تربیت جنسی نوجوانان از چه سنی؟
کارشناسان دینی و متخصصان علوم رفتاری بر این باورند که آشنایی فرزندان با مسائل دینی و پاسخ به پرسش‌های جنسی آنها وظیفه اصلی پدر و مادر است که باید به این وظیفه عمل کنند.
کبری ایمان‌نژاد، کارشناس امور تربیتی با اشاره به این‌که دادن اطلاعات و آموزش صحیح درخصوص موضوعات سلامت جنسی برای جوان و نوجوان امری ضروری است، می‌گوید: آموزش جنسی با تربیت جنسی متفاوت است. تربیت جنسی از دوران کودکی آغاز میشود، اما آموزش جنسی باید از آغاز پیدایش علائم دوران بلوغ شروع و ادامه‌دار شود.
این آموزش شامل آگاهی از نشانه‌های بلوغ، آشنایی با بیماری‌های مقاربتی همچون ایدز (آگاهی به نوع انتقال و درمان‌پذیر نبودن آن)، آشنایی با وسایل پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی همچون غلاف پوششی (کاندوم)، خطرات همجنس‌گرایی، پیامدهای دوستی‌های دوران نوجوانی و روابط نامشروع، سوءمصرف مواد مخدر و... است که به تناسب سن نوجوان همراه با رعایت ارزش‌های دینی و اخلاقی باید توسط والدین و مشاوران مدارس صورت گیرد.
این روانشناس با اشاره به تعریف سازمان جهانی بهداشت، رده سنی ده تا 19 سال را دوره نوجوانی می‌داند و می‌افزاید: دوران بلوغ دگرگونی‌های مهم جسمی و روحی اش را به این دوره مربوط می‌داند. بهترین سن برای شروع آموزش مسائل جنسی به دختر نوجوان از سنین نه و ده سالگی و در پسر نوجوان از دوازده سالگی است. والدین قبل از شروع علائم بلوغ باید فرزندشان را تا حدودی با نشانه‌های آن آشنا سازند چرا که طبق آمار به دست آمده 11 درصد پسرها و 36 درصد دخترها با شروع علائم بلوغ دچار سردرگمی و گم گشتگی هویت شده و احتمال خودکشی در آنها بالاست.
متاسفانه ارتباط نداشتن صحیح والدین با فرزندان و عکس‌العمل‌های نادرست آنها موجب شده است که فرزندان برای یافتن پاسخ پرسشها و مشکلات جنسی خود کانال‌های ماهواره‌ای، فیلم‌ها، مجلات مبتذل و غیراخلاقی، برخی سایت‌ها و بخصوص دوستان ناباب را که خطر شیوع ایدز و دیگر بیماری‌های ناشی از رفتارهای پر خطر را افزایش می‌دهد، منبع اطلاعاتی خود قرار دهند که این موضوع می‌تواند جوان و شریک آینده زندگی‌اش را در معرض بیماریی‌های مقاربتی قرار داده و حتی به مشکلات روانی مربوط به رفتارهای ناهنجار جنسی دچار کند. در واقع باورهای غلط درخصوص موضوعات جنسی از دوران کودکی و نوجوانی شکل می‌گیرد و بر عملکرد جنسی در دوران بزرگسالی تاثیر می‌گذارد.
ایمان‌نژاد با اشاره به آمار به دست آورده از منابع معتبر، دستیابی نوجوانان به اطلاعات جنسی از طریق دوستان را 44درصد، کتب مختلف 20درصد، والدین 13درصد، مربیان آموزشی 11درصد و رسانه‌های تصویری را 9 درصد بیان می‌کند که نقش اطلاع‌رسانی والدین کمرنگ به نظر می‌رسد. وی ادامه می‌دهد: متاسفانه دانش‌آموزانی در مقاطع دبستان هستند که با ترس و وحشت، خود را قربانی سوءاستفاده‌های جنسی از سوی غیرهمجنسان معرفی می‌کنند و از پیامدهای زیانبار تکرار روابط نادرست و نامشروع جنسی می‌پرسند و این‌که چگونه این موضوع را با خانواده خود در میان بگذارند. در واقع اینها فرزندان همان خانواده‌هایی هستند که به‌دلیل شرم و حیای نابه‌جا پرسش و کنجکاوی جنسی فرزندشان را بی پاسخ گذاشته و یافتن جواب را به خود آنها واگذار کرده‌اند. حالا این خانواده‌ها فرزندان قربانی شده‌ای دارند که خود از آن بی‌اطلاع هستند! فرزندانی با روحیه‌ای بیمار و آینده‌ای نامعلوم.
بسیاری از والدین گمان می‌کنند که آموزش مسائل جنسی را می‌توان در گفت‌وگویی کوتاه و در یک مرحله خلاصه و بازگو کرد. اما باید بدانید ارائه آگاهی‌های جنسی به فرزندان باید آرام آرام و از دوران کودکی و به تناسب سن فرزند در اختیارش قرار گیرد. ایمان نژاد در این رابطه می‌گوید: وقتی نوجوانی در مورد این مسائل از والدین خود پرسشی دارد ، والدین همجنس باید بدون نگرانی و خجالت با ظرافت به گفته‌های نوجوان گوش داده و نه آن را انکار کنند و نه به آن دامن زنند، بلکه پاسخی منطقی دهند. لازم است بدانید شرم و حیای نابجای والدین در حین پاسخ به سوالات جنسی نوجوان موجب خجالت فرزند و مانع ادامه پرسش و پاسخ میشود.
نوجوان در دوران بلوغ از نظر شناختی توانمند میشود و گاهی برخی از نوجوانان تازه بالغ شده با دیدن برخی فیلم‌ها یا پوشش نامناسب تحریک شده و خیالپردازی می‌کنند. در این مواقع والدین باید صادقانه با نوجوان صحبت کرده و به او بگویند اگر مشکل یا احساسی در تو ایجاد شده برای هر انسانی در این سن اتفاق می‌افتد و اگر سوالاتی درباره بلوغ جنسی یا جسمی‌اش داشت به تناسب سن برایش تشریح کنند و این را بدانند وقتی فرزند پرسشی دارد، آمادگی شنیدن پاسخی صحیح دارد و نباید در این مورد طفره رفت. البته نوع پاسخ نباید کنجکاوی نوجوان را تحریک کرده و او را به مرحله تجربه بکشاند.
به گفته رفتارشناسان بهترین روش برای کنترل دگرگونی‌های روانی و جسمی نوجوان در دروان بلوغ سرمایه‌گذاری ورزشی، تحصیلی و شرکت در فعالیت‌های گروهی و ارائه آزادی‌های مجاز درچارچوب خانواده است. گاهی والدین ترجیح می‌دهند مسائل جنسی را در زمان ازدواج فرزندشان مطرح کنند، اما به گفته ایمان‌نژاد اگر در سن مناسب نوجوان را به مسائل جنسی آگاه نسازیم، احتمال بروز مشکلات رفتاری و اختلالات جنسی افزایش یافته و در آینده مشکلات زناشویی و در نهایت طلاق و متارکه رخ خواهد داد و اگر زودتر از موعد فرزندمان را در جریان این نوع مسائل قرار دهیم، زمینه بروز بلوغ زودرس جنسی او را فراهم کرده‌ایم. اما به گفته این روانشناس اگر فرزندمان خجالتی بود و پدر و مادر توان برقراری ارتباطی صمیمانه با او را نداشتند بهتر است از یک روانشناس کمک بگیریم.
کبری ایمان‌نژاد، کارشناس امور تربیتی با اشاره به این‌که دادن اطلاعات و آموزش صحیح درخصوص موضوعات سلامت جنسی برای جوان و نوجوان امری ضروری است، می‌گوید: آموزش جنسی با تربیت جنسی متفاوت است. تربیت جنسی از دوران کودکی آغاز میشود، اما آموزش جنسی باید از آغاز پیدایش علائم دوران بلوغ شروع و ادامه‌دار شود.
این آموزش شامل آگاهی از نشانه‌های بلوغ، آشنایی با بیماری‌های مقاربتی همچون ایدز (آگاهی به نوع انتقال و درمان‌پذیر نبودن آن)، آشنایی با وسایل پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی همچون غلاف پوششی (کاندوم)، خطرات همجنس‌گرایی، پیامدهای دوستی‌های دوران نوجوانی و روابط نامشروع، سوءمصرف مواد مخدر و... است که به تناسب سن نوجوان همراه با رعایت ارزش‌های دینی و اخلاقی باید توسط والدین و مشاوران مدارس صورت گیرد.
این روانشناس با اشاره به تعریف سازمان جهانی بهداشت، رده سنی ده تا 19 سال را دوره نوجوانی می‌داند و می‌افزاید: دوران بلوغ دگرگونی‌های مهم جسمی و روحی اش را به این دوره مربوط می‌داند. بهترین سن برای شروع آموزش مسائل جنسی به دختر نوجوان از سنین نه و ده سالگی و در پسر نوجوان از دوازده سالگی است. والدین قبل از شروع علائم بلوغ باید فرزندشان را تا حدودی با نشانه‌های آن آشنا سازند چرا که طبق آمار به دست آمده 11 درصد پسرها و 36 درصد دخترها با شروع علائم بلوغ دچار سردرگمی و گم گشتگی هویت شده و احتمال خودکشی در آنها بالاست.
متاسفانه ارتباط نداشتن صحیح والدین با فرزندان و عکس‌العمل‌های نادرست آنها موجب شده است که فرزندان برای یافتن پاسخ پرسشها و مشکلات جنسی خود کانال‌های ماهواره‌ای، فیلم‌ها، مجلات مبتذل و غیراخلاقی، برخی سایت‌ها و بخصوص دوستان ناباب را که خطر شیوع ایدز و دیگر بیماری‌های ناشی از رفتارهای پر خطر را افزایش می‌دهد، منبع اطلاعاتی خود قرار دهند که این موضوع می‌تواند جوان و شریک آینده زندگی‌اش را در معرض بیماریی‌های مقاربتی قرار داده و حتی به مشکلات روانی مربوط به رفتارهای ناهنجار جنسی دچار کند. در واقع باورهای غلط درخصوص موضوعات جنسی از دوران کودکی و نوجوانی شکل می‌گیرد و بر عملکرد جنسی در دوران بزرگسالی تاثیر می‌گذارد.
ایمان‌نژاد با اشاره به آمار به دست آورده از منابع معتبر، دستیابی نوجوانان به اطلاعات جنسی از طریق دوستان را 44درصد، کتب مختلف 20درصد، والدین 13درصد، مربیان آموزشی 11درصد و رسانه‌های تصویری را 9 درصد بیان می‌کند که نقش اطلاع‌رسانی والدین کمرنگ به نظر می‌رسد. وی ادامه می‌دهد: متاسفانه دانش‌آموزانی در مقاطع دبستان هستند که با ترس و وحشت، خود را قربانی سوءاستفاده‌های جنسی از سوی غیرهمجنسان معرفی می‌کنند و از پیامدهای زیانبار تکرار روابط نادرست و نامشروع جنسی می‌پرسند و این‌که چگونه این موضوع را با خانواده خود در میان بگذارند. در واقع اینها فرزندان همان خانواده‌هایی هستند که به‌دلیل شرم و حیای نابه‌جا پرسش و کنجکاوی جنسی فرزندشان را بی پاسخ گذاشته و یافتن جواب را به خود آنها واگذار کرده‌اند. حالا این خانواده‌ها فرزندان قربانی شده‌ای دارند که خود از آن بی‌اطلاع هستند! فرزندانی با روحیه‌ای بیمار و آینده‌ای نامعلوم.
بسیاری از والدین گمان می‌کنند که آموزش مسائل جنسی را می‌توان در گفت‌وگویی کوتاه و در یک مرحله خلاصه و بازگو کرد. اما باید بدانید ارائه آگاهی‌های جنسی به فرزندان باید آرام آرام و از دوران کودکی و به تناسب سن فرزند در اختیارش قرار گیرد. ایمان نژاد در این رابطه می‌گوید: وقتی نوجوانی در مورد این مسائل از والدین خود پرسشی دارد ، والدین همجنس باید بدون نگرانی و خجالت با ظرافت به گفته‌های نوجوان گوش داده و نه آن را انکار کنند و نه به آن دامن زنند، بلکه پاسخی منطقی دهند. لازم است بدانید شرم و حیای نابجای والدین در حین پاسخ به سوالات جنسی نوجوان موجب خجالت فرزند و مانع ادامه پرسش و پاسخ میشود.
نوجوان در دوران بلوغ از نظر شناختی توانمند میشود و گاهی برخی از نوجوانان تازه بالغ شده با دیدن برخی فیلم‌ها یا پوشش نامناسب تحریک شده و خیالپردازی می‌کنند. در این مواقع والدین باید صادقانه با نوجوان صحبت کرده و به او بگویند اگر مشکل یا احساسی در تو ایجاد شده برای هر انسانی در این سن اتفاق می‌افتد و اگر سوالاتی درباره بلوغ جنسی یا جسمی‌اش داشت به تناسب سن برایش تشریح کنند و این را بدانند وقتی فرزند پرسشی دارد، آمادگی شنیدن پاسخی صحیح دارد و نباید در این مورد طفره رفت. البته نوع پاسخ نباید کنجکاوی نوجوان را تحریک کرده و او را به مرحله تجربه بکشاند.
به گفته رفتارشناسان بهترین روش برای کنترل دگرگونی‌های روانی و جسمی نوجوان در دروان بلوغ سرمایه‌گذاری ورزشی، تحصیلی و شرکت در فعالیت‌های گروهی و ارائه آزادی‌های مجاز درچارچوب خانواده است. گاهی والدین ترجیح می‌دهند مسائل جنسی را در زمان ازدواج فرزندشان مطرح کنند، اما به گفته ایمان‌نژاد اگر در سن مناسب نوجوان را به مسائل جنسی آگاه نسازیم، احتمال بروز مشکلات رفتاری و اختلالات جنسی افزایش یافته و در آینده مشکلات زناشویی و در نهایت طلاق و متارکه رخ خواهد داد و اگر زودتر از موعد فرزندمان را در جریان این نوع مسائل قرار دهیم، زمینه بروز بلوغ زودرس جنسی او را فراهم کرده‌ایم. اما به گفته این روانشناس اگر فرزندمان خجالتی بود و پدر و مادر توان برقراری ارتباطی صمیمانه با او را نداشتند بهتر است از یک روانشناس کمک بگیریم.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 1-02-1394, 13:42 بازدیدها : 1628
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
