نياز به دوست به طور ناگهاني در دوران بلوغ آغاز نمي شود . افراد از مدتها قبل از دوران نوجواني ، دوستاني را يافته اند و در تمام عمر براي يافتن دوستان جديد ، روش هاي مشابهي را به كار مي گيرند . با اين حال ، اين كار در طي سالهاي نوجواني پيچيده تر مي شود . گذشته از اينها ، نوجواني دوران تغييرات زياد جسماني ، شناختي و رواني و اجتماعي است و اين مسايل مي توانند درك نوجوانان از خود و دوستانشان را مغشوش كنند . هم زمان با تغييرات سريعي كه در شكل و اندازه جسم نوجوان ها ايجاد مي شود اغلب احساسات عجيبي در آنها بروز مي كند و در مورد اينكه چه كسي هستند و چه كسي خواهند شد دچار شك و ترديد مي شوند . به طور خلاصه آنها از خودشان مطمئن نيستند و همين امر اغلب برقراري رفاقت هاي جديد را مشكل تر مي كند . در اواسط نوجواني بعد از اينكه عمده تغييرات جسماني كامل شد و درك از خود و اعتماد به نفس نوجوان ها افزايش يافت ، اين مشكل كمتر خواهد بود . آنها در رفتارهايشان آزادي بيشتري خواهند داشت و با گروه بزرگ تري از همسالانشان ارتباط برقرار مي كنند و دوستي ها اغلب خيلي راحت تر شكل مي گيرند . سپس در اواخر نوجواني ، اين ماجرا دستخوش تحولاتي مي شود : نوجوانان براي مواجهه با آينده دوستان قديمي خود را ترك خواهند كرد و دوستان جديدي در محيط كار يا دانشگاه پيدا مي كنند .

 هنگامي كه نوجوان ها در اواسط جهش رشد خود هستند ، ذهنشان به خود مشغول مي شود و نمي دانند كه آيا دارند طبيعي رشد مي كنند يا نه . در اين مرحله از رشد ممكن است دوستان زيادي داشته باشند يا نداشته باشند. اگر اين رابطه خاص ايجاد شود ، اين دو دوست صميمي ، محكم به هم پيوند مي خورند ، كاملأ به يكديگر اعتماد مي كنند و همديگر را در آرزوها و نگراني ها و مشكلاتشان شريك مي دانند . آنها اغلب خصوصيات جسمي خود را با هم مقايسه مي كنند تا خود را متقاعد سازند كه رشدشان طبيعي است . و اغلب با يكديگر بحث هاي طولاني در مورد خانواده هاي خود و يا مطالبي كه از نوجوان هاي بزرگتر شنيده اند ، خواهند داشت . در اواخر نوجواني ( 17 سالگي و بيشتر از آن ) ممكن است نوجوان با رفيقي كه بتواند با او قرار ملاقات بگذارد روابط رضايت بخشي برقرار كند و با يك يا چند گروه مختلط از هم سن و سالهايش رابطه داشته باشد .

 در اين سن آنها مستقل تر هستند و در حفظ دوستي ها توانا ترند . آنها براي تسهيل جدايي رواني از والدين و خانواده به شدت به دوستانشان متكي هستند ، دوستي براي برخي از نوجوانان ، تأمين كننده يك حمايت شخصي ابتدايي است . برخي ديگر به دنبال صميميت هستند . عده ديگري به دنبال پذيرشي هستند كه احساس مي كنند در خانواده به آن نرسيده اند . برخي دنبال دوستاني هستند كه به آنها كمك كنند تا در مجموعه وسيع تري از فعاليتها شركت كنند . برخي از نوجوان ها اميدوارند كه بر اساس وضعيت دوستان خود بتوانند اعتباري به دست بياورند و بنا براين ، در انتخاب دوست وضع ظاهري ، ميزان توانايي، يا علايق و ديدگاههاي يكسان را اصل قرار مي دهند . ديگران براي اظهار خود مختاري ، ناخود آگاه دوستاني انتخاب مي كنند كه مورد علاقه والدينشان نباشند . اما اكثرأ نوجوان ها ، بدون هيچ دليل خاصي جذب يكديگر مي شوند .

هنگامي كه والدين از هم جدا مي شوند و طلاق مي گيرند ، ساختار خانواده تغيير مي كند نوجوان ها ممكن است دچار مشكلات عاطفي ورفتاري شوند و دوستي هاي موجودشان بر هم بخورد .

 

به خاطر داشته باشيد كه حس همكاري نوجوان نبايد به معني برده و مطيع بودن او باشد . اگر قصد داريد كه با شخص ديگري دوست شود ، هر دوي آنها بايد به شكل منطقي با هم كنار بيايند و براي رسيدن به اهداف مشتركشان با هم همكاري كنند . براي فراتر رفتن از حد آشنايي ،هم كلاسي بودن صرف ، يا فقط " سلام و عليك" داشتن ، لازم است كه هر دوي آنها اوقات بيشتري را در كنار هم بگذرانند و با هم در فعاليت هايي شركت كنند كه مورد علاقه هر دو نفر است . وقتي ياد بگيرند همديگر را درك كنند ، همنشيني آنها به رفاقت تبديل مي شود و شما به عنوان يك والد ، لازم است اجازه بدهيد اين دوستي ها برقرار شود و نبايد احساس كنيد كه مي توانند جايگزين خانواده شوند .خلاقيت يا هوش هم مي تواند به نفع او كار كنند ، مخصوصأ اگر اين دو خصوصيت ، به او اجازه دهد كه رهبري يك گروه را به دست بگيرد يا توجه به احترام ديگران راجلب كند .

چرا بعضي از نوجوان ها در دوست يابي مشكل دارند ؟

 عوامل متعددي مي توانند نقش داشته باشند . كم رويي و اعتماد به نفس پايين ، يا احساس حقارت مي تواند موثر باشند . همچنين اگر روابط يا رفاقت هاي قبلي نوجوان رضايت بخش نبوده باشد يا اگر يكي از دوستانش به او خيانت كرده باشد ، تمايلي به برقراي دوستي هاي جديد نشان نخواهد داد و ترجيح خواهد داد كه روابطش از هرمسئوليت و صميميتي عاري باشد و از حد آشنايي فراتر نرود .گاهي نوجوان نمي خواهد دوستان نزديك و صميمي داشته باشد ، چون ميل ندارد اسرار خود را فاش كند .همچنين طلاق والدين هم مي تواند رابطه فرد نوجوان را در گروه هم سن و سالهايش تحت تأثير قرار دهد . هنگامي كه والدين از هم جدا مي شوند و طلاق مي گيرند ، ساختار خانواده تغيير مي كند نوجوان ها ممكن است دچار مشكلات عاطفي ورفتاري شوند و دوستي هاي موجودشان بر هم بخورد . سپس ، درست وقتي كه مي خواهند اين موقعيت جديد زندگي را قبول كنند يكي از والدين ممكن است دوباره ازدواج كند و اين امر اغلب باري اضافي را براي سازگار شدن بر نوجوان تحميل مي كند كه مي تواند دوستي هاي آنان را دوباره تحت تأثير قرار دهد .به هر حال علي رغم وجود اين شرايط ، نوجوان شما معمولأ يك يا دو دوست صميمي خواهد داشت .