کودکان گوشی به دست!
تلفن همراه یک وسیله ارتباطی است، نه سرگرمی! گاهی بعضی بچه ها در شرایط خاصی قرار دارند یا ابتلا به بیماری های خاصی در آنها باعث می شود که برقراری ارتباط مداوم آنها با والدینشان نیاز باشد....
دختر 7 ساله من از کودکی علاقه زیادی به موبایل داشت. تا حدی که من جلوی او از تلفن همراهم استفاده نمی‌کنم. اما از وقتی مدرسه رفته تحت‌تاثیر چند تا از دوستانش که موبایل دارند قرارگرفته و دائم اصرار می‌کند برایش موبایل بخریم. من و پدرش تا الان مقاومت کرده‌ایم اما چند روز پیش موبایل یکی از همکلاسی‌هایش را به خانه آورد. به نظر شما با توجه به این همه اصرار می‌توانم برایش موبایل بخرم؟
حدود 50 سال پیش در میان خانواده ها این تفکر رایج بود که باید از خانواده و فرزندان خودمان حفاظت بکنیم. حفاظت در آن دوره و زمانه، به معنای دور نگه داشتن و تماس نداشتن بچه ها با چیزی بود که به نظر بزرگ ترها غلط یا اشتباه می آمد…
مثلا مردم تصور می کنند اگر فرزندشان را از سیگار دور کنند، به هیچ وجه سیگاری نخواهد شد اما در عصر کنونی، تکنولوژی به حدی پیشرفت و گسترش داشته که دیگر امکان روبرو نشدن بچه ها با آن به خواست والدین وجود ندارد. مثلا نمی توانیم در زندگی های ماشینی امروزی فرزندان خود را از اینترنت، تلفن همراه یا سایر وسایل ارتباطی دور نگه داریم. بچه ها می توانند به سادگی درباره تکنولوژی های جدید در محیط های دوستانه و حتی خانوادگی اطلاعات به دست بیاورند و دور نگه داشتن آنها از رایانه و تلفن همراه به معنای بی اطلاع ماندن آنها درباره چنین لوازم و امکاناتی نیست.
خرید موبایل برای بچه ها ضروری است؟
نمی توانیم به صراحت مرزی را برای خرید این وسیله مشخص کنیم و مثلا بگوییم هروقت فرزند شما به سن 12 سال و 2 روزگی رسید، می توانید برایش تلفن همراه بخرید.
مساله این است که ما باید به فرزندان خود اصول و روش صحیح استفاده از هر وسیله یا تکنولوژی جدیدی را بیاموزیم و به آنها بگوییم که باید از وسایل ارتباطی مانند تلفن همراه یا رایانه به نحوی استفاده کنند که برای آنها و دنیای اطرافشان ضرری نداشته باشد و به کسی صدمه ای نزند. ضمن اینکه والدین باید خودشان به این نتیجه برسند که داشتن و استفاده از وسیله ای مانند تلفن همراه برای فرزندشان لازم است یا نه.
گاهی والدین برای فرزندان خود نیازهای کاذب درست می کنند؛ مثلا ممکن است همین تلفن همراه یک نیاز کاذب برای برخی بچه ها باشد؛ یعنی بچه ای که جای خاصی نمی رود یا مشکل خاصی ندارد، نیاز مبرمی هم به داشتن تلفن همراه نخواهدداشت بنابراین خرید این وسیله برای او رفع یک نیاز کاذب محسوب می شود.
عده ای از والدین می گویند فرزندان آنها تلفن همراه را برای بازی های هیجان انگیز آن می خواهند؛ در این صورت هم می توان به جای تلفن همراه یک وسیله مخصوص بازی برای آنها تهیه کرد.
تلفن همراه یک وسیله ارتباطی است، نه سرگرمی! گاهی بعضی بچه ها در شرایط خاصی قرار دارند یا ابتلا به بیماری های خاصی در آنها باعث می شود که برقراری ارتباط مداوم آنها با والدینشان نیاز باشد.
از سوی دیگر بچه هایی هم هستند که به دلیل جدا شدن پدر و مادرشان از یکدیگر، به برقراری ارتباط با پدر یا مادری که کنارشان نیست نیاز دارند، در چنین شرایطی داشتن تلفن همراه برای چنین بچه هایی نوعی حل مساله محسوب می شود. متاسفانه چشم و هم چشمی ها به خرید تلفن همراه برای بچه ها هم رسیده است.
این چشم و هم چشمی و خرید بدون تدبیر تلفن همراه برای برخی بچه ها مانند چاقوی دولبه ای است که به طور حتم یک لبه آن خود خانواده را تحت تاثیر قرار خواهد داد. به عبارت ساده تر، وقتی شما یک وسیله گران قیمت اما ناکارآمد برای فرزندتان می خرید، او را متوقع خواهید کرد و این توقع به مرور زمان سیر صعودی خواهد داشت.
گاهی ما برای بالا بردن اعتماد به نفس فرزند خود برای او وسیله های گران قیمتی می خریم اما اگر این وسیله را گم یا خراب کند، سرزنش و تحقیرش می کنیم که این باعث تخریب اعتماد به نفسش خواهدشد. نتیجه اینکه تلفن همراه باید با توجه به توانمندی و کارایی برای بچه ها خریداری شود.
در ابتدا اطلاعات خود را از امکانات نوع گوشی تهیه شده، افزایش دهید سپس اصول صحیح استفاده از این فناوری را به کودک خود بیاموزید زیرا نظارت عالمانه و از روی آگاهی بسیار مفید است. شما میتوانید طوری که کودک‌تان نفهمد ارتباطات او را چک کنید. توجه کنید که اگر کودک مخصوصا بچه‌های بالای 10 سال بفهمند که چک می‌شوند، به شما بی‌اعتماد می‌شوند
7 نکته برای والدینی که می خواهند برای کودک خود تلفن همراه بخرند
بررسی کنید و دریابید که فرزند شما به چه علتی برای داشتن این وسیله اصرار می ورزد؟! : آیا او تنها به دنبال وسیله ای برای بازی است؟ آیا می خواهد از این طریق به جلب نظر دوستان خود بپردازد؟ یا آن که می خواهد حریم خصوصی بدون نظارتی را برای مکالماتش فراهم کند؟! چنانچه هدف کودک شما در بر گیرنده این موارد است باید در تهیه تلفن همراه تردید کنید و در گام نخست به دنبال راه حل مشکل زیر بنایی کودک خود باشید؛ مثلا مشکلات مربوط به اعتماد به نفس در کودک را مورد توجه قرار دهید یا اگر فرزندتان تلفن همراه را برای بازی های هیجان انگیز آن می خواهد؛ در این صورت می توان یک وسیله مخصوص بازی که مناسب سن او باشد، تهیه کرد.
سن کودک در استفاده از این ابزار حائز اهمیت است اما باید رشد روانی، اجتماعی و عقلی کودک را هم در نظر داشت: در واقع نمی توان یک مرز واضح سنی را در تعیین صلاحیت کودک برای داشتن تلفن همراه مشخص کرد. ممکن است کودکی در 10 سالگی از قدرت تاثیرپذیری و تاثیرگذاری خود در یک مکالمه تلفنی آگاه باشد اما کودک دیگری در همان سن، نتواند زمان خود را برای استفاده از تلفن همراه مدیریت کند. در حقیقت باید کودک به حدی از بلوغ فکری رسیده باشد که تفکر منطقی در او پیشرفت هایی را داشته باشد.
استفاده درست را به او یاد دهید: اگر برای فرزندتان موبایل خریدید باید این نکات را در نظر داشته باشید. سعی کنید استفاده درست از موبایل را به او آموزش دهید. اگر گوشی هوشمند دارد، بازی‌ها و اپلیکیشن‌های کاربردی را پیدا کنید و روی گوشی‌اش بریزید. خیلی از بازی‌ها هستند که باعث افزایش توانایی و هوش کودک شما می‌شوند. البته به شرطی که اعتیادآور نباشند. به علاوه باید به کودک خود استفاده پایه تلفن همراه را هم آموزش دهید. خیلی از بچه‌ها بلد نیستند با تلفن همراه شماره بگیرند. لازم است شماره اعضای خانواده و شماره‌های اورژانسی را در گوشی کودک‌تان ذخیره کنید و به او یاد بدهید در هر مورد اضطراری با کدام تماس بگیرد. به هر حال این وسیله در خیلی از موارد می‌تواند مفید باشد.
نظارت داشته باشید : همان گونه که در تمامی امور کودکان نیازمند نظارت والدین هستند در این زمینه خاص نیز باید قدرت و درایت والدین اعمال شود. بنابراین در ابتدا اطلاعات خود را از امکانات نوع گوشی تهیه شده، افزایش دهید سپس اصول صحیح استفاده از این فناوری را به کودک خود بیاموزید زیرا نظارت عالمانه و از روی آگاهی بسیار مفید است. شما میتوانید طوری که کودک‌تان نفهمد ارتباطات او را چک کنید. توجه کنید که اگر کودک مخصوصا بچه‌های بالای 10 سال بفهمند که چک می‌شوند، به شما بی‌اعتماد می‌شوند. اما بهتر است هر چدوقت یک‌بار لیست مکالمات و اس‌ام‌اس‌های او را در تلفن نگاه کنید تا بتوانید مطمئن شوید در راه درستی قدم می‌گذارد. اگر مورد مشکوکی دیدید، بدون عصبانی شدن یا توبیخ کودک، با مشاور صحبت کنید و برای کنترل آن بهترین راه را پیدا کنید.
محدود کنید: بهتر است قواعدی برای کاربرد تلفن همراه تعیین کنید و به این قواعد نیز با مهربانی و در عین قاطعیت پایبند باشید.
ثبات داشتن در ارائه پاداش یا بر عکس ممنوعیت استفاده از تلفن همراه در صورت رعایت نکردن قوانین می تواند مفهوم اهمیت رعایت قوانین را برای کودک آسان سازد.
در صورت تهیه تلفن همراه، مدل و امکانات آن را با توجه به نیاز کودک تعیین کنید و صرفاً بر اساس در خواست کودک اقدام به خرید نکنید: زیرا چشم و هم چشمی در این زمینه بین کودکان شایع است. در ضمن استفاده بی حد و مرز از امکانات جانبی گوشی تلفن همراه است که می تواند مضراتی داشته باشد و نه صرفاً خود تلفن.
ضرورتی وجود ندارد که در ابتدای امر، در هر شرایط و هر زمانی گوشی تلفن در اختیار کودک باشد: یا حتی ضروری نیست که کودکان تلفن همراه اختصاصی داشته باشند. در واقع شما می توانید تلفن را به صورت مقطعی در اختیار او قرار دهید؛ مثل زمان هایی که کودک به کلاس های فوق برنامه می رود.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 11-05-1394, 16:24 بازدیدها : 797
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
