سالمندان و سلامت جنسی
سلامت جنسی در هر سنی مهم است. این مقاله به اثرات سالمندی بر توانایی های جنسی و اینکه چه کارهایی می توانید بکنید که پس از ۵۰ سالگی زندگی جنسی فعالی داشته باشید، می پردازد...
اگرچه معمولا تصور بر این است که زندگی جنسی فعال مربوط به دوران جوانی است اما پزشکان می گویند این نیاز سن و سال نمی شناسد. ممکن است در سنین بالا فعالیت جنسی به حد دوران ۲۰ سالگی شما نباشد، اما هنوز می تواند مانند قبل باعث رضایت شما شود.
هنگامی که با تغییرات جسمی و عاطفی سالمندی روبه رو می شوید، ممکن است احساس کنید که آمادگی مواجهه با آنها را ندارید، از جمله ممکن است برخلاف دوران جوانی در مورد توانایی جنسی خود به تردید بیفتید. برای اینکه زندگی جنسی رضایت بخشی را ادامه دهید، با همسرتان صحبت کنید. زمان های خصوصی برای خود و همسرتان کنار بگذارید و افکار و احساسات تان را در مورد امور جنسی برای یکدیگر بیان کنید. در مورد آنچه از لحاظ جسمی یا عاطفی در فعالیت جنسی تجربه می کنید، صادق باشید. بسیاری از زوج های سالمند می خواهند بدانند چگونه می توانند به میزان برانگیختگی و فعالیت جنسی که در دهه ۲۰، ۳۰ و اوایل دهه ۴۰ زندگی تجربه کردند، برسند. به جای غرق شدن در خاطرات گذشته، راه هایی را پیدا کنید که هم اکنون تجربه جنسیتان را به حد مطلوب برساند.
اثر سن بر سلامت جنسی مردان
تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) نقشی کلیدی در تجربه جنسی مردان ایفا می کند. میزان تستوسترون در اواخر دوره نوجوانی به حداکثر خود می رسد و بعد به تدریج کاهش می یابد. اغلب مردان تا ۶۰ تا ۶۵ سالگی متوجه تفاوت پاسخ جنسی شان می شوند. مدت طولانی تری برای نعوظ آلت لازم است و شدت آن هم کمتر می شود. ممکن است مدت بیشتری طول بکشد که برانگیختگی کامل جنسی ایجاد شود و مرد ارگاسم و انزال را تجربه کند. اختلال کارکرد نعوظی نیز شایع تر می شود. داروهایی مانند ویاگرا، لویترا و سیالیس ممکن است به مردان برای رسیدن به نعوظ کافی برای فعالیت جنسی کمک کنند.
اثر سن بر سلامت جنسی زنان
تولید استروژن (هورمون جنسی زنانه) با نزدیک شدن زن به سن یائسگی کاهش می یابد. در نتیجه در اغلب زنان میزان نرم شدگی طبیعی واژن کاهش می یابد که می تواند بر ارضای جنسی تاثیرگذار باشد. در حالی که برخی از زنان در سن یائسگی به علت نداشتن نگرانی از بارداری ممکن است از فعالیت جنسی لذت بیشتری ببرند، در برخی دیگر از زنان به علت تغییرات طبیعی که در شکل و اندازه بدن در این سنین رخ می دهد ممکن است، تمایلات جنسی کاهش یابد.
بیماری های موثر بر سلامت جنسی
هر بیماری ای که بر سلامتی کلی فرد اثر گذارد بر کارکرد جنسی هم موثر است. بیماری هایی که دستگاه قلب و عروق را درگیر می کنند، فشار خون بالا، دیابت، اشکالات هورمونی، افسردگی و اضطراب و داروهایی که برای درمان این بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد بالقوه می توانند مشکلاتی از لحاظ سلامت جنسی در سنین بالا ایجاد کنند. برای مثال فشار خون بالا و برخی از داروهایی که برای درمان آن به کار می رود، می تواند بر توانایی برانگیختگی جنسی اثر بگذارد.
اگر داروها بر سلامت جنسی شما اثر منفی گذاشته اند
برخی از داروها می توانند پاسخ جنسی، از جمله میل جنسی، توانایی برانگیختگی جنسی و اوج لذت جنسی (ارگاسم) را مهار کنند. اگر دچار عوارض جانبی جنسی یک دارو شده اید، با دکترتان مشورت کنید. ممکن است بتوان دارویی که عوارض جانبی جنسی کمتری داشته باشد، برای شما تجویز کرد. شرم و دستپاچگی نباید مانع آن شود که در این زمینه ازدکترتان کمک بخواهید و بدون مشاوره با دکترتان، دارویی را که او تجویز کرده است، قطع نکنید. اگر چند دارو مصرف می کنید، هر کدام از آنها ممکن است اثر متفاوتی بر کارکرد جنسی شما داشته باشد.
تاثیر اعمال جراحی بر سلامت جنسی
هر عمل جراحی که در ناحیه لگن و دستگاه عصبی مرکزی (مغز و نخاع) انجام شود، ممکن است اثری گذرا ـ اما اغلب قابل توجه بر پاسخ جنسی شما بگذارد. اما بدن هم بنیه خاص خودش را دارد. پس از مدتی زمان دادن برای نقاهت و مراقبت مناسب، شما دوباره سلامت جنسی خود را باز می یابید.
تفاوت میل جنسی زن و شوهر
تفاوت میزان میل جنسی یکی از نگرانی های عمده بسیاری از زوج هاست. ممکن است در نتیجه این تفاوت رابطه آنها شکلی قطبی به خود بگیرد. یکی از زوجین تماس جنسی را آغاز می کند و دیگری از آن پرهیز می کند. اگر شما از رابطه زناشویی اجتناب می کنید، باید مسوولیت میزانی از مشارکت در رابطه را به عهده بگیرید. اگر شما معمولا آغازگر رابطه هستید، به همسر خود بگویید به چه چیزی نیازدارید. اگر از جریحه دار کردن احساسات همسرتان نگران هستید، در مورد تجربه خودتان صحبت کنید. از جملاتی با مبتدای «من» استفاد کنید مثلا من فکر می کنم بدنم بهتر جواب می دهد اگر .... تا بحثتان با همسرتان باز شود. همچنین سعی کنید نحوه عمل بدن همسرتان را درک کنید تا بتوانید نوع تمایلات او را بپذیرید. به دنبال راه هایی باشید که نیازهای هردویتان را پوشش دهد.
اگر یکی از همسران بیمار است یا مراقبت از دیگری را به عهده دارد
اگر شما بیمار شده اید، ممکن است تمایلات جنسیتان کاهش یابد. درد، ناراحتی، داروها یا نگرانی ممکن است بر میل جنسیتان سایه بیفکند. اگر نقش مراقب همسر بیمارتان را ایفا می کنید، میل جنسیتان ممکن است به علت استرس ناشی از پرداختن به نیازهای مربوط به مراقبت از همسرتان مختل شود. اگر مراقب همسرتان هستید، از این تغییر نقشتان آگاه باشید. راهی را پیدا کنید تا گاه به گاه نقش مراقب را کنار بگذارید و دوباره در نقش همسر قرارگیرید. به این ترتیب می توانید آرامش پیدا کنید و دوباره احساس کنید همسرتان دارد به شما می رسد. به این ترتیب می توانید رابطه جنسی ای که دو طرف را ارضا می کند داشته باشید.
استفاده از منابع آموزشی
برای آگاهی از سلامت جنسی در نیمه دوم زندگی تان می توانید به کتاب هایی که در این زمینه نوشته شده مراجعه کنید. اگر شما و همسرتان نمی توانید مشکلتان را حل کنید، مشاوره با دکترتان ممکن است مفید باشد. دکترتان ممکن است توصیه های مفیدی را به شما بکند یا شما را به یک متخصص معرفی کند.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 16-11-1393, 06:17 بازدیدها : 1307
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
