آموزش تبدیل گفتگوی منفی به مثبت
وقتی که افراد مختلف با دیدگاههای متفاوت در کنار هم زندگی می کنند بروز تعارض امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است لذا تعارض و کشمکش گاه به گاه با نوجوان طبیعی و مورد انتظار است اما تعارض های همیشگی و مداوم میان اولیا و فرزندان.........
دوران بلوغ هم برای نوجوانان و هم برای اولیای آنها نگرانی هایی به دنبال دارد. اما تفاوت در نوع نگرانی های نوجوان با اولیای او در این است که نگرانی های نوجوان اغلب مربوط به جنبه فیزیولوژیکی و محیطی است، در حالی که نگرانی های والدین بیشتر مربوط به خودسر و عاصی شدن نوجوان است . لذا برای والدین تحمل رفتارهای متضاد و بهانه گیری های بی رویه و عیب جویی های مداوم و در نهایت تحمل او بسیار مشکل می شود.
از طرف دیگر انتقاد و اعتراض بی رویه والدین و لجبازی نوجوان، برخوردها و تعارضاتی بین آنها ایجاد می کند و لذا وجود چنین شرایطی این مرحله از سن را به دورانی بحرانی و مشکل ساز تبدیل می کند.
البته وقتی که افراد مختلف با دیدگاههای متفاوت(منظور زندگی والدین و نوجوان در کنار یکدیگر است) در کنار هم زندگی می کنند بروز تعارض امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است لذا تعارض و کشمکش گاه به گاه با نوجوان طبیعی و مورد انتظار است اما تعارض های همیشگی و مداوم میان اولیا و فرزندان ارتباط انها را مخدوش و محدود می کند. گفتگوی منفی یک دلیل متداول و مشترک برای تعارض های قدیمی است. نمونه هایی از گفتگو و تعامل منفی عبارت است از نق زدن، انتقاد تند و تیز و یا تکنیکهای قدیمی مانند فریاد زدن برای تحمیل خواسته و تسلیم شدن طرف مقابل . البته تشخیص گفتگوی منفی همیشه ساده نیست؛ به عنوان مثال ممکن است یکی از والدین از روی حسن نیت و برای تحریک فرزندش به تلاش بیشتر از او انتقاد کند. لذا در این هنگام شما در حال استفاده از گفتگوی منفی هستید اگر:
**گفتگو به سرعت تبدیل به نق زدن و داد و فریاد کردن و یا خشونت شود
**شما احساس عصبانیت، ناراحتی و پذیرفته نشدن، سرزنش شدن و مورد علاقه نبودن کنید
**موضوعی که بر سرش بحث ایجاد شده هیچ بهبودی نیابد.
چگونه گفتگوی منفی را به گفتگوی مثبت تبدیل کنیم؟
شما می توانید به کمک پیشنهادات زیر یک گفتگوی منفی را تبدیل به گفتگویی مثبت کنید:
** درباره اینکه چرا با یکدیگر گفتگو می کنید با فرزندتان صحبت کنید. استراتژی هایی را برای بهبود گفتگوهایتان مشخص کنید و با کمک هم راه حلهای جدید و بکر را پیدا کنید.
** آنچه که ارزش بحث و گفتگو را دارد مشخص کنید. موضوعاتی مانند نشست و برخاست با دوستان ناشایست همیشه نزاع برانگیز است لذا در اولین جلسات گفتگو سعی کنید سراغ این بحث های تنش زا نروید و صحبت در این زمینه ها را به فرصتی مناسب تر که نوجوان تان به شما اعتماد لازم را پیدا کرده، موکول کنید.
انتقاد و اعتراض بی رویه والدین و لجبازی نوجوان، برخوردها و تعارضاتی بین آنها ایجاد می کند و لذا وجود چنین شرایطی این مرحله از سن را به دورانی بحرانی و مشکل ساز تبدیل می کند
** انتقاد سازنده کنید. از موفقیتهای فرزندتان قدردانی کنید و برای آنها جشن بگیرید. خودشان خواهند فهمید که شما به خاطر علاقه ای که به وی دارید دست به این اقدام زده اید لذا نیازی نیست که شما آن موارد را به خاطر بیاورید و متذکر شوید.
** با عذر خواهی کردن در مواقعی که اشتباه کرده اید یک الگوی مناسب برایش باشید.
** عقیده و نظر خود درباره آزادی و حقوق نوجوان تان را به روز کنید.
** زمانی که نوجوان تان آماده پذیرش مسئولیت است لازم است که به تفویض امتیازات و آزادی های بیشتر به او راضی و راغب باشید. هر حقی که آنها به دست می آورند، به طور متناظر، مسئولیتی نیز به همراه آن برای شان ایجاد می کند.
پیشنهادات مربوط به این بخش عبارتند از:
** قوانین خانوادگی معقولی را ضمن مشارکت با نوجوان تان مقرر کنید مثلا برای زمان مناسب خاموش کردن تلویزیون و لامپها در ایام تعطیلات آخر هفته به طور مشترک تصمیم بگیرید.
** وقتی قوانین خانه را به همراه نوجوان تان تصویب کردید آماده مصالحه باشید.
** قبل از اینکه به درخواستی نه بگویید صبر کنید و خوب جوانب امر را بررسی کنید. آیا نوجوانتان به اندازه کافی بزرگ یا مسئولیت پذیر نشده است که به این درخواست پاسخ مثبت دهید؟
** علت" نه گفتن " خود را برای نوجوان تان شرح دهید. اما یادتان باشد به کار بردن عبارات کلیشه ای مانند : چون من می گویم و .. در حقیقت به مبارزه طلبیدن فرزندان است. پس سعی کنید دلیل خوبی مطرح کنید مثلا به موضوع امنیت و سلامت وی اشاره کنید.
** به نوجوان تان کمک کنید که مراقب خود باشد و قبول مسئولیت کند. به عنوان مثال درباره مضرات استفاده از سیگارصحبت کنید. حوادث واقعی روزنامه ها را با هم بخوانید و درباره اش بحث کنید.
** زمانی را صرف گوش دادن به صحبتهای وی کنید. احتمالا شما هم از اعتماد بی نظیری که فرزندتان به شما به واسطه اینکه حس می کند به حرفهایش گوش می دهید و برایش اهمیت قایل هستید پیدا می کند، شگفت زده خواهید شد.
پیشنهادات ما در این زمینه به این قرار است:
** وقتی که با شما حرف می زنند واقعا به حرفهایشان گوش فرا دهید. مثلا از انجام کاری که مشغولش هستید دست بکشید، به چشم هایش نگاه کنید و حرف او را قطع نکنید.
** از استفاده از زبان بدن مانند ابراز عصبانیت ظاهری پرهیز کنید. مثلا آه نکشید و یا چشمهایان را به اطراف نچرخانید.
** از اینکه نوجوانتان دیدگاه و جهان بینی متفاوتی دارد قدردانی کنید و ارزش نهید. مانند یک دوست با او برخود کنید و به عقایدش احترام بگذارید. ممکن است لابلای آنچه فکر می کنند مواردی باشد که با عقاید شما متفاوت باشد ولی در عین حال عقاید خوبی باشند.
** از جملات " من" به جای جملات " تو " استفاده کنید. مثلا نگویید شما خیلی بی ملاحظه و بی فکر هستید. هیچ وقت به من نمی گویی که کجا می خواهی بروی" در عوض بگویید" اگر من ندانم که شما کجا هستید نگران می شوم"
** از ریشخند، نکوهش و داد و فریاد پرهیز کنید.
** اگر شما محترمانه به حرفهای نوجوانتان گوش ندهید آنها دیگر با شما صحبت نخواهند کرد.
به کار بردن عبارات کلیشه ای مانند : چون من می گویم و .. در حقیقت به مبارزه طلبیدن فرزندان است
نکاتی برای یادآوری
** گفتگو و تعامل منفی یک عامل متداول و مشترک در ایجاد تعارض و نزاع بین والدین و فرزندان است.
** از اینکه فرزندتان دیدگاه متفاوتی نسبت به جهان پیرامون خود دارد تقدیر کنید و به عقایدش احترام بگذارید.
** قوانین خانگی معقولی با مشورت و مذاکره با نوجوان تان تصویب کنید.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 24-05-1394, 00:15 بازدیدها : 560
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
