روانشناسی نوجوان

Question

باسلام و خسته نباشید .میخواستم بدانم چطور پسر 13 ساله ای که هم پدرش و هم دایی اش و هم پدر بزرگ مادری اش سیگاری هستند را از خطر  سیگاری  شدن نجات بدهیم .با توجه به اینکه چند بار مخفیانه با پسر دایی اش سیگار را امتحان کردند .  او با من که مادرش هستم صمیمی است ولی متاسفانه بعد از چند ماه به من خبر داد که سیگار را در حد یکی دو پک. ولی طی چند نوبت کشیده.   واقعا نمیدانم چکار کنم.   تک دختر هستم و هر هفت6 به خانه مادرم میروم.  و پسرم اصرار دارد. که پسر دایی اش هم بیاید 7ونه مادرم وبا هم بازی کنند و ترسم از این است که با وجود قولی که داده دوباره تکرار کند

Comments

تعلیم و تربیت کلا از پایه به دو دسته تقسیم می شود و متصل است:

پایه ۱ : دور کردن از جلوی (چشم و دست و پا ) فرزند یا دور نگه داشتنش از محیط ها یا هر روشی که فقط خود والدین «فکر ،تصمیم،عمل» این سه مرحله را انجام می دهند( تاکید بر انفرادی عمل کردن است).

که این روش تا زمان کودکی صحیح است نه در زمان بعد از شروع مدرسه رفتن چه برسه نوجوانی که
معمولا والدین هنوز همان سیستم زمان کودکی فرزندشان را ادامه می دهند.چرا!؟

چون عوض کردن سیستم و همگام شدن با سیر رشد فرزندشان بیسار سخت و دشوار است و نیاز به :
«خواندن کتاب »  
   « یادگیری شخصی»
  « مشاوره گرفتن از مشاور »
 « یافزایش علم و توانایی »
...و غیره.

که به دلیل عدم حوصله یا شرایط با قول معروف از این مرحله جا می مانند و تنها راه ادامه هنان روش کودکی پنداری فرزندشان است .

حداقل اگر خود والدین زمان کافی برای جستجو و پیدا کردن مطالب و روش ها را ندارند مشکلی نیست خوب حداقل باید به علم مشاور روی بیاورند تا کمه کم هر سه ماه یکبار نه شش ماه یکبار به صورت شخصی یا مشترک(پدر و مادر) پیش مشاور رفته و سوالات و را هنمایی ها و راح حل ها را دریافت کرده و در طول مراجعه بعدی شان :

۱ : ذهنیت هایشان را اصلاح.
۲ : علم شان را با توضیحات مشاور افزوده.
۳ : توانایی هایشان را با توصیه های مشاور افزوده.

تا آمادگی مناسب تری را در دست داشته باشند.



پایه ۲ : به فکر انداختن فرزند!

متاسفانه والدین عقل و‌ مخصوصا «شعور» فرزندانشان را زیاد معیار نمی دهنند و ایمان و اعتمادی به توانایی فکر کردن آنها ندارند.

( که این توضیحاتش بسیار است اگر مایل بودید توضیح خواهم داد)

*************************************
نکته بسیار مهم : آن حس بی اعتمادی (از نظر فکری و شعوری ) که والدین به فرزندان دارنند از آن چیزی که شما تصور می کنیید برای آنها واضح احساس می شود و می فهمند.

 و این حس تاثیر زیادی بر ( لج بازی و وسوسه شدنشان) دارد.

***************************************



 اشاره کردید به جمله (قول دادن)

ببینید قول یا بر پایه «شرایط» است که استوار می ماند یا بر پایه «فهم و درک».

برای همین شما نمی توانیید به قول او اعتماد کنید نه به درک درکی از او دیده اید و نه به شرایط ایمان دارید.



اما نگران نباشید فرزندتان هنوز نوجوان است ، شما هم نگرانی و استرس تان را نمی گویم کنار بگذارید این اشتباه است اگر کنار بگذارید یعنی بی تفاوت هستید خیر کنار نگذارید اما ..

ذهنیت خود را باز تر و به توانایی و علم خود بیفزایید تا هم این نگرانی شما کم کم از بیم رود هم فرزندتان آماده تر در جامعه حضور پیدا کند ..

استرس و ترس را حداقل زمان یادگیری و پژوهش کردنتان مد نظر نگیرید ولش کنید ، نه سعی نکنید از بین ببریدش چون نمی شود اما مد نظر یا توجه ای به آن نکنید در زمان« مشاوره کردن » با مشاور یا در زمان جست و جوی شخصی تان (کتاب ، اینترنت، مقاله ها ،...)  از توجه کردن بپرهیزید چون جلوی فهم بهتر و پرک و دریافت را بشدت و بسیار می گیرد .



آرزوی موفقیت برای تمامی والدین ....

Answer 1

با سلام
دوستمان توضیحات مفصلی برایتان نوشتند.
فقط یک نکته را در نظر داشته باشید:
مدام مستقیم و غیر مستقیم به او نگویید سیگاری نشوی....
اینگونه اثر عکس خواهید گرفت.

---

مـریم غفـار
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی
مشاوره تلفنی : شماره هوشمند 9099071000 را بدون پیش شماره گرفته و سپس کد 80195 را وارد نمایید

Comments

می گویند کار را که کرد آنکه تمام کرد ...

نکته به این مهمی را جا انداخته بودم ..

تشکر برای دقت بالایتان...

---

بسیار سپاسگزارم از توجه و نکات مهمی که بیان کردید