پنیک..فوبیا

995 بازدید
سوال شده فروردین 20, 1396 در اختلالات روانی توسط محمد جواد
سلام.بنده سر چندین ترس شدید ۵سال پیش دچار حمله پنیک شدم قبلا کاملا سالم بودم سر عشق و عاشقی و شکست خیلی روحیه ام را باختم و استرس زیادی را تحمل کردم توی خودم ریختم انباشته شد تا بعد دو سال بار اول اسم پنیک را شنیدم چهار سال دارو خوردم ..الان خوبم ولی ترس از مسافرت دارم ..مور مور انگشت هم دارم.یا خبری می شنوم دلهره و اضطراب می گیرم..لطفا راهنماییم بکنید من چکار کنم که خوب بشم .۳۵سالمه از مجردی خسته شدم دلم می خواد ازدواج کنم تشکیل خانواده بدم..به نظرتون این کار را بکنم یا فعلا زوده باید دارو بخور؟چه دارویی بخورم؟پیش کی برم که خوب بشم دیگه خسته شدم..اصلا خوب شدنی هستم یا باید مدارا کنم تا اخر عمر؟

1 پاسخ

پاسخ داده شده فروردین 20, 1396 توسط madani
با سلام

مشخصه اصلي اختلال پانيك، وقوع خود به خود و غيره منتظره حملات پانيك است كه شامل حملات و دوره هاي مجزاي ترس و اضطراب شديد هستند. فراواني بروز حملات از چند نوبت در روز تا صرفا تعداد انگشت شماري حمله در يك سال فرق مي كند.
نخستين حمله پانيك اغلب كاملاً خود به خود است. اما گاه حمله هاي پانيك به دنبال آشفتگي، فعاليت بدني، فعاليت جنسي يا آسيب هيجاني متوسطي روي مي دهند.

وقتي حمله پانيك آغاز مي شود، علايمش در عرض ده دقيقه به سرعت تشديد مي شود. علايم رواني عمده اين بيماري عبارتند از، ترس مفرط و احساس قريب الوقوع بودن مرگ و نابودي.  برخي نشانه هاي جسمي حمله پانيك عبارت است از افزايش ضربان قلب، احساس تپش قلب، تنگي نفس و تعريق. بيمار اغلب مي كوشد جایی را كه در آن قرارگرفته است ترك كند تا از كسي كمك بگيرد. حمله عموماً بيست دقيقه و ندرتاً بيش از يك ساعت طول مي كشد.

علايم حمله پانيك ممكن است سريع يا به تدريج برطرف شود. گاه بيمار در فاصله حملات از ترس اينكه حمله ديگري به سراغش بيايد، دچار اضطراب انتظار مي گردد.
نگراني جسمي از مرگ به دليل مشكل قلبي يا تنفسي ممكن است كانون اصلي توجه بيمار در حين حلمه پانيك باشد. گاه بيمار فكر مي كند تپش قلب و درد قفسه سينه اش نشانه آن است كه دارد مي ميرد.

اختلال پانيك اغلب با آگورافوبيا (گذرهراسي) همراه است. در آگورافوبيا، بيمار از هر موقعيتي كه در آن دست يابي به كمك مشكل باشد، سرسختانه اجتناب مي كند. آنها دوست دارند در اماكني مثل خيابان هاي شلوغ، مغازه هاي پرازدحام، فضاهاي سربسته (مانند زيرپل و آسانسور) و وسايل نقليه در بسته (مانند مترو، اتوبوس يا هواپيما) يكي از دوستان يا اعضاي خانواده همراهيشان كنند.

 

اثربخش ترین روشهای درمان این بیماری درمان دارویی به همراه رواندرمانی(شناختی و رفتاری) است.

در طول و بعد از درمان شما می توانید تا حدودی تعداد این حمله ها را کم کرده و در دیگر موارد از شدت آن بکاهید. اجتباب هایی  را که زندگی تان را محدود کرده کنار گذاشته و همانند مردم دیگر مثلا به سفر بروید و یا....

توصیه می شود برای درمان و کاهش این رنج مراجعه حضوری روانشناس و روانپزشک داشته باشید.

موفق باشید.

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
شماره تلفن : 09107622133-77957732
نارمك -خيابان سمنگان-كلنيك عصر اميد زندگي
دارای دیدگاه فروردین 23, 1396 توسط بی نام
سلام..ممنون از توضیحات کامل شما.بنده تمام این اطلاعات را میدونم که توضیح دادید..سوال من اینه به نظر شما ازدواج بکنم یا نه چون الان ۳۵سالمه .بعدشم چه روش .تغذیه یا راهکاری را پیشنهاد می دید که رها بشم..اصلا به طور کامل خوب میشه؟یا تا اخر عمر باید باهاش مدارا کنم...ممنون میشم با دقت بیشتری بخونید
دارای دیدگاه اردیبهشت 12, 1396 توسط بی نام
درود
به نظر می رسه که مشاور محترم جواب شما را داده اند. شما می توانید با طی کردن فرایند درمان از تکرار و شدت این حمله ها بکاهید. زندگی غنی تری برای خود بسازید. این اختلال مانع ازدواج شما نمی شود. افراد متاهل زیادی با این اختلال درگیرند. برخی تسلیم محض آن شده اند، برایش کاری نکرده و آن را تحمل می کنند. و برخی بر آن غلبه کرده اند.
دارای دیدگاه اردیبهشت 12, 1396 توسط فرهاد
سلام و عرض ادب بنده هم چند سالی است گذفتار این بیماری هستم 50 سال سن دلرم دو سال با دلرو تحت نظر روانپزشک بودم به روانشناس هم مراجعه کردم ولی نتیچه قطعی ندیدم و هنوز جملات پنیک هر چند ماه یکبار اتفاق می افتد ترس از سفر ترس از ترافیک و فضای بسته  بلای جونم شده است آقا هستم و مجرد
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...