غذاخوردن کودک

792 بازدید
سوال شده تیر 18, 1396 در کودک و نوجوان توسط بی نام
سلام دختر 4/5 ساله دارم ک به هیچ وجه علاقه ب غذا خوردن ندارد در حقیقت از 6ماهگی اینطور بود  تا 3/5 سالگی با قصه و بازی و اینکه مدام دمبالش راه میرفتم غذا بهش میدادم اما  الان دیگه به این روش ها هم غذا نمیخوره  تا  پارسال غذای خاصی  مورد علاقش نبود همینطور تنقلات خاصی اینو بگم ک اصلا اهل خوردن تنقلات هم نبوده ولی امسال یکی دوتا غذارو دوس داره و من خیلی کم براش تنقلات اونم مثل شیر پاکتی کوچک و پاستیل میگیرم  .
تازگیها چندتا غذایی هم ک مورد علاقش بودنو دوس نداره ومدام میگه سیرمو نمیخوام در حالی ک گشنه هست و میره نون خالی یا اگر کیک باشه  میخوره من  چند بار امتحان کردم و دست از اسرار ب غذا خوردن برداشتم  ولی اون  اصلا نخواست ک غذا بخوره وگشنه میخوابید  ب طوریکه 4روز  فقط یک وعده اونم صبحانه رو خورد .
غذایی ک رستورانی و کاملا مجلسی باشه رو بهتر میخوره .
لطفا راهنماییم کنید.
سوال دیگه  ای هم داشتم و اون این بود ک دخترم ب شدت دوس داره کار های پسر هارو بکنه و بازیهای پسرونرو دوس داره یعنی از اول تفنگ بازی و توپ بازی و... رو دوس داشته وخیلی کم با عروسک هاش بازی میکنه  و مدام میگه که موهای منو کوتاه کن تا پسر بشم مهد هم که میره هم بازیهاش پسرها هستن ،میگه دخترها همش قهر میکنن واخلاقای اونا رو دوس نداره .اما منو پدرش بهش میگیم ک خیلی از اینکه دختره خوشحالیم و دوسش داریم و اصلا نمیخوایم ک اون پسر باشه ولی اون خیلی اسرار میکنه و میگه منو پسر کن!!!
لطف کنین منو راهنمایی کنین .ممنون
جنسیت : زن
29ساله هستم . تحصیلاتم: کارشناسی شیمی
دارای دیدگاه تیر 19, 1396 توسط Basic
**************************

آیا برای این موضوع پیش مشاور به صورت حضوری رفته اید؟؟
اگر خیر ، دلیل خاصی داشت که نرفتید ؟

**************************

اول در مورد سوال دوم‌ « پسر گونه »

چند سوال بسیار بسیار مهم :

خوب دقت کنید و پاسخ سوالات را فقط خودتان ندهید ، از همسرتان نیز کمک بگیرید تا پاسخی جامع تر داشته باشیم .



۱ : دختر شما کارهای پسر هارو « تقلید » می کند ! یا « تمرین » می کند که واقعا شبیه پسر ها شود و حرکات و‌ پسرانه انجام میدهد؟ یعنی در انجام حرکات پیشرفت می کند و کیفیتش بهتر می شود ؟ یا فقط تکرارشان می کند ؟؟

مثال : مانند کسی که حرکات و لحن یک هنر مند را تقلید کی کند ، با کسی که تمرین می کند تا واقعا در راه هنر قدم بردارد !



۲ : پسر بودن را دوست دارد ، یا از دختر بودن بدش آمده !!؟؟؟ یعنی آیا تنفرش باعث ای حرکات می شود یا علاقه اش به پسر بودن ؟؟!!



۳ : جلوی شما یا اطرافیان این حالت «« بیشتر »» می شود!!! یا در دو حالت که تنها باشد یا در عموم فرقی نمی کند ؟؟




۴ : چیزی شنیده ، یا دیده که این چنین در مورد دختر بودن « احساس بدی » می کند ؟

یا چیزی دیده یا شنیده که پسر بودن بهتر و‌برتر است ؟


تا رفتار های کودک چندین بار برسی و‌آزمایش نشود ، نمی شود پاسخ مفیدی و کار آمدی گرفت ، برای همین پرسیده شد که حضوری اقدام کرده اید یا خیر؟

احتمال خیلی  کمی دارد که این موضوع « پسر گونه » به مطلب اولی که توصیح دادید « خوردن غذا » ارتباط  داشته باشد ، البته شاید هم نداشته باشد .

**************************

سوالاتی نیز هست در مورد غذا نخوردن که اگر مایل ادامه می دهیم



اما نگران نباشید ، ولی شدیدا به فکر آگاهی بیشتر در مورد کودک عزیزتان باشید ، با مطالعه و کسب علم  ،  « بهتر و مناسب تر » می توانید واکنش نشان دهید و بهتر به تعلیم اش بپردازید.

آرزوی سلامتی و‌ شادابی برای تمامی خانواده ها..

**************************
دارای دیدگاه مرداد 20, 1396 توسط بینام
جواب سوال اول :حرکات مسر هارو فقط تقلید میکنه
سوال دوم:پسر بودنو دوست داره
سوال سوم: فرقی نمیکند هر دوجا یکی ایت
سوال چهارم:نه در دو مورد چیزی  نیس
تا حالا حضوری اقدام نکردم فکر میکردم مقتضی سنش هس و خوب میشه
لطفا برای کسب اگاهی بیشتر ک گفتین فابل صوتی یا کتاب بهم معرفی کنین
در مورد غذا نخوردن هم بله لطفا راهنماییم کنین
دارای دیدگاه شهریور 28, 1396 توسط Basic
**************************

والدین گرامی و محترم ، سایت تمام تلاش را برای آگاهی  و علم اش را خدمت شما ارایه می کند .

اما مراجعه حضوری یک نتیجه دیگری دارد.



سوال های مطرح شده دو دلیل داشت .

یکی از دلایل اش متوجه ساختن شما والدین محترم است که با متن و‌ پرسش و‌پاسخ نمی شود  :

۱ : تشخیص
۲ : ارایه راه حل

این دو به صورت متنی  امکان پذیر نیست.

چرا ؟

توضیح می دهیم ، از شما ۴ سوال شد که همه را به خوبی و دقت پاسخ داده اید ، درست .

اما آن چیزی که چشمان شما والدین گرامی می بیند با چشمان متخصص تفاوت دارد .

مثلا پاسخ سوال ۲ که فرمودید پسر بودن را دوست دارد !و مشکلی با دختر بودن و دختر ها ندارد .

اما در توضیحات قبل تان فرمودید گفته
« دختر ها همش قهر می کنند ، اخلاق آنها را
(( دوست ندارم ))  »!!

این دو موضوع همخوانی ندارد والدین گرامی .

البته شما تقصیری ندارید آن دیگر وظیفه متخصص است که از

۱ نوع واکنش جنس واکنش
۲ : سرعت واکنش
۳ : واکنش های مخفی ای که باعث فلان واکنش می شود ، واکنش هایی است که به چشم شما نمی آید .
.
.
.

تشخیص لازم را دهد ، سالها درس و علم پشت چشمانش است .

پشت چشمان شما حس خالص مادی و پدری است ، حس عشق است ، نه علم تشخیص صحیح اختلال.

اصلا همان حس عشق و حس پدر و مادرر و حس نگرانی مخصوصأ مانع تشخیص شما می شود .

البته در تشخیص علل مشکل و این گونه چیز ها نه اینه هیچ چیز را دیگر نمی توانید تشخیص دهید ، قصد ما زیر سوال بردن قدرت تشخیص کامل شما نبود ابدأ ، فقط در موارد این چنینی که نیاز متخصص است ، پس سوتفاهم نشود .

اصلا همانطور که عرض کردیم همان حس عشق و پدر مادی که مانع تشخیص می شود ، گاهی اوقات بهترین تشخیص ها را به صورت ذاتی می دهید که بهترین راه موجود بوده .

پس نقص نیست «« بستگی دار »»  است.


طولانی توضیح می دهیم تا جای سوتفاهم و شک را از بین ببریم ، بابت طولانی بودن عذر خواهی می کنیم اطمینان از فهمیدن و درک صحیح و کامل وظیفه ماست .

 


متخصص فرزند شما را آن طور که شما دوستش دارید ندارد !! ، متخصص به فرزندتان ارزش می دهد نه محبت و عشق ، دید او علمی است + حس انسان دوستی.


پس توصیه می کنیم به صورت حضوری کودک  دلبندتان را به پزشک متخصص نشان دهید .

البته نگران نباشید ، اینها را جهت آگاهی ارایه کردیم نه نگرانی شما.


آن چیزی که در متن شما مشاهده شد مشکل خاصی یا اختلالی عجیب وجود ندارد ، اما حتما اگر شرایط اش را دارید حضوری مراجعه کنید تا شک نداشته باشید.


**************************

اگر زمان اش را دارید مطالب زیر را بخوانید :


در کل متن شما به دو قسمت است خوردن غذا و حرکات پسرانه .

سعی می کنیم توضیحاتی جهت آگاهی تان ارایه کنیم .

(( غذا نخوردن ))


غذا خوردن به دو بخش « نیاز فیزیکی » و
« ‌عادت روانی یا وابستگی » تقسیم می شود.


نیاز فیزیکی : در این نوع همانطور که واضح است بدن طلب««  انرژی »» می کند!
و مغز این را با خوردن غذا درک کرده ، پس دنبال غذا می گردد نه حمام رفتن !!

طلب انرژی یعنی انرژی مصرف شده ، یعنی جایگذینی .

بازی کردن و تحرک و هر کار فیزیکی آن شرایط را فراهم می کند .

آیا کودک شما به اندازه بازی و تحرک و فعالیت دارد ؟

آیا تا حدود نرمالی شاد و خوشحال است ؟

این ها عامل های بسیار مهمی هستند.


البته ذهن درگیر و اشغال نیز مانع خوردن غذا می شود ، مغز  بسیار  ساختمان پیچیده دارد و این هماهنگی بدن با یکدیگر.


غذا را به زور ندهید !!!

هر کاری به زور باعث دوری ما انسان می شود ، حتی غذا خوردن .

و اینجاست که کیک و کلوچه و پاستیل و غیره ..در ذهن او وارد چرخه تغذیه ای می شود !!

فراهم کردن محیط شاد و نشاط خود باعث خوردت غذا می شود .


((‌از او همکاری طلب کنید ))

هرچه رابطه شما با هم بهتر باشد بیشتر با شما هماهنگ می شود ، او‌را رها نکنید تا تنها بازی کند !!!!


از او در پخت غذا ها کمک بگیرید و بهد از پخت ، حتی شده ۴-۵ قاشق ایرادی ندارد ، کم کم بیشتر می شود اصلا اصرار نکنید مثلا یکی دیگه یک قاشق دیگه !!


باید کشیده شود نه حول داده شود سمت میز غذا و خوردن .

 با او به بهانه و جمله هایی مانند :

(( مامان و بابا ببینن دختر گلمون چی پخته ))


یا فقط شما و او (( ببینیم مادر دختر چی پختیم ...))

و جملات دیگر..


بگذارید دختر بودن و ناز بودن و نعمت بودن را احساس کند ، البته سوتفاهم نشود منظوزمان پخت و پز نیست کلی عرض کردیم .


دختر گل شما شخصیت کمی جدی ای دارد ؟ یعنی اکثر نه ناراحت است نه آنچنان خوشحال ؟

 
روحیه خود کودک ، و روحیه حاکم خانه به خوراک آن خانواده ارتباط ویژه ای دارد .



البته باز تکرار می کنیم نگران نباشید ، اینها را فقط جهت آگاهی ارایه کردیم تا آن ها در جهت سودمندی تان استفاده کنید نه نگران شوید .




اگر مایل هستید ، اطلاعات و مطالب دیگری را نیز خدمتتان ارایه کنیم .

هدف سایت واقعا آگاهی شما والدین گرامی و محترم است و تا آنجا که از دستمان بر آید انجام خواهیم داد.

آرزوی سلامتی و شادابی برای تمامی خانواده ها .

**************************
دارای دیدگاه شهریور 28, 1396 توسط Basic
**************************

والدین گرامی و محترم ، سایت تمام تلاش را برای آگاهی  و علم اش را خدمت شما ارایه می کند .

اما مراجعه حضوری یک نتیجه دیگری دارد.



سوال های مطرح شده دو دلیل داشت .

یکی از دلایل اش متوجه ساختن شما والدین محترم است که با متن و‌ پرسش و‌پاسخ نمی شود  :

۱ : تشخیص
۲ : ارایه راه حل

این دو به صورت متنی  امکان پذیر نیست.

چرا ؟

توضیح می دهیم ، از شما ۴ سوال شد که همه را به خوبی و دقت پاسخ داده اید ، درست .

اما آن چیزی که چشمان شما والدین گرامی می بیند با چشمان متخصص تفاوت دارد .

مثلا پاسخ سوال ۲ که فرمودید پسر بودن را دوست دارد !و مشکلی با دختر بودن و دختر ها ندارد .

اما در توضیحات قبل تان فرمودید گفته
« دختر ها همش قهر می کنند ، اخلاق آنها را
(( دوست ندارم ))  »!!

این دو موضوع همخوانی ندارد والدین گرامی .

البته شما تقصیری ندارید آن دیگر وظیفه متخصص است که از

۱ نوع واکنش جنس واکنش
۲ : سرعت واکنش
۳ : واکنش های مخفی ای که باعث فلان واکنش می شود ، واکنش هایی است که به چشم شما نمی آید .
.
.
.

تشخیص لازم را دهد ، سالها درس و علم پشت چشمانش است .

پشت چشمان شما حس خالص مادی و پدری است ، حس عشق است ، نه علم تشخیص صحیح اختلال.

اصلا همان حس عشق و حس پدر و مادرر و حس نگرانی مخصوصأ مانع تشخیص شما می شود .

البته در تشخیص علل مشکل و این گونه چیز ها نه اینه هیچ چیز را دیگر نمی توانید تشخیص دهید ، قصد ما زیر سوال بردن قدرت تشخیص کامل شما نبود ابدأ ، فقط در موارد این چنینی که نیاز متخصص است ، پس سوتفاهم نشود .

اصلا همانطور که عرض کردیم همان حس عشق و پدر مادی که مانع تشخیص می شود ، گاهی اوقات بهترین تشخیص ها را به صورت ذاتی می دهید که بهترین راه موجود بوده .

پس نقص نیست «« بستگی دار »»  است.


طولانی توضیح می دهیم تا جای سوتفاهم و شک را از بین ببریم ، بابت طولانی بودن عذر خواهی می کنیم اطمینان از فهمیدن و درک صحیح و کامل وظیفه ماست .

 


متخصص فرزند شما را آن طور که شما دوستش دارید ندارد !! ، متخصص به فرزندتان ارزش می دهد نه محبت و عشق ، دید او علمی است + حس انسان دوستی.


پس توصیه می کنیم به صورت حضوری کودک  دلبندتان را به پزشک متخصص نشان دهید .

البته نگران نباشید ، اینها را جهت آگاهی ارایه کردیم نه نگرانی شما.


آن چیزی که در متن شما مشاهده شد مشکل خاصی یا اختلالی عجیب وجود ندارد ، اما حتما اگر شرایط اش را دارید حضوری مراجعه کنید تا شک نداشته باشید.


**************************

اگر زمان اش را دارید مطالب زیر را بخوانید :


در کل متن شما به دو قسمت است خوردن غذا و حرکات پسرانه .

سعی می کنیم توضیحاتی جهت آگاهی تان ارایه کنیم .

(( غذا نخوردن ))


غذا خوردن به دو بخش « نیاز فیزیکی » و
« ‌عادت روانی یا وابستگی » تقسیم می شود.


نیاز فیزیکی : در این نوع همانطور که واضح است بدن طلب««  انرژی »» می کند!
و مغز این را با خوردن غذا درک کرده ، پس دنبال غذا می گردد نه حمام رفتن !!

طلب انرژی یعنی انرژی مصرف شده ، یعنی جایگذینی .

بازی کردن و تحرک و هر کار فیزیکی آن شرایط را فراهم می کند .

آیا کودک شما به اندازه بازی و تحرک و فعالیت دارد ؟

آیا تا حدود نرمالی شاد و خوشحال است ؟

این ها عامل های بسیار مهمی هستند.


البته ذهن درگیر و اشغال نیز مانع خوردن غذا می شود ، مغز  بسیار  ساختمان پیچیده دارد و این هماهنگی بدن با یکدیگر.


غذا را به زور ندهید !!!

هر کاری به زور باعث دوری ما انسان می شود ، حتی غذا خوردن .

و اینجاست که کیک و کلوچه و پاستیل و غیره ..در ذهن او وارد چرخه تغذیه ای می شود !!

فراهم کردن محیط شاد و نشاط خود باعث خوردت غذا می شود .


((‌از او همکاری طلب کنید ))

هرچه رابطه شما با هم بهتر باشد بیشتر با شما هماهنگ می شود ، او‌را رها نکنید تا تنها بازی کند !!!!


از او در پخت غذا ها کمک بگیرید و بهد از پخت ، حتی شده ۴-۵ قاشق ایرادی ندارد ، کم کم بیشتر می شود اصلا اصرار نکنید مثلا یکی دیگه یک قاشق دیگه !!


باید کشیده شود نه حول داده شود سمت میز غذا و خوردن .

 با او به بهانه و جمله هایی مانند :

(( مامان و بابا ببینن دختر گلمون چی پخته ))


یا فقط شما و او (( ببینیم مادر دختر چی پختیم ...))

و جملات دیگر..


بگذارید دختر بودن و ناز بودن و نعمت بودن را احساس کند ، البته سوتفاهم نشود منظوزمان پخت و پز نیست کلی عرض کردیم .


دختر گل شما شخصیت کمی جدی ای دارد ؟ یعنی اکثر نه ناراحت است نه آنچنان خوشحال ؟

 
روحیه خود کودک ، و روحیه حاکم خانه به خوراک آن خانواده ارتباط ویژه ای دارد .



البته باز تکرار می کنیم نگران نباشید ، اینها را فقط جهت آگاهی ارایه کردیم تا آن ها در جهت سودمندی تان استفاده کنید نه نگران شوید .




اگر مایل هستید ، اطلاعات و مطالب دیگری را نیز خدمتتان ارایه کنیم .

هدف سایت واقعا آگاهی شما والدین گرامی و محترم است و تا آنجا که از دستمان بر آید انجام خواهیم داد.

آرزوی سلامتی و شادابی برای تمامی خانواده ها .

**************************
دارای دیدگاه آذر 4, 1396 توسط بی نام
سلام خیلی خیلی ممنونم ازتون
در مورد پسر گونه بودن بیشتر بهم توضیح بدید
ی موردی پیش اومده ک میگم
دخترم با اصرار زیاد  خودش خواست ک من براش لاک بزنم منم گفتم باشه ولی بای یکم صبر کنه ک اون حتی گریه کرد ک باید خیلی سریع این کارو واسش بکنم منم انجام دادم ولی فردا ک میخاست بره مهد دیدم لاکاشو پاک کرده ک معلمش و دوستاش نبینند حتی مهمانی ک  رفته بودیم وداشت با بچه ها بازی میکرد اومد و ب من گفت ک نمیخاد لاکاشو  پسر عمش ک تقریبا سن خودشه ببینه من بهش گفتم ک لاکت خیلی قشنگه و شاید اون ک لاک نداره حتی دوس داشته باشه مثل تو لاک بزنه ولی اون گفت ک پسره نمیتونه بزنه گفتم خب برای همین حتما غصه خورده
ولی درکل اصلا دوس نداشت کسی لاکاشو ببینه یا مثلا موهاش ک خیلیم بلند هستنو فقط میزاره دوطرف براش ببافم (فکر میکنم ب نظرش اینجوری بیشتر شبیه پسر هاس-) لطف کنین بهم توضیح بدید
اینم بگم ک دخترم توی خونه خیلی خوب حرف میزنه و رابطش باهمون خیلی خوبه ولی فقط  با منو پدرش و مادر بزگا و بستگان درجه یک ولی  توی مهد باوجود اینکه امسال سال دومی هست ک میره هنوز با مربیاش حرف نمیزنه  .درحد چند کلمه فقط با معلم خودش. ولی با مسوولای مهد نه
شعر هاشو بابچه ها میخونه البته امسال اگه مربیش ازش بخوادتنهاییم شهرهاشو میخونه ک اینکارو پارسال انجام نمیداد
من سعی نیکنم اصلا بهش امرو نهی نکنم ولی در کل احساس میکنم اعتماد ب نفسش کمه مثلا کلاه جدیدشو سر نمیکنه بره مهد ک لازم نباشه ب مربیش  ک کلاه جدیدشو نمیشناسه موقع خداحافظی بگه  این کلاه منه.
البته بگم ک خیلی بازی و ب قول معروف شری و شلوغ کاریهاشو ارومو یواش انجام میده

کلا بابزرگترا اصلا صحبت نمیکنه  البته منم اصلا اصرار نمیکنم بهش
خواهش میکنم بگین چیکار کنم  درکل از پارسال ک مهد میره خیلی بهتر شده
دارای دیدگاه بهمن 3, 1396 توسط Basic
**************************


اول بسیار بابت وقفه در پاسخ دادن عذر خواهی می کنیم ، به هیچ عنوان موضوع هایی که عنوان کرده بودید از یادمان نرفته بود،
 فقط کمی سرمان شلوغ بود و کلا در سایت حضور نداشتیم.

**************************


والدین گرانقدر ، قبل از توضیحات موضوع پسرگونه که درخواست کردین...یک سری نکات در متنتان دیدیم  که لازم به توضیح است.





یکی از مسائلی که میشود گفت همه ی والدین را نگران می کند .. حالت یا نوع برخورد کودکشان است مخصوصأ در
««  مهد !! »»


ببینید رفتار در مهد با رفتار در جامعه و در کانون خانواده...سه چیز متفاوت است ...

یعنی نوع برخورد در هر کدام متفاوت است و این والدین را گیج می کند که آیا کودک ما خجالتیست یا نه یا آیا مشکل برقراری ارتباط با دیگران را دارد یا خیر ..!!

چون در منزل و‌با خانواده یک جور و در مهد یک جور و در پارک یا مهمانی یک جور در ...


یا اصلا یک بار گرم ‌برخورد می کند و بازی گوشی می کند یک بار ساکت و خجالتی

 .....


ببینید ملاک تایید کردن سلامت کودک بسیار مهم است که حتما باید آن را آموخت ..که متاسفانه والدین به دلیل کم بودن اطلاعات همیشه دچار سوتفاهم در تشخیصی می شوند...



حالا راه حل چیست , فقط عنوان کردن مشکل والدین که فایده ندارد هیچ ،  و فقط گیجی و نگرانی را بیشتر می کند.



مشکلات در دو گروه
 « فیزیکی یا همان جسمی» و
« روان ای یا رفتاری » تقسیم می شود ، تا اینجا واضح بود...


در قسمت مشکلات جسمی که تکلیف مشخص است مستقیم باید به پزشک متخصص مراجعه کرد و مهمتر از اون هر چند ماه یک بار یک سری آزمایش و چکاب صورت گیرد ( اگر شرایطش موجود است..)

که هم در مدت زمان هر دوره خیالتان راحت باشد و هم پاسخ هر آزمایش را با همدیگر مقایسه تا سیر رشد جسمی کودک تحت نظر باشد.





حالا والدین قسمت مشکل رفتاری و روان ای کودک را چگونه باید سلامت را  برسی و سیر را  تحت نظر گیرند؟


مشکل دقیقا همین جاست !! والدین نه از این قسمت آگاهی دارد و بدتر از اون نه دنبال کسب مهارت و اطلاعات مربوط به این قسمت هستند و در درجه دوم والدین به هر پزشکی نیز اعتماد ندارند و به علت هزینه ها و غیره   ،  پس والدین از مراجعه حضوری نیز منصرف می شوند ...



حالا بحث ما در خصوص :

 «« کسب مهارت و آگاهی خود والدین »».



شاید باور نکنید ولی اکثر والدین ( منظورم شما نیستید ) حوصله کسب آگاهی و کسب مهارت را واقعا ندارد ..و این واقعیتی تلخ است که هر چه زودتر باید نسبت به این موضوع قبل از اینکه بخواهیم در مورد مشکلات کودک و راه حل هایش صحبت کنیم باید یک دوره افزایش صبر و حوصله و انگیزه برای والدین عزیز برگزار شود ، البته سعی در انجام چنین کاری هستیم اگر عمر کنیم..

برای همین از شما واقعا متشکریم که واقعا دنبال یادگیری و کسب علم برای تربیت کودک عزیزتان هستید .




*****

حالا راه تشخیص سلامت رفتاری و روان ای کودک .


عرض کردیم کودک در سه جا که :

۱ : خانه
۲ : مهد
۳ : جاهای عمومی دیگر ( پارک ، مهمانی وغیره)

تقسیم می شود. که هر جا رفتار های مخصوص به خود را باید کودک به درستی انجام دهد.


مثلا لازم نیست حتما در مهد علل خصوص مربی یا مدیران مهد کودک رابطه عاطفی و اعتمادی داشته باشد ..!

بله تعجب نکنید لازم نیست با کلیه کودکان آنجا ارتباط برقرار کند یا با همه ی درخواست های  مربی را مو به مو اجرا کند..

این را نه فقط از علم بلکه از تجربه که مدتی در مهد ها برای تحقیق فعالیت کردیم عرض می کنیم.


کودکانی بودند که آنچنان گرم  برخورد می کردند و‌از سر و کول پایین نمی آمدند ولی هنگامی که با خانواده خود موجه می شدنند آنگونه که باید نبودنند ... و مثال های زیاد دیگر...



کودک لازم نیست هر جا خوش صحبت و گرم برخورد کند.


کودک لازم نیست به همه اعتماد کامل کند ، حتی به مربی مهد !!

همین که در مهد سرگرم شود و کلمات و رفتار های نادرست یاد نگیرد کافیست ...

از کودک انتظار نداشته باشید خود کاملش را در مهد و مهمانی ها و مکان های عمومی نشان دهد ، این نوع فشار باعث دوری اش از شما والدین می شود ( البته شما فرمودید به او فشار نمی آورید ) و این بسیار کار خردمندانه ایست...






خواهش می کنیم  نظرات اطرافیان را نسبت به کودک تان را به هیچ عنوان جدی نگیرید به نظرشان احترام بگذارید نیازی نیست اصلا خود را درگیر بحث های حاشیه ای کنید اما جدی نگیرید مگر با نشان دادن عکس یا مدرک علمی یا مگر متخصص باشند...این را کلی عرض کردیم .




((( در این قسمت به نکته واکنش نشان ندادن نسبت به نظر اطرافیان اشاره کردیم ، این بحث به کودکتان ارتباط ندارد ، برای شخص خودتان عرض کردیم امروزه نظرات عجیب غریب متاسفانه زیاد شده نه از آنها نگران شوید نه خشم گین هر چقدر مادر خانواده یعنی مهد گرمای خونه در آرامش باشد هم خانه گرم می شود هم از زندگی مشترک و فرزند پروری تان  لذت می برید ، به خود اجازه ندهید وارد هر بحثی شوید ، هر چه ریلکس و آرامش بیشتر توانایی کسب علم و مهارت راحت تر )))




برگردیم به بحث ، پس از کودک انتظار نداشته باشید کل
« خودش » را در مهمانی و مهد و ...نشان دهد.


از اعتماد نکردن و فاصله گرفتن کودکتان در بیرون یا مهد نترسید ،مگر اینکه دچار لرز یا علایم خاص شود و یا در خانه حرکات عجیبی انجام می دهد مثلا قایم شدن و یا اصرار به بودن در کنارتان میکند یا در هنگام بازی هایش اگر استرس خاصی دارد که انگار منتظر است اتفاق خاصی بیفتد ...و غیره


در کل تشخیص سلامت کودک با یک حرکت و در یک جا ممکن نیست ، باید برسی کرد که روی «« رفتارهای حیاتی اش »»  تاثیر گذاشته یا خیر .



رفتار های حیاتی :

ارتباط با مادر و پدر.

ارتباط با فامیل های درجه یک .

انجام بازی و رشد کردنش در عملکرد.

میزان و نوع شادی و خوشحال بودن (‌روحیه)

مقدار کنجکاوی اش .

مقدار تمرکز اش در حین انجام دادن کاری که به او سپرده اید.

نهوه بیان درخواست هایش.

مقدار خواب اش.

تمایل و مقدار و نوع غذا خوردنش . ( البته مقصودمان از عنوان این یکی نگران کردن شما نیست چون شما نیز به این مورد اشاره کرده اید ) .


و غیره..



در کل حالت یا رفتار خاصی که عجیب باشد خوشبختانه شما عنوان نکردید جز بحث رفتار پسرانه او ، که به آن نیز خواهیم پردازیم .
.
.
.

**************************

اگر تا اینجا سوالی ، نکته ای هست که بد توضیح داده ایم عنوان کنید تا شفاف سازی کنیم و اگر سوالی نیست به ادامه مطلب بپردازیم .

هر گونه سوال دیگر یا مثال رفتاری مانند درخواست لاک زدن که عنوان کردید ، اگر ذهنتان را مشغول کرده عنوان کنید تا برسی شود.


یک سوال نیز داریم ، آیا مشکل خوراک فرزند عزیزتان حل یا بهبود یافت ؟
 

از اعتماد شما بسیار متشکریم ، امیدواریم مطالبی که ارائه کردیم مفید واقع شود.



**************************
دارای دیدگاه اسفند 7, 1396 توسط Basic
والدین گرامی ، مشکل خوراک و رفتار فرزند دلبندتان حل
شد؟

اکنون مشکل خاصی نیست ؟؟
اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

...