شد و من جواب مثبت دادم.
این اقا خیلی من رو دوست دارن اما در زمینه های اعتقادی خیلی با هم اختلاف داریم، مثلا ایشون فقط خدا رو قبول دارن البته از یه سنی به بعد اینجوری شدن در صورتی که من دختریم که نماز و روزه م ترک نمیشه! یا اینکه ایشون مشروب میخورن و گاه گاه سیگار میکشن که من خیلی با اسن موضوعات مشکل دارم .
بارها در موردش صحبت کردم اون گفته اگه تو بخوای من این کارو نمیکنم اما در اون صورت دیگه خودم نیست میشم یه ادم جدید ، من گفتم اگه منو دوست داری ورابطه واست مهمه باید اینارو ترک کنی اما اون میگه هیچ ربطی به دوسا داشتن و اهمیت تو نداره من دوست دارم همه چیم پیش تو باشه یعنی دوست ندارم دور از چشم تو این کارو کنم و مخفی کاری کنم!
ناگفته نمونه از نظر تحصیلات، طرز فکر ، خانواده بافت خیلی مشابهی داریم و واقعا همدیگر رو دوست داریم
حالا با این شرایط نظرتون در مورد ادامه رابطه چیه؟
