کودکان خجالتی
آیا این رفتار او طبیعی است. پاسخ این است که این رفتار، می تواند طبیعی باشد. کودکان هم مانند بزرگسالان، روحیات متفاوتی دارند. بعضی افراد بسیار زودجوشند و به سرعت دوست پیدا می کنند و از بودن در جمع لذت می برند. بعضی دیگر ممکن است ساکت و خجالتی باشند. واقعیت این است که حدود ۴۰ ۳۰ درصد مردم خجالتی هستند.اما خجالتی بودن در دوران کودکی، همیشه دلیل بر این نیست که کودک در بزرگسالی دچار مشکل بشود. دیده شده است که کودکان خجالتی، حداقل یکی از والدین شان هم خجالتی است.
اغلب به آسانی می توان فهمید که کدام دسته از کودکان کم رو ، در آینده هم کم رو می شوند: این دسته از کودکان با غریبه ها مانوس نمی شوند و در هنگام جدایی از والدین دچار اضطراب می شوند.
کم رویی اگر در عملکرد و رفتار کلی کودک تداخل ایجاد کند، می تواند مشکل ساز باشد. مثلاً اگر کودکی آنقدر خجالتی است که نمی خواهد به مدرسه برود یا نمی تواند با معلم خود صحبت کند، دچار مشکل است. خجالتی بودن کودک اگر باعث شود کودک در جمع دچار احساس ترس یا اضطراب شود و کودک احساس تنهایی یا اعتمادبه نفس کم داشته باشد، برای او مشکل ایجاد خواهد کرد. در موارد شدید خجالتی بودن کودک، او از صحبت کردن در شرایط خاصی به کلی خودداری می کند (مثل مدرسه یا مهدکودک) و این امر در آموزش و فعالیت های روزانه او اختلال ایجاد می کند.
از کجا می توان فهمید خجالت یک کودک طبیعی است یا غیرطبیعی؟
در موارد زیر خجالت کودک اغلب طبیعی است و کودک به طور عادی رشد می کند:
۱) کودک بیشتر در موقعیت های جدید یا برخورد با افراد جدید کم رو است اما به تدریج و با گذشت مدتی، خجالت را کنار می گذارد.
۲) در گروه های بزرگ جمعیتی کودک دچار مشکل می شود ولی در گروه های کوچک جمع، خوب و طبیعی است.
۳) کودک می تواند با بعضی کودکان دیگر دوست شود.
والدین چه کمکی می توانند به کودک کم رو بکنند؟
از همه مهمتر شما باید به احساس کودک خود احترام بگذارید. با او درباره احساسات و کلاس هایش گفت وگو کنید و هرگز کودک خود را در مورد این احساس، سرزنش و ملامت نکنید.
۱) از قبل کودک را برای موقعیت های جدید و اتفاقات جدید آماده کنید. مثلاً اگر قرار است هفته بعد به مهمانی تولد برود، با او در این باره صحبت کنید، برایش بگویید چه کسانی آنجا خواهند بود، چه اتفاقی خواهد افتاد و از او چه انتظاری می رود. بعضی پزشکان روانشناس معتقدند «نقش بازی کردن» در این موارد بسیار موثر است. نقش بازی کنید که کودک باید چه بگوید و چه کار بکند.
۲) سعی کنید فعالیت هایی در گروه های کوچک یا حتی فقط با یک کودک دیگر، برای فرزندتان ایجاد کنید. مثلاً یک کودک بزرگتر که با او احساس راحتی کند.
۳) گاهی بهتر است به جای ورزش های گروهی و رقابتی، به فعالیت هایی بپردازد که رقابتی نباشند تا احساس اضطراب نکند. البته اگر خودش تمایل دارد، در ورزش های رقابتی می تواند شرکت کند. این کار باعث افزایش اعتماد به نفس و ایجاد رابطه دوستی با دیگران می شود.
بازی با کودکان هم سال یا کوچکتر هم مفید است. در خانه خودتان بچه ها را جمع کنید تا کودک احساس راحتی بیشتری داشته باشد.
۴) به آرامی کودک را تشویق کنید تا کارها و فعالیت های جدیدتری را تجربه کند. او را به زور وادار به انجام کاری نکنید و در عین حال بیش از حد حمایت کننده او نباشید.
وقتی کودک سعی می کند کار جدیدی انجام دهد، توجه مثبت زیادی به او نشان دهید و او را تشویق کنید. مواظب رفتار و عکس العمل خودتان در برخورد با افراد جدید و موقعیت های جدید باشید، به ویژه اگر خودتان خجالتی هستید. اگر فکر می کنید کودک خیلی خجالتی است و از مردم و جامعه می ترسد یا اضطراب شدیدی پیدا می کند، حتماً با روانپزشک مشاوره کنید. گاهی تجویز داروهای ضدافسردگی مانند پروزاک در این کودکان، تاثیر خوبی دارد.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 24-11-1393, 00:08 بازدیدها : 1971
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
