بیش فعالی، کمبود توجه یا ADHD چیست؟
ختلال بیش فعالی، کمبود توجه یک بیماری شایع در دوران کودکی و نوجوانیست که در برخی موارد می تواند تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند.طبق تخمین موسسه ی ملی سلامت روان 3% تا 5% از کودکان به اختلال بیش فعالی، کمبود توجه مبتلا هستند. هر چند برخی از کارشناسان معتقدند که بیماری بیش فعالی، کمبود توجه ممکن است در 8% تا 10% از کودکانی که در سنین مدرسه هستند اتفاق بیافتد. مسئله ای که کارشناسان را به خود مشغول کرده این است که اختلال بیش فعالی، کمبود توجه بعد از بزرگ شدن کودکان نیز با آنها می ماند. این بدان معناست که این اختلال در سنین بزرگسالی از آنچه تصور میشد شایعتر است.
کودکان مبتلا به ADHD به طور کلی مشکلات توجه و تمرکز دارند. آنها نمی توانند یک جهت و هدف را دنبال کنند و در انجام تکالیف و کارهایشان به راحتی بی حوصله و سرخورده می شوند. مبتلایان به بیش فعالی، کمبود توجه به انجام حرکات ناگهانی تمایل دارند و روی انگیزه های آنی و بدون فکر قبلی عمل می کنند. این رفتارها به طور کلی در کودکان شایع است اما در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، کمبود توجه بیش از حد معمول رخ میدهد و شدیدتر نیز هست.
این رفتار ها که در کودکان مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه شایع است می تواند با عملکرد آنها در مدرسه و خانه تداخل داشته باشد و اختلال ایجاد کند.
بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه ممکن است مشکلات متفاوتی از قبیل مشکلات مدیریت زمان، مهارت های سازمانی، تعیین هدف و اشتغال داشته باشند. این افراد ممکن است مشکلاتی با ایجاد ارتباط با دیگران و اعتماد به نفس داشته باشند و یا حتی ممکن است درگیر مواد مخدر شوند.
علائم بیش فعالی، کمبود توجه یا ADHD در کودکان چه چیز هایی هستند؟
علائم بیش فعالی، کمبود توجه به طور کلی در سه دسته قرار میگیرند: بی توجهی، بیش فعالی یا همان فعالیت بیش از حد و انجام حرکات آنی و بدون فکر قبلی.
علائم بی توجهی در کودکان مبتلا به بیماری بیش فعالی، کمبود توجه:
به راحتی پریشان می شوند.
از دستورالعمل ها پیروی نمی کنند و وظایفشان را به طور کامل انجام نمی دهند.
به نظر می آید که به کسی که برایشان حرف میزند توجهی ندارند و به حرفهایش گوش نمی دهند.
توجهی نمی کنند و اشتباهاتی را از سر بی دقتی انجام می دهند.
در مورد فعالیت های روزمره فراموشکار هستند.
در زمینه ی سازماندهی وظایف روزانه مشکلاتی دارند.
فعالیت هایی را که نیاز به نشستن و یا تلاش های مداوم دارد را دوست ندارند و یا از انجام آن سر باز می زنند.
اغلب لوازم، مخصوصا لوازم شخصیشان را گم می کنند.
به افکار پوچ تمایل نشان میدهند.
علائم بیش فعالی در کودکان مبتلا به بیماری بیش فعالی، کمبود توجه:
وقتی که نشسته اند، معمولا روی صندلی پیچ و تاب می خورند و ابراز بی قراری می کنند و یا به پایین صندلی خود را سر می دهند.
نمی توانند به انتظار بنشینند.
با بازی کردن بی سر و صدا مشکل دارند.
همیشه در حال حرکت هستند. مثلا در حال دویدن و یا بالا رفتن از روی هر چیزی (این حالت در نوجوانان و بزرگسالان به صورت یک احساس بی قراری بروز می کند. )
بیش از حد معمول حرف می زنند.
علائم حرکات آنی در کودکان مبتلا به بیماری بیش فعالی، کمبود توجه:
در انتظار کشیدن برای رسیدن نوبت به خودشان مشکل دارند.
قبل از آنکه سوال پرسیده شده از او کامل شود پاسخ می دهد.
اغلب وسط حرف دیگران می پرند.
علائم بیماری بیش فعالی، کمبود توجه در بزرگسالان چه چیزهایی هستند؟
ممکن است علائم ADHD در بزرگسالان با علائم آن در کودکان متفاوت باشد. علاوه بر این، ممکن است این علائم از بیماری بیش فعالی، کمبود توجه نشات نگیرند و حاصل مشکلات و مسائل رفتاری آن ها باشد. این علائم عبارتند از:
تاخیر های زیاد و فراموشی
اضطراب
اعتماد به نفس پایین
مشکلات استخدام
اشکال در کنترل خشم
انجام کار های آنی و بدون فکر قبلی
مصرف مواد مخدر (تفریحی یا به صورت اعتیاد)
ضعف در مهارت های سازمانی
تعلل و به تاخیر انداختن کارها
به سرعت سرخورده و نا امید شدن
خستگی مزمن
اشکال در تمرکز هنگام مطالعه
عدم ثبات شخصیت
افسردگی
مشکل در ایجاد ارتباط با دیگران
چه چیزهایی باعث ایجاد بیماری ADHD یا همان بیش فعالی، کمبود توجه می شود؟
علت دقیق بیماری بیش فعالی، کمبود توجه هنوز مشخص نیست، با این وجود محققان برای کشف سرنخ ها به مطالعه ی مغز می پردازند. آها معتقدند که عوامل متعددی در ایجاد این بیماری می تواند نقش داشته باشد. از جمله:
وراثت: واقعیت این است که بیماری بیش فعالی، کمبود توجه اگر در والدین وجود داشته باشد، کودکان نیز تمایل دارند این بیماری را در خانواده و از روی رفتار های والدنشان توسعه دهند.
عدم تعادل شیمیایی: کارشناسان معتقدند که عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز (انتقال دهنده های عصبی) که انتقال امپالس های عصبی را ممکن می کنند، در توسعه ی علائم این بیماری موثرند.
تغییرات مغز: بخش هایی از مغز که کنترل توجه و تمرکز را به عهده دارند در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، کمبود توجه نسبت به کودکان سالم فعالیت کمتری دارند.
در زیر مواردی که ممکن است به آغاز و یا توسعه ی ADHD کمک کند را می توانید مشاهده فرمایید:
تغذیه ی نامناسب، عفونت ها، سوء مصرف مواد از جمله سیگار و مشروبات الکلی در دوران بارداری می تواند از عوامل موثر باشد. دلیل این امر نیز این است که این موارد می توانند در تکامل مغز در دوران جنینی موثر باشند.
قرار گرفتن در معرض مواد سمی مانند سرب و یا PCB ها (بورد مدار چاپی) در اوایل دوران کودکی نیز می تواند بر رشد صحیح مغز تاثیر بگذارند.
صدمه به مغز و یا اختلالات مغزی می تواند در ایجاد بیماری بیش فعالی، کمبود توجه نقش داشته باشد.
توجه داشته باشید که مصرف بیش از حد قند در توسعه ی ADHD موثر نیست. با این وجود داشتن یک برنامه ی غذایی مناسب برای رشد طبیعی کودک ضروریست. تماشای بیش از حد تلویزیون، زندگی در خانه های فقیر نشین یا رفتن به مدارس پایین شهر و یا آلرژی های غذایی نیز در ایجاد این اختلال موثر نیستند.
بیش فعالی، کمبود توجه چقدر رایج است؟
بیش فعالی، کمبود توجه شایعترین اختلال رواتی در دوران کودکی به حساب می آید و این اختلال در پسران شایعتر از دختران است و معمولا در طول سال های اولیه ی مدرسه ، زمانی که کودک در توجه کردن به مشکل می خورد، کشف می شود. ADHD می تواند تا دوران نوجوانی و جوانی و همچنین بزرگسالی افراد ادامه داشته باشد.
روش های تشخیص بیش فعالی، کمبود توجه چه هستند؟
اگر علائم ADHD در شخص مشاهده شود، پزشک به ارزیابی شرح حال پزشکی کامل شخص و انجام معاینات پزشکی می پردازد. بیش فعالی، کمبود توجه تست آزمایشگاهی ندارد، هر چند که ممکن است پزشک آزمایش های مختلفی مانند آزمایش خون را تجویز کند که این کار به این منظور انجام می شود که متوجه بشوند که این علائم یک اختلال جسمی است و اینکه این بیماری واقعا ADHD است و یا مشکل دیگری باعث ایجاد این علائم شده است.
برخی از بیماری های روانی مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی، علائمی شبیه به بیش فعالی، کمبود توجه دارند، به همین دلیل برای تشخیص دقیق بیش فعالی، کمبود توجه یک ارزیابی کامل روانی مورد نیاز است.
اگر هیچ اختلال فیزیکی ای یافته نشود، ممکن است کودک را به یک متخصص در زمینه ی اختلالات دوران کودکی ارجاع دهند. این شخص ممکن است یک روانپزشک، روانشناس، متخصص مغز و اعصاب اطفال، پزشک متخصص رشد کودک و یا کسی با تخصص های لازم باشد. در هر صورت این افراد باید آموزش های لازم برای تشخیص و درمان بیش فعالی، کمبود توجه را دیده باشند. پزشک پایه ی اصلی تشخیص خود را بر روی علائم و رفتار های کودک قرار می دهد. پزشک ممکن است سوالاتی را از والدین، معلمان و سایر بزگسالانی که با علائم و رفتار های کودک آشنایی دارند بپرسد.
محققان معتقدند که بیماری بیش فعالی، کمبود توجه، بیماری ای نیست که در دوران بزرگسالی شروع شود. لذا برای بزرگسالان مبتلا به ADHD سوالاتی از دوران کودکی آنها پرسیده می شود و علائم این بیماری باید در دوران کودکی آنها کشف و تایید شود. به طور خاص، پزشکان سوالاتی در زمینه ی موارد زیر از بیمار خواهد پرسید:
رفتار
پیشرفت ها
روابط اجتماعی
موفقیت
نمرات
پاسخ به این سوالات می تواند به پزشک برای تشخیص دقیق تر کمک کند.
درمان بیش فعالی، کمبود توجه یا همان ADHD
بیش فعالی، کمبود توجه درمان خاصی ندارد اما علائمی که می تواند در عملکرد بیمار تاثیر بگذارد و باعث ایجاد مشکلات شوند، قابل کنترل هستند. درمان بیش فعالی، کمبود توجه اغلب شامل ترکیبی از دارو و درمان های مختلف روانیست.
درمان های روانی اجتماعی:
رویکرد های این روش درمانی بر روی مشکلات رفتاری، روانی، اجتماعی و مشکلات کار و یا مدرسه که منشا آن بیماری ADHD می باشد تمرکز دارد. درمان های روانی اجتماعی ای که ممکن است برای درمان بیش فعالی مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:
آموزش های (تحصیلی) ویژه: آموزش های تحصیلی ویژه آموزش هاییست که ساختار آن بر رفع نیاز های آموزشی منحصر به فرد کودک استوار است. کودکان در این سیستم از محیط های ساخت یافته تر و فعال بر مبنای روال ها و روتین های بیشتر بهره مند می شوند.
اصلاح رفتار: اصلاح رفتار شامل استراتژی هایی می شود برای حمایت از رفتار های خوب و کاهش اشکالات رفتاری کودک.
روان درمانی (مشاوره): مشاوره می تواند راه های بهتری را برای در اختیار گرفتن کنترل احساسات و سرخوردگی ها به کودکان و بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه ارائه دهد. همچنین می تواند به بهبود اعتماد به نفس آنها کمک کند. مشاوره می تواند به اعضای خانواده برای درک بهتر بزرگسالان و کودکان مبتلا به این اختلال نیز کمک کند.
آموزش مهارت های اجتماعی: آموزش مهارت های اجتماعی می تواند در یادگیری مهارت های جدید مانند نوبت گرفتن و به اشتراک گذاشتن لوازم بازی و ... به کودک کمک کند. این آموزش ها می تواند به کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی، کمبود توجه کمک کند تا در مقابل وضعیت هایی که در اجتماع رخ می دهند واکنش های بهتری از خود نشان دهد.
گروه های حمایتی: این گروه ها از مجموعه ای از افرادی با موقعیت ها و مشکلات مشابه تشکیل شده است. این گروه ها می توانند با پذیرفتن و حمایت کردن، به افراد مبتلا کمک کنند. همچنین این گروه ها می توانند انجمن هایی برای یادگیری بیشتر در مورد این اختلال و جدید ترین روش های درمان تشکیل دهند و از این طریق به افراد کمک کنند. این گروه ها برای افراد بزگسال مبتلا به ADHD و والدین کودکان مبتلا می تواند مفید باشد.
پیگیری و تحت مراقبت های تخصصی قرار گرفتن برای بیماران ADHD (بزرگسال و کودک) بسیار مهم است. بدون استفاده از روش های درمانی و تحت درمان قرار گرفتن، این بیماری در عملکرد کودک در مدرسه تداخل ایجاد کند و توانایی کودک را برای پیدا کردن دوستان جدید و یا حفظ دوستان فعلی کاهش دهد. این قضیه می تواند در اعتماد به نفس کودک تاثیر منفی بگذارد.
علاوه بر این موارد، کودک مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه در معرض خطر ابتلا به اختلالات رفتاری، افسردگی و یا اختلالات اضطرابی قرار دارد. هچنین احتمال اختلال در یادگیری در این کودکان بیشتر است. نوجوانان مبتلا به ADHD در برابر خطراتی مانند حوادث رانندگی، روابط ناسالم، دخانیات و مصرف الکل هستند. بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه بیشتر دچار مشکلاتی برای مدیریت زمان، اشتغال و ایجاد روابط اجتماعی می شوند.
اما، زمانی که فرد تحت درمان قرار گیرد، در بیشتر موارد (70% تا 80%) با تجربه ی کم تر شدن علائم رو به رو خواهیم شد. بیشتر علائم ADHD در اوایل سنین بزرگسالی کاهش میابند. با این وجود بیش از نیمی از افراد این اختلال را که از کودکی داشته اند، در دوران بزرگسالی نیز به همراه خواهند داشت.
آیا راهی برای پیشگیری از بیماری بیش فعالی، کمبود توجه وجود دارد؟
ADHD قابل درمان یا پیشگیری نیست. با این حال تشخیص زود هنگام و به موقع و همچنین طراحی برنامه ای دقیق برای درمان و آموزش می تواند کمک بزرگی به کنترل اختلالات در کودکان و بزرگسالان مبتلا به این بیماری باشد. بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی، کمبود توجه، یاد خواهند گرفت که چگونه روی موضوعات تمرکز کنند، نقاط قوت شخصی خود را توسعه دهند و اختلالات رفتاری خود را به حد اقل برسانند و به فردی مولد و موفق تبدیل شوند.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 11-02-1394, 19:09 بازدیدها : 1640
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
