تنفر از مادر

Question

با سلام و خسته نباشيد من 29 سالمه ي پسر 5 ساله دارم كه به نازگي از من تنفر پيدا كنه وقتي با اون حرف ميزنم بي حوصله است و به حرفهايم گوش نميدهد <پرخاشگري و لجبازي ميكند ؛بهانه هاي الكي ميگيرد و گريه ميكند به بازي و خريد كادو هم متوسل شده ام فايده نداشته است .حتي چندين مرتبه تهديد كردم كه ديگه به خونه برنميگردم اما اعتناي نميكند ،حتي به رابطه من و پدرش حسادت ميكند ما از اول زندگي توي ي ظرف غذا ميخورديم اما اصرار ميكند من جدا بايد غذا بخورم و اون با پدر ش بايد غذا بخورد حتي شبها اصرار دارد بايد وسط ما بخوابد ديگر از رفتارش خسته شده ام بارها جلوي جمع بمن پرخاشگري كرده با اينكه من چندين سال است كه شاغلم اما اين رفتار حدود يك هفته است كه از او ميبينم .لطفا راهنمايي بفرماييد.با تشكر

Answer 1

سلام
کودکان تا ٧ سالگی فقط هوش وحس وتخیل دارن و از ٧ سالگی به بعد تعقل اضافه میشه
و بچه ای که تعقل نداره  رو بهتره کنترل نکرد, بلکه محیط رو باید کنترل کرد.باید با بچه یک قرارداد رفتاری ببندیم و براش تعریف کنیم کودک باید برای داشتن هر چیزی تلاش کنه.
وقتی سر کودک داد میزنیم پیام غیرمستقیمی ،که کودک صد در صد متوجه میشه, اینه که من تونستم پدرمو کنترل کنم و این رفتارش ادامه پیدا می کنه.
 در رابطه رفتار با کودک جدول ستاره ها خیلی خوب جواب میده.جدولی تهیه کرده و هر کار خوب کودک رو یادداشت کرده و یک ستاره بهش میدیم بعد از چند روز ستاره هارو شمرده و یه جایزه کوچولو براش میگریم.فقط روی کارهای مثبت تکیه کرده و کارهایی و که به نظرمون خوب نمیاد و بهش توجه نمیکنم

خاله بازی و اجرای نمایش عروسکی هم در این سن و سال مفیده.
و آموزش مسولیت پذیری به کودک خیلی مهمه

بهتر از فنون خاموش سازی،یعنی بی توجهی به کودک که البته زمانش باید کم باشه مثلا 10 دقیقه و همون سیستم پاداش دهی (جدول ستاره) که گفتم استفاده کنید.
و البته در برابر حرف گوش نکردن های اون خشمگین و عصبانی نشوید و در واقع خونسردی خودتون رو حفظ کنید.
در زمانیکه اوضاع آروم شد با کودک صحبت کنید و بهش بفهمونید که اون رو دوست دارید ولی از بعضی از رفتارهاش ناراحت هستند مثلا نباید بگیم دیگه دوست ندارم یا اینکه تو بچه بدی هستی بلکه باید به‍ش بفهمونیم که ما از اون رفتاری که انجام داده نا هستیم و میتونه جبران کنه
تشویق کردن رو هم نباید فراموش کرد
قطعا کودکان ما در کنار لجبازیشون ویژگی های مثبتی هم دارن
گاهی اوقات ما فقط نیمه خالی لیوان رو میبینیم
بهتره که در برابر کار خوبی که انجام داده حالا هرچند کوچولو تشویق بشه و بهش بفهمونیم این کارش چقدر مارو خوشحال می کنه.

جمع بندی:
ارتباط کلامی خوبی با کودک برقرار کنید،زمان بیشتری اختصاص دهید،تنبیه بدنی نکنید،برای تنبیه از بی اعتنایی در حد چند دقیقه استفاده کنید،در مورد رفتارهایش زمانی که سرحال است بااو صحبت کنید.

موفق باشید

---

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی

Comments

سلام
من یه دختر 16