پناه بردن ناخوداگاه به رویا پردازی بدلیل رفتارهای نامناسب در کودکی . بطور مرز گونه که در حالت عادی همه چیز منطقی تلقی میشه و باید ادم منطقی باشه ونبایید تایید یا عدم تایید دیگران زیاد روش اثر بذاره ولی به محضه قرار گرفتن در موقعیت رفتار دفاعی و غرق شدن در رویا بطور ناخوداگاه به سراغش میاد ودر نهایت چون این رویا ها به واقعیت تبدیل نمیشه هیچ وقت تبدیل به ناامیدی وخشم میشه . تاکید میکنم در حالت عادی همه این ویژه گیها رو که ادم باید با سختیها روبرو بشه نباید فرار کنه نباید به تایید و عدم تایید دیگران زیاد اعتنا کنه و باید با واقعیت روبرو بشه رو قبول داره ولی بمحض قرار گرفتن در موقعیت مکانیسم پناه بردن به رویا چه موقعیت بد و چه خوب به سراغش میاد وهمه چیز رو در رویا اونطور که میخواد تصور میکنه با تشکر