ورود به سایت   عضویت
ورود به سایت

کودک متنفر

رشد عاطفی سالم در کودکان
یکی از نیازهای اساسی روانی افراد، برخورداری از محبت دیگران است. کودک از نخستین لحظه تولد می‌خواهد خود را به مادر بچسباند و هدف از جنب و جوش‌هایش همین است.
یکی از نیازهای اساسی روانی افراد، برخورداری از محبت دیگران است. کودک از نخستین لحظه تولد می‌خواهد خود را به مادر بچسباند و هدف از جنب و جوش‌هایش همین است. مادر است که اولین تماس میان کودک و دیگران را برقرار می‌کند و در او میل به ارتباط با اشخاص دیگر را به وجود می‌آورد. او وقتی در نقش مادری خود مهارت خواهد یافت که به کودک علاقه‌مند باشد و او را از مهر و محبت و سلامتی برخوردار کند. دقت کنید کودک شما اگر از محبت پدر و مادر به طور متعادل بهره ببرد روانی شاد و با نشاط خواهد داشت و در باطن خود احساس محرومیت نمی‌کند و گرفتار ناکامی و مشکلات روانی نمی‌گردد.
حال اگر کودک در نخستین سال‌های زندگی خود از محبت محروم بماند، تصور می کنید از نظر روانی چه اتفاقاتی برایش خواهد افتاد؟
در این حالت، هسته اصلی و اساسی عصبیت و بیماری‌های روانی در وی تکوین می‌یابد که بعدها در بزرگسالی، منشا بسیاری از درگیری‌های عاطفی و اضطراب عمیق در او خواهد شد. نقل شده است روزی مردی نزد پیامبر (ص) آمد و گفت: «من فرزندی دارم که تاکنون او را نبوسیده‌ام!» همین که او از نزد رسول خدا دور شد آن حضرت فرمودند:"این مرد از نظر من از دوزخیان است؟"
بیشتر فرزندان ، به والدین خود عشق می‌ورزند ، اما این حالت تنها برای زمانی است که والدین در نهایت محبت و مهربانی با آنها رفتار کنند. در صورتی که نیازهای آنها تأمین نشود ، حس دوری از والدین در آنها شکوفا می‌شود. همواره پدر و مادر فرزند خود را دوست دارند و این عشق ذاتی است زیرا که  آنها را به دنیا آورده اند ، ولی این به تنهایی برای فرزندان کافی نیست .
فرزندان به دنبال تأمین نیازهای خود هستند . هر چه بزرگتر می‌شوند ، انتظارات و نیازهای آنها نیز نمایان تر می‌شود . اگر پدر و مادر به درستی آنها را درک نکنند و نیازهای عاطفی و مادی آنها تأمین نشوند و در ادامه محدودیت‌هایی را برای آنها مقرر کنند ، نارضایتی فرزند آغاز می‌شود و به تدریج این نارضایتی ، تبدیل به تنفر می‌شود! آنها انتظار دارند که والدین در هر صورت به رشد شخصیتی آنها نیز اهمیت بدهند.
هم‌بازی شدن با کودک روانش را سرشار از مسرت و شادی می‌سازد و اعتماد به نفس و احساس خودارزشمندی را در وی تقویت می‌کند. توجه داشته باشید همه آنچه به پندار ما فراتر از قوه درک کودک است در صورتی که به شیوه و زبان کودک بیان شود، از عهده درک آن برخواهد آمد
علت دیگر ایجاد گسل عاطفی یا حتی تنفر فرزند از والدین ، اثرات شرایطی است که والدین برای آنها فراهم می‌کنند. همانطور که آنها در محیط بیرون تأثیر پذیر هستند ، شرایط  و جو منزل هم بر آنها موثر است . خیلی از والدین ، با بحث و جدل و استرس‌های متوالی در منزل ، فرزند را  تحت فشار روحی قرار می‌دهند. با این اوضاع آنها نمی‌توانند به درستی بر درس یا فعالیتهای مفید خود در منزل تمرکز کنند . همچنین با وجود شرایط نه چندان مناسب محیط بیرون از منزل ، همچون ، افراد و دوستان ناباب که آنها را همیشه به راه خطا می‌کشانند ،  فرزند خود را در تنگنا می‌بیند  و در این  حالت است که  اهانت  و  بی حرمتی به والدین ، از جانب او  آغاز می‌شود و آنها را اشخاصی خودخواه و بدون ملاحظه می‌خواند.
برای مقابله با این وضعیت، شاید راه حل آن از نظر برخی بررسی‌ها آسان باشد،  ولی زمان می‌برد.والدین برای ایجاد عاطفه و محبت با فرزندان خود همواره باید صبور باشند. به آنها عشق بورزند، برای آنها وقت بگذارند و آنها را درک کنند.
کودک متنفر
البته این روزها شاهدیم که خیلی از والدین به طور افراطی به کودکانشان محبت می‌کنند؛ که این امر نیز مشکل‌آفرین است. توقع بی‌جا، زودرنجی، سلطه طلبی، کم‌رویی، عدم رشد صحیح تربیتی و اخلاقی حاصل افراط در محبت است. امام محمدباقر (ع) می‌فرمایند: «بدترین پدران کسانی هستند که در نیکی و محبت به فرزندان، از حد تجاوز کنند و به زیاده‌روی و افراط بگرایند.» همان‌طور که بیان شد فرزندان حتی وقتی رشد می‌کنند و بزرگ می‌شوند نیاز دارند به آنان اطمینان خاطر بدهید که صرف نظر از آنچه دارند یا ندارند و آنچه هستند یا نیستند، دوستشان دارید. آنها نیاز دارند که درک کنند علاقه و محبت شما همیشگی است و از میان نمی‌رود.
 
تربیت صحیح شخصیت کودک
یکی از بهترین راه‌ها، هم‌بازی شدن با کودکان است. هم‌بازی شدن با کودک روانش را سرشار از مسرت و شادی می‌سازد و اعتماد به نفس و احساس خودارزشمندی را در وی تقویت می‌کند. توجه داشته باشید همه آنچه به پندار ما فراتر از قوه درک کودک است در صورتی که به شیوه و زبان کودک بیان شود، از عهده درک آن برخواهد آمد. در نظر داشته باشید هفت سال اول زندگی کودک دوره شناخت از جهان است و کودکان یاد می‌گیرند که چگونه با پدیده‌های اطراف خود برخورد کنند و در پی آن حس بینایی و لامسه آنها بهتر به کار گرفته می‌شود. ذهنشان قدرت ابتکار و روانشان اعتماد به نفس می‌یابد. هم‌بازی شدن با کودک علاوه بر اینکه او را غرق در لذت و شادی می‌کند، بسیاری از اصول اخلاقی را نیز به‌طور مستقیم و غیرمستقیم می‌آموزد بنابراین والدین باید خود را تا سر حد طفولیت پایین آورده، هم سطح کودک شوند تا بتوانند شخصیت فرزند خویش را به روش صحیح پرورش داده و مطالب را از طریق بازی به آنها آموزش دهند.

توسط : مشاورفا  در تاریخ : 11-05-1394, 21:00   بازدیدها : 818   
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .