شما در ابتدای زندگی زناشویی خود عهد بستید تا در رویارویی با موانع زندگی درکنار یکدیگر باشید، اما با موفقیت هدایت کردن این مسائل برای یک زوج می تواند دشوارتر از آنچه به نظر می رسد باشد.

 

 

چه این تحولات به دلیل سرپرستی از والدین پیرتان باشد و یا به این خاطر که شما باید از خانواده خود دل کنده و به شهر دیگری بروید تحولات اساسی در زندگی می توانند فشار زیادی را بر همه روابط آنها وارد سازد.اما با وجود این محرکهای تنش زا یا تحولات در زندگی، شما همه چیز را تحمل می کنید.

 

در واقع علت این مشکلات اهمیتی ندارد، آنچه که حائز اهمیت است، چگونگی رویارویی با آنهاست. با توجه به این نکته، ما با متخصصینی که روش های با هم هدایت کردن این تحولات معمول در زندگی را کشف کرده اند، به گفتگو نشستیم و به عنوان زوجی استوار، نقطه مقابل آنها را مورد بررسی قرار دادیم.

 

 

همه کسانی که دارای فرزند هستند می دانند که به دنیا آمدن یک نوزاد چقدر زندگی را تغییر می دهد. اما زوج ها با این دگرگونی به کلی غافلگیر می شوند. «یک نوزاد مسیر حرکت خانواده را عوض می کند. زمانی بود که توجه شما تنها معطوف به یکدیگر بود، اما حالا تمام این توجه به یک نوزاد جلب شده است.» برای پرهیز از از بین رفتن توجهات در تک تک روابط خود، منتظر به وجود آمدن فرصتی برای توجه به یکدیگر نباشید. زیرا این موقعیت هیچگاه خود به خود به وجود نمی آید. به جای منتظر ماندن باید خودتان آن را بیافرینید. اگر خیلی خسته هستید یا موقعیت مالی مناسبی ندارید، نیازی به گردشهای پرهزینه و بیرون رفتن های گاه و بیگاه با همسرتان نیست. «حتی صرف ده دقیقه وقت پس از صرف شام یا زمانی که بچه خواب است، برای در کنار هم بودن می تواند پیوند شما را مستحکم تر نماید. حتی اگر خیلی به ندرت با هم صحبت می کنید، تنها ده دقیقه روی مبل در کنار هم بنشینید. با این کارها شما فرصتی برای با هم بودن به دست می آورید .

 

● از دست دادن شغل یکی از زوجین

 

شوک از دست دادن شغل ممکن است آنی و اختلال آمیز باشد. دراین شرایط آرامش و تعادل شما آسیب می بیند. اکنون توانایی پیش بینی و ثبات شما از بین رفته است. ممکن است زن یا شوهری که بیکار شده است، احساس کند منیت خود را از دست داده است و در مورد توانایی خود در حمایت از خانواده دچار نگرانی شود.

 

زمانی که دیگری تلاش می کند نقش یک حمایت کننده را ایفا کند، ممکن است برای بیان ترسها و نگرانی های خود دچار مشکل گردد. در نتیجه شاید هر دو طرف احساسات واقعی خود را پنهان کرده و از یکدیگر دوری کنند. متخصصان خانواده همواره براهمیت راه های برقراری ارتباط تاکید کرده و می گویند: «زوجهایی که اوقات خوشی را می گذرانند، آنهایی هستند که بر ما بودن در روابط خود تاکید دارند.» اما او می افزاید که سعی کنید تا وقتی همسر بیکارتان درخواستی برای آن از شما نکرده است، از دادن پیشنهادهای کاری به او خودداری کنید. حمایت عاطفی شما بسیار مفیدتر از نصیحت های سودمندی است که می توانند آنها را آزرده خاطر کنند.

 

آنان توصیه می کنند که وقتی در مورد تغییر وضعیت خودتان حرف می زنید، درباره انتظارات خود و برنامه ریزی جدید مخارج خانه نیز با یکدیگر گفتگو کنید. افکار خود را طوری با هم درمیان بگذارید که انگار مرتب کردن شرایط به وجود آمده برعهده شماست و این آن چیزی است که شما خواهان آن هستید.

 

● نگهداری از والدین سالخورده تان

 

ممکن است شما با این که تحت فشار تفاوت نسلها هستید و فرزندانی دارید که هنوز با شما در یک خانه زندگی می کنند، مجبور شوید از والدین سالخورده خود که هر روز پیر و پیرتر می شوند نیز نگهداری کنید. مشکلی که می تواند هر روز بحرانی تر گردد این است که با تمام گرفتاریهایی که دارید بی توجهی به همسر راحت ترین کاری است که می توانید برای آزاد کردن ذهن خود انجام دهید. اگر شما تنها سرپرست اصلی والدین خود هستید، چه به این معنا که شما باید مسئول دکتر بردن آنها باشید، مخارج آنها را برعهده بگیرید و یا حتی باید در خانه خود اتاقی را به آنها اختصاص دهید، مطمئن باشید که شما با این عمل از خودتان نیز مراقبت می کنید. بهترین روش برای مواظبت از همسرتان اولویت دادن به خودتان است. اگر شما همسرتان را نیز در لیست افرادی که باید از آنها مراقبت کنید قرار دهید، شما تنها او را از خود رنجیده خاطر خواهید کرد. اگر خسته هستید پس نمی توانید به کسی توجه کنید. اما اگر مراقبت از خود را بیاموزید، کمتر احساس بی میلی و عصبانیت خواهید کرد. به محض این که زمانی را برای توجه به خودتان صرف کردید، در کنار همسرتان بنشینید و در مورد احساسات خود و شرایط تغییر یافته زندگیتان گفتگو کنید.

 

 

زمانی که فردی از خانواده فوت می شود، حتما به همسر خود فرصت و آزادی دهید تا عزاداری کند. اغلب به فرآیند اندوه توجه کافی نمی شود. حتی در صورتی که همسرتان سرکار خود بازگشته و با زندگی عادی خود روبرو شده است، می داند که هنوز به کمی دلجویی و رفتاری محبت آمیز نیاز دارد. از او بپرسید که به چه چیزهایی نیاز دارد که البته آنها به چگونگی برخورد با این موقعیت بسته خواهند داشت. برای برخی از افراد بیرون آمدن از خانه بسیار مفید است اما برخی ممکن است در این شرایط حالت گیجی و سردرگمی داشته باشند. به آنها فرصت دهید تا در مورد والدین از دست داده خود صحبت کند. از همسرتان با نداشتن انتظارات از او حمایت کنید زیرا این کلیدی است برای با هم غلبه کردن بر شرایط سخت و دشواری همانند این گونه موارد.

 

 

زمانی که یکی از زوجین دچار بیماری جدی می گردد، هر دوی آنها ناراحت و رنجیده می شوند. همسری که سالم است به طور قطع برای دیگری نگران است و احتمالا با مسائل و مشکلات کاربردی مانند بیمه و صورتحسابهای معالجه نیز مواجه است. اما حقیقت دیگری که نیز وجود دارد این است که او صمیمیت و پشتیبانی ای که همیشه از همسر خود می گرفت را از دست می دهد. اگر این شخص درگیر مراقبت و پرستاری از همسر خود گردد، پویایی بین زوجین تغییر می کند که این ممکن است خطرناک باشد. اگر شما در نقش یک پرستار هستید، احساسات خود را پنهان نکنید. اگر یکی از شما ناراحت است، دیگری نیز مانند او خواهد شد. شما ممکن است متوجه نشوید، اما با اینکه همسرتان بیمار است، او نگران شما و رابطه زناشویی تان نیز هست. در این مواقع، حمایت دوطرفه کمک خواهد کرد تا شما در این اوضاع دشوار به یکدیگر کمک کنید.

 

 

وقتی یکی از شما تصمیم بگیرید تغییر شغل دهید یا شروع به ادامه تحصیل کنید، ممکن است تعادل زندگی مشترک شما در هم بریزد. شما فکر می کردید که برنامه ریزی های طولانی مدت زندگیتان مشخص شده است، اما ناگهان با چنین تصمیماتی همه آنها به هم می ریزند و نگرانی هایی درباره تغییراتی که در مسائل مالی، برنامه ریزی های آتی و فرزندان به وجود می آیند. اگر شما خواهان ایجاد این تغییرات هستید، صحبت کردن در مورد برنامه های پیشنهادی تان، پیش از انجام آنها از اهمیت خاصی برخوردارند. یک مرتبه آگاه کردن همسرتان از تصمیمات بزرگ شما، به هیچوجه ایده خوبی نیست. اگر شما خودتان در نقش شخص مقابل باشید، متوجه میزان ناراحتی و رنجش آن خواهید شد. با استفاده از تکنیک گوینده شنونده از مشاجره جلوگیری کنید. «بیان آنچه شما حس می کنید، فکر می کنید و برنامه ریزی می کنید، بسیار اهمیت دارد. درواقع گوش دادن به آنچه همسرتان می گوید، بسیار مهم است.»

 

شما ابتدا باید درمورد همه این تغییرات که بدون درک نقطه نظرات دیگری نمی توان آنها را انجام داد، با هم گفتگو کنید. به جای این که با گفتن این جملات «این اصلاً کار درستی نیست.» «ما از عهده آن برنمی آییم.» «این کار خودخواهانه و غیرعادلانه است.»، او را دلسرد کنید، به نقشه های او خوب گوش دهید و خیلی منطقی باهم پیش بروید. برای نمونه، می توانید لیستی از مزایا و معایب آن تهیه کنید و به طور مشترک و خلاقانه مخارج خانه را دوباره تنظیم کنید. با این عمل هر دو طرف احساس می کنند که باهم عازم این سفر خواهند بود.

 

 

چه شما باهم به اولین خانه مشترک خود نقل مکان کرده باشید، و چه همه خانواده به شهر یا کشور دیگری منتقل شده باشید، تغییر مکان دادن یک محرک تنش زای بزرگ است. به گفته دکتر لیتزینگر به علاوه نگرانی های مالی و بسته بندی وسایل، شما از دست دادن اجتماع قدیمی خود و روبرو شدن با شرایط جدید را پیش رو دارید. به منظور غلبه بر این تغییرات اساسی، متخصصان خانواده بر اهمیت گفتگو درباره احساسات و نگرش همه به عنوان یک تیم، تأکید دارند. به خصوص در این شرایط خوش خلقی می تواند بسیار مفید باشد. آنان می گویند: به جای ایجاد استرس برای همسرتان، به خاطر این که ناخواسته به جایی نقل مکان کرده اید، به خاطر این که ناخواسته به جایی نقل مکان کرده اید، سعی کنید باهم خوشحال باشید و لبخند بزنید. زمانی که شما در فرآیند نقل مکان قرار می گیرید، در شرایط مشابهی درمورد خرج و مخارج هستید. به محض این که جابه جا شدید، هرچه سریعتر به دنبال ارتباطات جدید بگردید تا از تکیه کردن بر یکدیگر برای حمایت و همنشینی که می تواند منجر به رنجش گردد، به ویژه اگر یکی از شما به خاطر شغل دیگری مجبور به این تغییر مکان شده باشد، بپرهیزید.

 

 

همان طور که به دنیا آمدن فرزندان مسیر زندگی زناشویی را تغییر می دهد، زمانی که آنها سرانجام خانه را به واسطه ازدواج یا مستقل شدن ترک می کنند، روابط شما دوباره تغییر شکل می دهند. مگر این که شما در تمام طول زندگی زناشویی خود را طوری پرورش دهید که دوباره در تمام مسائل بتوانید یکدیگر را درک کنید. وگرنه وانمود نکنید که مانند زمانی که تازه ازدواج کرده بودید، همسر خود را به خوبی می شناسید. افراد با گذشت زمان تغییر می کنند شاید آنچه شما به عنوان یک همسر شخصاً زمانی از آن لذت می بردید را دیگر دوست نداشته باشید. درمورد آنچه دوست دارید انجام دهید و آنچه می خواهید به طور جداگانه یا باهم انجام دهید، باهم گفتگو کنید. سپس باهم برای آن برنامه ریزی کنید. ترجیحاً طوری برنامه ریزی کنید که هر دو بتوانید به کارهای موردعلاقه خود به طور ترکیبی یا جداگانه بپردازید. وقتی زمانی به دست می آورید که به دنبال چیزهایی که هر دو یا یکی از شما به آن علاقه دارید، ممکن است آنها بتوانند شما را دوباره به هم پیوند دهند.