دوست گرامی سلام ,
ارگاسم فرآیندی پیچیده ای است که به بسیاری از عوامل جسمی، عاطفی و روانی وابسته میباشد. عدم ارگاسم در زنان اگر مکررا باشد با نام آنورگاسمی شناخته میگردد که در زیر برخی علل , اصول و شیوه های درمانی را ذکر میکنم :
علل بوجود آورنده آنورگاسمی
به طور كلي عوامل ايجاد اينگونه اختلالات شامل دو گروه اساسي زير مي باشد :
الف) عوامل روانشناختی :
ترس از بارداری، ترس از طرد شدن از جانب همسر، خصومت نسبت به مردان، احساس گناه در مورد تكانه هاي جنسي، تجارب تجاوز و صدمات جنسي، فقدان آگاهي جنسي، سوء مصرف مواد، اختلالات رواني، اضطراب، شرم و خجالت، افسردگی، ترس از آسیب به واژن، باورهای فرهنگی خاص، ترس از بیمار يهای مقاربتی، آشفتگی و سراسیمگی
ب) عوامل جسمي :
زايمان، شيردهي و بارداري، سرطان گردن رحم، دردهاي مزمن لگني، كلستومي، ايلئوستومي، هيستركتومي، اندومتريت، پرولاپس ژنيتال، خشكي واژن، دردهاي مزمن و آرتريت، يائسگي، برخی از اعمال جراحی در ناحیه آلت تناسلی، لگن و پستانها.
ج) عوامل ارتباطی :
اختلافات زناشویی، نداشتن پیوند عاطفی با همسر، تعارضها و اختلافات حل نشده، نبود ارتباط مناسب با همسر از لحاظ نیازها و ترجیحات جنسی، عملکرد جنسی مرد در تحریک زن.
د) داروها :
داروهای ضد فشارخون ، داروهای آنتی هیستامین، داروهای ضد افسردگی، ...
معیار های تشخیصی
الف) وجود تأخير يا فقدان ارگاسم به طور دائم يا مكرر، پس از مرحله برانگيختگي جنسي.
ب) اظهار ناراحتی و رنج و نگرانی زوج یا زوجه یا هردو.
اصول كلي درمان
الف) در چنین مواردی که یک اختلال ممکن است منشاء روانی یا فیزیولوژیکی داشته باشد، پیش از هر اقدامی باید فرد مورد نظر تحت نظر پزشک قرار گرفته تا از سلامت جسمانی او اطمینان حاصل گردد.
ب) فرد مورد نظر باید از حیث دیگر اختلالات روانی، مورد مصاحبه تشخیصی قرار گیرد، چه بسا اختلال مذکور ناشی از یک بیماری روانی دیگر مانند افسردگی باشد.
ج) اختلالات جنسی معمولا ناشی از ناهماهنگی و یا مشکلات روابط زناشویی و عاطفی میان همسران هستند، بنابراین درمان این اختلالات ممکن است زیر مجموعه ای از زوج درمانی باشد.
د) ناآگاهی از مسائل جنسی یکی از علل این گونه اختلالات می باشد که آموزش مسائل جنسی و آشنایی با دستگاه تناسلی و شیوه کار آن، بخشی از درمان می باشد.
ه) آنورگاسمی اگر تحت تاثیر استفاده از داروها ایجاد شده باشد، قطع این داروها باید تحت نظارت پزشک صورت گیرد.
شیوه درمان
1. ریلکسیشن : انجام تمرینات ریلکسیشن پیش از برقراری رابطه جنسی می تواند در ایجاد آمادگی بدنی و کاهش اضطراب بسیار موثر باشد.
2. حساسيت زدايي منظم : با توجه به اینکه منشاء اینگونه اختلالات جنسی معمولا ترس یا اضطراب می باشد ، با استفاده از این شیوه می توان در گذر زمان مشکل را برطرف نمود. برای این کار می توان مراحل زیر را طی کرد :
الف) مرحله اول، ترک نزدیکی تا زمان درمان کامل می باشد. در این مرحله مرد فقط می تواند به شیوه های غیر دخول، ارگاسم و لذت جنسی را تجربه نماید.
ب) در مرحله بعد زوجین باید توسط مشاور و یا مطالعه و یا ... اطلاعات و آگاهی های جنسی و همچنین آگاهی های فیزیولوژیایی از اندام های جنسی خود و جنس مخالف را افزایش دهند، این کار ممکن است با توضیح و تشریح تصاویر آناتومی پزشکی، و همچنین مطالعه کتب آموزش مسائل جنسی صورت بگیرد.
ج) در مرحله سوم روابط غیر دخولی زوجین آغاز می گردد، در این مرحله زوجین فقط اجازه معاشقه، لمس، بوسیدن و نوازش مناطق غیر جنسی بدن را دارند و فقط ارتباط کلی بدنی و کلامی و چشمی برقرار خواهد شد. این مرحله باید آنقدر تکرار بشود که زن بتواند انجام این مرحله را بدون هیچ گونه اضطراب و ترسی تحمل نموده و لذت ببرد.
د) مرحله چهارم، لمس، بوسیدن و نوازش مناطق جنسی بدن زن می باشد، در این مرحله نیز نباید دخول صورت بگیرد، زوجین با لمس و نوازش نقاط تحریک کننده جنسی، خصوصا آلت تناسلی، وارد فاز تحریک شدید جنسی می شوند؛ این مرحله نیز باید آنقدر تکرار بشود که زن بتواند به راحتی تحریکات جنسی ناشی از نوازش آلت تناسلی را تحمل کرده و لذت ببرد. زوجین می توانند تا زمانی که در این مرحله هستند، ارگاسم را به صورت غیر دخولی تجربه نمایند.
ه) مرحله نهایی زمانی آغاز می گردد که زن از قرار گرفتن در معرض معاشقه و نوازشهای مناطق غیر جنسی و سپس مناطق جنسی توسط شوهر، بدون هراس و اضطراب لذت ببرد و خواستار ادامه رابطه و دخول باشد. در این صورت دخول صورت خواهد گرفت.
موفق باشید
