پسرانی با اعتماد به نفس بالا، مردان کارآمدتری خواهند بود

اعتماد به نفس عبارتست از احساس و تعریفی که ما از خودمان داریم و عمدتا این تعریف و احساس تحت تأثیر شرایط تربیتی افراد قرار دارد. داشتن اعتماد به نفس مطلوب،  منجر به داشتن تصویر ذهنی مثبت از خود و طبیعتا کسب موفقیتهای بیشتر در زندگی می گردد؛ به خصوص پسران به پرورش اعتماد به نفس نیاز بیشتری دارند زیرا اعتماد به نفس پایین به آنها آسیبهای شدیدتری وارد خواهد آورد. مثلا ممکن است به اعتیاد،قلدری و اختلالات رفتاری دیگرو حتی افسردگی (با سرعت بیشتری از دختران) سوق داده شوند. ساختن اعتماد به نفس در پسران به آنها کمک خواهد کرد که چالشها و فراز و فرودهای زندگی را با موفقیت و سلامت بیشتری پشت سر بگذارند.

پسرهادوست دارند خیلی مردانه و محترمانه با آنها برخورد شود بنابراین برای ابراز محبت و علاقه به پسرتان سعی کنید راه و روش منطقی و مورد علاقه وی را اتخاذ کنید

- کلمات می تواند اثر گذاری شگرفی به همراه داشته باشد. یافتن راهی برای تعریف و تمجید از فرزندان پسر و یا دادن پاداش به آنها(در قبال رفتارهای خوب و تلاشهای سرسختانه) می تواند در رشد و پرورش اعتماد به نفس بسیار مؤثر باشد. اگر شما دارای فرزند پسر باشید احتمالا دیده اید که با نزدیک شدن  وی به سن بلوغ و یا حتی قرار گرفتن در سن بلوغ، شدت غرور و رفتارهای مردانه پسران شدت بیشتری می گیرد. بنابراین آنها دوست ندارند که مانند یک پسر بچه در آغوش گرفته شوند، ناز و نوازش شوند و یا کلا مورد مهرورزیهای رایج مادرانه قرار گیرند. آنان دوست دارند خیلی مردانه و محترمانه با آنها برخورد شود و در ازای ابراز احساسات شما ممکن است که واکنش های منفی نشان دهند. بنابراین برای ابراز محبت و علاقه به پسرتان سعی کنید راه و روش منطقی و مورد علاقه وی را اتخاذ کنید اما از طرف دیگر توجه داشته باشید که بی توجهی به موفقیتها و یا ارایه انتقادهای منفی و سرسختانه باعث تخریب و فرسایش اعتماد به نفس آنها می گردد . بنابراین از به استهزاء گرفتن و یا نادیده گرفتن تلاش پسرتان خودداری کنید.

- مستقل بودن را به پسرتان بیاموزید. برای مثال اجازه دهید پسرتان کوشش و خطا کند و تجارب مختلف را به  آزمایش

 بگذارد. در بسیاری از کشورها، کار کردن دانش آموزان و دانشجویان در رستوران، فروشگاهها و ..(با هر وضعیت اقتصادی و طبقه اجتماعی) امری بسیار طبیعی و جا افتاده است. اما در کشور ما والدین عادت دارند که تا جایی که در توان دارند و حتی مدتها بعد از ازدواج، حمایتهای مالی خود را سرازیر زندگی فرزندشان کنند. این نوع حمایتها خوب است اما در بسیاری از موارد می تواند باعث وابستگی دائمی فرزندان شود بنابراین اجازه دهید که پسرتان برای تمرین مستقل شدن تجارب مختلف و یا حتی مشاغل متفاوت را حتی به طور موقت تجربه کند. این اجازه شما باعث می شود که پسران به حس مسئولیت پذیری بیشتری دست یافته و به خود و توانایی هایش اعتماد و اطمینان داشته باشد. لذا اجازه دهید کارهای مورد علاقه و یا حتی فعالیتهای روز مره را خودش انتخاب کند و شما تنها در آموزش مهارت تصمیم گیری به وی کمک کنید.

 

- به پسرتان اجازه ابراز احساسات و ابراز وجود بدهید. عمدتا تصور و توقع جامعه این است که ابراز احساسات و هیجانات را در پسران سرکوب کنند. در حالیکه پسران هم مانند دختران نیاز دارند که در مواقع ترس، غمگینی، دلهره و ... مورد حمایت عاطفی قرار بگیرند و مورد استهزاء قرار نگرفته و والدین دست رد به سینه شان نزنند. شرایط را طوری فراهم کنید که پسرتان اجازه ابراز هیجانات و احساسات را داشته باشد بدون اینکه احساس کند در نتیجه این ابراز هیجان، مورد انتقاد و استهزا ءقرار می گیرد.

 ورزش، کارهای فنی و مهندسی و ..) روی بیاورند در حالیکه برخی از پسران به آشپزی، خیاطی و .. علاقمند هستند و در این زمینه میتوانند موفق باشند، بنابراین به پسرتان فشار نیاورید که حتما مطابق با خواسته های جامعه یا شما رفتار کند. او را آزاد بگذارید تا شغل و حرفه مورد علاقه اش را خودش انتخاب کند و از او حمایت کنید شاید در اثر حمایتهای شما، وی تبدیل به یک سرآشپز معروف و یا خیاطی قابل گردد. مثلا اگر او به آشپزی علاقمند است اجازه ورود به آشپزخانه و آشپزی را بدهید. این اقدام شما به وی نشان می دهد که انتخاب او را قبول داشته و به او اطمینان دارید و اجازه می دهید که تصمیمات مهم را خودش در زندگی بگیرد.

 

پدران عزیز! احساس شما از خودتان، ارزشی که به خودتان داده و اطمینانی که به توانایی هایتان دارید ناخودآگاه بر اعتماد به نفس پسرتان تأثیر می گذارد. پسران نیاز دارند که با نگاهی مثبت به آنها توجه شود و در این میان دیدگاه و نظر پدرشان نسبت به آنها برایشان بسیار مهم است و احتمالا ارتباط خوب یک پدر و پسر و اعتماد و اطمینانی که یک پدر به پسر خود و توانایی هایی وی دارد باعث شادی وی و در نتیجه تبدیل وی به بزرگسالی شایسته و صلاحیت دار می شود.