یک عدد مامان احتیاج داریم!
در دنیای امروز مهد کودک ها به یکی از ارکان جدایی ناپذیر زندگی انسانها تبدیل شده اند. فضایی که برای نگهداری از کودکان 6 ماه تا 6 سال طراحی شده است تا در اوقاتی که والدین نمی توانند از کودکان خود نگهداری کنند این مسوولیت را به عهده این نهاد بگذارند.
در کشور ما حدود 15 هزار مهد کودک فعال است که 7 هزار و 700 مورد آن در مناطق شهری و 7 هزار و 300 مورد آن هم در مراکز روستایی مشغول به فعالیت هستند . طی 10 سال گذشته تعداد مهد کودک ها رشد چشمگیری داشته و در حال حاضر نیز به صورت صعودی در حال افزایش است. نکته قابل تأملی که در این جا وجود دارد این است که آیا تعداد مادران شاغل هم به همین میزان افزایش داشته است؟
درست است که در فضای کنونی که اکثر خانواده ها دارای فرزندان بسیار کم و در بعضی موارد تک فرزند هستند و همچنین فضای فیزیکی خانه های آپارتمانی مکان مناسبی را برای بازی و سرگرمی کودکان ندارد حضور کودکان در مهد کودک ها می تواند موثر باشد و مهد های کودک می توانند در امر اجتماعی کردن و آموزش آنها نقش ویژه ای داشته باشند.
ولی نباید این نکته مهم را از خاطر ببریم که امن ترین مکان برای رشد و بالندگی یک کودک دامان گرم مادر او می باشد. دامانی که سرشار از محبت و عشق است و قطعاً مهد کودک ها نمی توانند این مهر و عشق را برای کودکان به ارمغان بیاورند. در بعضی مواقع دیده می شود مادرانی که شاغل نیستند و زمان کافی را برای نگهداری از کودک خود دارند نیز مایلند فرزندان خود را به مهد ها بسپارند. همچنین مادران شاغلی نیز وجود دارند که علیرغم صرف تمام درآمد حاصل از کار خود برای پرداخت هزینه مهد کودک، لیکن حاضر نیستند دست از شغل خود کشیده و همت خود را صرف نگهداری و تربیت بهتر فرزندان شان نمایند .
کودکان در سنین پایین به شدت نیاز به حضور مادران خود دارند، چه از لحاظ فیزیکی و چه از لحاظ عاطفی. درست است که مهد کودک ها توان برآورده نمودن نیازهای فیزیکی کودکان را دارند ولی آیا می توان باور کرد یک مربی مهد همان عشق و عطوفت مادر را به فرزندان ما نثار کند. حال آنکه در برخی مواقع مشاهده شده است که کودکان در تعدادی از مهد کودک ها که تحت نظارت سازمان های نظارتی هم بوده اند مورد آزار و اذیت قرار گرفته اند (اخیرا شاهد نمونه ای از این موارد در یکی از شهرستان های غربی کشور بودیم که تصاویر آن پس از پخش شدن در فضای مجازی موجب ایجاد بازتاب های گسترده ای در سطح جامعه گردید و قوه قضاییه نیز در مقابل آن واکنش نشان داده و با خاطیان برخورد نمود.)
لازم است مادرانی که به شغل خود از جهت مالی نیازی ندارند و کار کردن برایشان جنبه حضور اجتماعی و فعالیت خارج از خانه را دارد سعی کنند این فعالیت ها را به بعد از اتمام سه سالگی فرزند خود موکول نموده و اگر نمی توانند از شغل خود دست بکشند از خانواده های خود و همسرشان در این زمینه یاری بطلبند تا کودک دلبندشان به سن مناسب برای حضور در مهد کودک برسد
در این خصوص کودکان زیر 3 سال به علت اینکه توانایی انتقال اتفاقات و وقایع داخل مهد را به پدر و مادر خود ندارند بسیار ضربه پذیرتر خواهند بود. علیرغم این مورد و با توجه به اینکه این رده سنی از کودکان از لحاظ عاطفی نیز وابسته تر و حساس تر میباشند لیکن متاسفانه شاهدیم که در جامعه ما والدین به دلیل مشغله زیاد کودکانشان را در سنین شیر خوارگی به مهد ها می سپارند که باعث آسیب رسیدن به کودکان از لحاظ روحی می گردد. با توجه به مواردی که در بالا گفته شد پدر و مادر مسوول باید قبل از فرزند آوری به فکر این باشند که چگونه می خواهند از فرزند خود نگهداری کنند و ضمن توجه به شرایط خود تصمیمات لازم را جهت فراهم نمودن زمینه آسایش روحی، روانی و فیزیکی فرزند خود اتخاذ نمایند.
لازم است مادرانی که به شغل خود از جهت مالی نیازی ندارند و کار کردن برایشان جنبه حضور اجتماعی و فعالیت خارج از خانه را دارد سعی کنند این فعالیت ها را به بعد از اتمام سه سالگی فرزند خود موکول نموده و اگر نمی توانند از شغل خود دست بکشند از خانواده های خود و همسرشان در این زمینه یاری بطلبند تا کودک دلبندشان به سن مناسب برای حضور در مهد کودک برسد.
البته باید از این مورد که فرزند خود را هر روز در منزل یکی از اقوام برای نگهداری بسپارند خودداری کنند زیرا این امر ضربه بیشتری به کودک وارد خواهد نمود. همچنین در این فرصت شایسته است از مسوولین محترم تقاضا نمود، ضمن ایجاد امکانات نگهداری از کودک در مراکزی که دارای کارمندان زن با تعداد بالا هستند، زمینه ای را فراهم نمایند تا مادران بتوانند همزمان از حال و روز کودک خود آگاه گردند و شاید بدین وسیله شرایط بهره گیری حداقلی این گونه کودکان از آغوش پرمحبت مادرانشان فراهم گردیده و در کنار آن بتوانند از امکان حیاتی مهم استفاده از شیر مادر نیز بهره مند گردند.
در پایان باید تأکید نمود که مادری موثرترین و بهترین شغل دنیا است و هیچ مادری نباید از این که به خاطر فرزند خود دست از فعالیت کشیده و به نگهداری از فرزند خود مشغول است سرافکنده و شرمگین باشد بلکه باید در مقابل همه سرافرازانه بگوید که یک مادر است.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 10-05-1394, 23:33 بازدیدها : 830
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
