از لحظه‌اي که داشت روي يونيت دندانپزشکي مي‌نشست، جيغ مي‌کشيد و داد و فرياد مي‌کرد. کار وقتي بدتر شد که چشمش به سرنگ تزريق افتاد و پدر و مادرش را مجبور کرد او را با خود از اتاق معاينه بيرون ببرند. اين سناريويي است که احتمالا براي شما هم وقتي که کودکتان را به مطب دندانپزشکي مي‌بريد، تکرار مي‌شود. ولي واقعا چه کارهايي مي‌شود کرد تا کودک از مطب دندانپزشکي خاطره خوبي پيدا کند؟

 

 

اولين قدم اين است که پيش از رفتن به مطب با او صحبت کنيد و تلاش کنيد تا به او فرصت دهيد ترس‌هايش را بيان کند. مي‌توانيد او را همراه خود به مطب ببريد و اجازه دهيد هنگامي که دندانپزشک روي دندان‌هاي شما کار مي‌کند، کودکتان نيز شما را تماشا کند. تماشا کردن کودکان ديگر که به آرامي نشسته‌اند و دندانپزشک مشغول درمان دندان‌هاي آنها است، الگوي خوبي براي کودکان به شمار مي‌رود. قدم بعدي آن است که او را هيچ وقت از دندانپزشک و آمپول نترسانيد! چرا که اين ترس براي هميشه در وجود او باقي خواهد ماند. کودکان عادت دارند هنگامي که پدر يا مادرشان همراه آنها وارد مطب شده و در کنار صندلي دندانپزشکي مي‌ايستد، داد و فرياد کنند و آرام نگيرند. بنابراين در مقابل در اتاق معاينه يا درمان، کودکتان را به دندانپزشک و دستيار او بسپاريد و اجازه دهيد دندانپزشک بتواند با روش‌هاي کنترل رفتاري که آموخته است، کنترل کودک شما را در حين درمان برعهده گيرد. اگر در شرايطي لازم شد‌ شما وارد اتاق شويد، تلاش نکنيد دستورات دندانپزشک به کودکتان را برايش تکرار کنيد زيرا کودک در يک زمان فقط مي‌تواند به يک منبع توجه داشته باشد و در غير اين صورت دچار سردرگمي خواهد شد. شما مي‌توانيد براي القاي حس آرامش به او دستش را بگيريد.

 

اين مهم است که کودک تصور نکند براي اينکه در مطب دندانپزشکي همکاري کند، به او رشوه مي‌دهيد؛ چرا که اين يک تقويت مثبت به شمار نمي‌آيد. تقويت مثبت براي کودک در صورتي اتفاق خواهد افتاد که وقتي او رفتار مطلوبي را از خود نشان داد، اين رفتار او را تشويق کرده و مورد ستايش و تقدير قرار دهيد.

 

 

برخي از دندانپزشکان به ويژه متخصصان دندانپزشکي کودکان عادت دارند پيش از اولين جلسه حضور کودک شما در مطب، نامه‌اي براي شما ارسال کنند که در آن نکات ظريفي براي کنترل رفتاري کودکان در مطب درج شده است. مطالعه اين نامه و دفترچه راهنما مي‌تواند در اولين جلسه حضور کودک شما در مطب مفيد باشد.

 

 

در صورتي که کودک شما، بيماري خاصي مانند صرع، ديابت، عقب‌ماندگي ذهني و... دارد، تلاش نکنيد آن را از دندانپزشک پنهان نگه داريد؛ چون ممکن است در روند درمان کودک شما روي صندلي دندانپزشکي اختلالاتي رخ دهد که لازم است دندانپزشک و دستياران مطب، آمادگي‌هاي لازم را از قبل براي مقابله با اين شرايط داشته باشند. داروهايي را که نيز کودک شما در طول روز ميل مي‌کند، به طور دقيق براي دندانپزشک بيان کنيد تا شرايطي پيش نيايد که خود شما و کودکتان را براي هميشه از خاطره ملاقات با دندانپزشک هراسناک سازد.