به نظر شما مقصر کیست؟
بعضی از کودکان مرتباً چیزهای مختلفی را درخواست می کنند. در مورد خواست? خود پافشاری می کنند و آن را همین الان می خواهند! اگر آن را بدست نیاورند، لگد می زنند، جیغ می کشند و این کار را تا بدست آوردن چیزی که می خواهند، ادامه می دهند. با این که خواستن برای تمام ما امری طبیعی است، تسلیم شدن باعث می شود که به زودی خواسته ها به تقاضاها و فرامینی تبدیل شود که بر زندگی شما به عنوان والدین، حکمفرمایی خواهد کرد. خوب است به تقاضاهای کودکتان گوش دهید و برای پاسخ به آن ها تصمیم های سنجیده ای بگیرید. اگر جواب شما «نه» باشد، بهتر است «نه» بگویید، نه «شاید». از سوی دیگر، اگر دلیلی وجود ندارد که درخواست کودک را برآورده نکنید و نمی توانید آن را پاسخگو باشید، چرا جواب مثبت ندهید؟ او به خوبی می داند که باید آنقدراعصاب شما را خرد کند تا تقاضاهایش اجابت شوند.
اگر رفتار شما طوری است که در پله دوم به کودک می گویید برایت آبنبات نمی خرم و در پله چهارم می گویید:« خیلی خوب بابا، می خرم!» در نهایت، پافشاری کودک را تقویت کرده اید.
تجربه کودک را عوض کنید
مهم نیست که چرا کودک انتظار دارد شما بلافاصله درخواست او را برآورده کنید. قدم اول شما این است که تجربه ای را که مبنای چنین انتظاراتی شده است ، تغییر دهید.
برای تغییر رفتار کودک برنامه ریزی کنید
اگر می خواهید کودک رفتارش را تغییر دهد، باید ابتدا رفتار خودتان را تغییر دهید. از پیش فکر کنید. هنگامی که جنجال شروع شد هر کجا که هستید برای پاسخگویی به خواستن های کودک آماده باشید. در درج? اول، از مکان های عمومی که در آن ها چنان مضطرب می شوید که نمی توانید با وجود نق نق کودک در مقابل خواسته های کودک مقاومــــت کنید، بپرهیزید. کودک باید بداند که شما جدی هستید. بنابراین ، طرح جدید خود را در منزل شروع کنید. سپس قبل از رفتن به فروشگاه به کودک بگویید که در آنجا تنها اشیاء موجود در فهرست را خریداری خواهید کرد. از او بخواهید که یک یا دو خوراکی دلخواهش را پیشنهاد کند و آن ها را به لیست اضافه کنید. سپس در راه فروشگاه مشارکت اورا تحسین کنید.
به گفت? خود عمل کنید. اگر کودک تقاضای خوراکی دیگری می کند، چند ثانیه مکث کنید تا تقاضا را بررسی کنید و سپس دلیلی ارائه دهید، مثلاً « نه، برای تو خوب نیست.» حرف خود را عوض نکنید. تسلیم نشوید. حتی در صورتی که کودک داد و فریاد می کند.
کودک نمی تواند «نه» بشنود
تنها راه حل برای این مسأله آن است که کودک دریابد که نظر شما تغییر نمی کند و با کسی شوخی ندارید. اگر «نه!» گفتن شما همیشه باعث دردسر می شود و کودک عادت کرده در مقابل «نه!» شما گریه کند، تأکید می کنیم به عقب برگردید و اعمال خودتان را مـــروری کنید و آنجا که اشکال را یافتید کارتان را اصلاح کنید و جداً تلاش کنید که از الان به بعد طوری رفتار کنید که کودک این عادت را ترک کند.
پیش از حرف زدن، بیندیشید
مراقب باشید که وقتی کودک تقاضایی می کند، به طور خودکار نگویید: «نه!». چند بار شده که منظورتان از «نه» این بوده که: «بعداً!»؟ بهتر است دربار? پاسختان بیندیشید و تا آنجا که مقدور است، کمتر «نه!» بگویید. وقتی بگویید «نه!» که منظورتان واقعاً «نه!» و «به هیچ وجه» باشد. البته، این بدان معنا نیست که همیشه به کودک پاسخ مساعد بدهید؛ ولی درست این است که به تقاضاهای کودک بیندیشید و بی علت پاسخ منفی ندهید. وقتی کودک از شما تقاضایی می کند، صبر کنید، بیندیشید و جواب را در ذهنتان تأکید کنید و سپس، پاسخ بدهید.
اگر لازم است، به او بگویید: «بگذار یک دقیقـــه درباره این قضیه فکر کنم». وقتی تصمیمتان را گرفتید به هر شکل و از هر طریق، به روشنی به کودک اعلام کنید چه تصمیمی گرفته اید و نظرتان را تغییر ندهید.
تکلیف کودک را مشخص کنید و قاطع باشید
این راه حل ها کمک خواهند کرد که کودک، بعد از شنیدن پاسخ به خودش زحمت بحث کردن با شما را ندهد.
به طور پرسشی پاسخ ندهید. «مامان میشه یه بستنی بخورم؟» «عزیزم فکر نمی کنی نزدیک شامه؟» بدین ترتیب، شما ازفرزندتان سوال می کنید، هیچ وقت سوال نکنید، پاسخ بدهید: بله! یا نه!به کودک فرصت ندهید که توجیه کند. اگر وارد بحث نشوید از مجادله پرهیز خواهید کرد. پاسخی ساده بدهید، درباره آن توضیح بدهید. در غیر این صورت، کودک با یک یک دلایل شما مبارزه خواهد کرد و کار به بحث و جدل می کشد.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 21-05-1394, 15:42 بازدیدها : 1315
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
