سلام .
21سالمه ودوماه دیگه عروسیمه. قراره شهری زندگی کنم ک از لحاظ اقتصادی و فرهنگی سطح خوبی ندارن و باید حواسمو جمع کنم چی بپوشم .کی برم بیرون کی نرم .کلاس برم نرم .چ چیزی بخرم .خوردوخوراکمو از کجا تهیه کنم . چند بار از بیرون غذا بگیرم و...تمام اینها زیر نظره و خانواده همسرم دوکوچه پایین تر هستن و با این ک جوان هستن و پسر چهار ساله هم دارن خیلی علاقه دارن با ما در یک ساختمان باشن و همش میگن موقع پیری یکی باید عصای دستمون باشه . من با زندگی کردن باخانواده همسرم خیلی مشکل ندارم فقط کمی اهل کنترل کردن و گله و شکایت کردن از من ب همسرم هستن منم سرم تولاک خودمه و اهل جواب دادن نیستم و متاسفانه کلا ادم بی سیاستی هستم...و مهمتر اینه ک من اصلا دوست ندارم بیشتر از دو سه سال تو اون شهر زندگی کنم ولی اینطور ک بوش میاد خانواده همسرم ن از اون شهر پاشونو بیرون میزارن ن میزارن ک ما از اونا جدا بشیم. در ضمن همسرم نظامی هست و دوشب در هفته خونه نیست و ب همین دلیل از زندگی کردن در کنار خانوادش کاملا راضیه. من اصلا راضی نیستم و وقتی باهاش صحبت میکنم ناراحت و عصبانی میشه. نمیدونم چیکار کنم... برای یکی دوسال مشکلی ندارم اما برای همیشه نمیتونم ...
لطفا بگین چ جوریو چیکار کنم ک این اتفاق نیفته و یکجا نشین نشم.
