شنیدن این موضوع كه خانمی بعد از زایمان دچار افسردگی شده عجیب نیست اما در رابطه با آقایان چطور؟ تعجب نكنید، این موضوع حقیقت دارد. آمار نشان می‌دهد حدود 4 درصد از مردان نیز بعد از زایمان همسرشان دچار افسردگی می‌شوند. وظایف جدید، از دست دادن توجه كامل همسر به خود و پدر شدن مسائل آسانی نیستند كه بتوان به سادگی با آن‌ها كنار آمد.

معمولا آقایانی كه بعد از زایمان همسر و ورود او به خانه همراه نوزاد كوچكش دچار افسردگی می‌شوند، رفتارشان با قبل متفاوت است. در این مردان استرس نامعمولی وجود دارد كه باعث می‌شود با كوچك‌ترین مسئله از كوره دربروند و عصبانی شوند. البته افسردگی پدرانه همیشه خود را این‌گونه بروز نمی‌دهد. برخی پدرها در این دوران به خصوص اگر تا پیش از آن اهل بگو و بخند و شوخی بوده‌اند، كمی‌ آرام‌تر می‌شوند. به جای خنده‌های از ته دل تنها لبخندی روی لبان‌شان نقش می‌بندد و ساكت‌ترند. حتی ممكن است اشتهای‌شان را از دست بدهند و احساس خستگی و بی‌خوابی كنند. دلیل افسردگی پدرانه نداشتن اعتماد به ‌نفس و تلقین ناتوانی در نگهداری از فرزند است. به عبارت دیگر مردان مبتلا به این حالت هنوز نمی‌توانند بپذیرند پدر شده‌اند و تعهد پدرانه داشتن در قبال فرزند را نمی‌پذیرند. گروهی از آقایان حتی جرات دست زدن به فرزند را هم ندارند. آن‌ها نمی‌توانند باور ‌كنند چه اتفاقی افتاده و چون احساس می‌كنند این فرزند را دوست ندارند دائم احساس گناه دارند و خود را مقصر می‌دانند و این موضوع خود باعث تشدید افسردگی آن‌ها می‌شود.

این موضوع طبیعی است. برخلاف مادر، پدر در طول بارداری همسر نمی‌تواند تغییرات را حس كند. تولد فرزند برای آن‌ها به ناگاه اتفاق می‌افتد و دچار شوك احساسی قوی می‌شوند. پدرشدن به معنی تغییر است. مردها با تولد فرزند به این نتیجه می‌رسند كه مسئول موجودی از گوشت و خون خود هستند و باید امنیت او را تامین كنند. بنابراین شروع می‌كنند به استفاده از جملات بایددار و خود را تحت فشار می‌گذارند تا بهترین باشند اما به هر حال انسان جایزالخطاست. اشتباهات و سرزنش اطرافیان باعث می‌شود احساس بی‌فایدگی کنند. از سوی دیگر متوجه این مسئله می‌شوند كه همسرشان مانند قبل به آن‌ها توجه ندارد و بیشتر توجهش به نوزاد است. این مسائل در کنار هم چرخه معیوبی می‌سازد که در نهایت سبب افسردگی پدرها می‌شود.

چگونه خود را از شر افسردگی پدرانه رها كنیم؟

در درجه اول بهترین راه‌حل، گفت‌وگوست. با همسر، خانواده، دوستان و پزشك‌تان درباره مسئله‌ای كه دارید صحبت كنید. مطمئن باشید بسیاری از مشكلات با حرف‌زدن برطرف می‌شود. راه‌حل دوم نگهداری از فرزند است. اگر احساس می‌كنید این كار از شما برنمی‌آید، آرام‌آرام از كارهای كوچك شروع كنید. می‌توانید شیر او را آماده كنید و به مادرش بدهید تا به نوزاد بدهد. می‌توانید پوشك او را بیاورید تا مادر نوزاد را تمیز كند یا حتی همراه با همسرتان او را به حمام ببرید. به مرور زمان انجام این كارهای كوچك باعث افزایش حس پدرانه در شما می‌شود و زمانی می‌رسد كه حس می‌كنید به اندازه مادر برای فرزندتان اهمیت دارید.