با جيغ و داد مشکلات حل نمي شه
تا همين چند وقت پيش هيچ مشكلى با پدر و مادرتان نداشتيد و همه چيز به‌خوبى و خوشى پيش مى‌رفت، اما اين روزها از غذايى كه مى‌خوريد گرفته تا لباس‌هايى كه مى‌پوشيد و حتى رنگ ديوار اتاقتان موضوع اختلاف نظر با آنان است. اشكال كار اينجاست كه نه شما و نه پدر و مادرتان حاضر به كوتاه آمدن نيستيد و مسائل كوچكى مانند زمان رفتن به رختخواب يا افرادى كه با آنها در مدرسه دوست هستيد موجب جنگ و دعوا در خانه مى‌شود. واقعاً چه اتفاقى افتاده است شما تا يكى دو سال پيش كودك بوديد و پدر و مادرتان كنترل زيادى روى اعمال و رفتار شما داشتند و حتى درباره چيزهاى كوچكى مانند خوراكى‌اى كه به مدرسه مى‌برديد يا حتى لباس خوابتان براى شما تصميم مى‌گرفتند.
شما هم به‌عنوان يك كودك مخالفت چندانى نداشتيد و مطابق ميل و تصميمات آنها رفتار مى‌كرديد. البته اين طرز برخورد والدين بسيار خوب است زيرا كودكان از نظر ذهنى آنقدر رشد نكرده‌اند تا بتوانند از خود مراقبت كنند يا صلاح خود را تشخيص دهند. ولى بچه‌ها هميشه بچه نمى‌مانند، بزرگ مى‌شوند و مانند شما به مرحله نوجوانى مى‌رسند. شما در دوره نوجوانى هويت خود را پيدا مى‌كنيد، هويتى كه از هويت پدر و مادرتان مستقل است.
سخن با معنا و فصيح با قلب آدمي آن مي کند که باران با زمين باير مي کند
دوره نوجوانى، زمانى است كه فرد در آن افكار و عقايد خاص خود را پيدا مى‌كند و دوست دارد آنها را در زندگى و محيط اطراف خود پياده كند. دوره نوجوانى زمينه ورود به دنياى بزرگسالان را فراهم مى كند. در دوره‌اى كه شما بزرگتر مى‌شويد، تغيير مى‌كنيد و تبديل به فردى مى‌شويد كه دوست دارد خودش براى خودش تصميم بگيرد. ممكن است والدينتان نتوانند به همان سرعت خود را با اين تغييرات هماهنگ كنند. آنها قبلاً عادت داشتند براى شما كه يك كودك بوده‌ايد تصميم بگيرند و شما هم فوراً حرف آنها را گوش كنيد، ولى الآن شرايط فرق كرده است و كمى زمان لازم است تا ساير افراد خانواده به شخصيت جديد شما عادت كنند.
اختلاف نظرها بين والدين و نوجوان ها بسيار عادى است. نوجوانان خيلى زود عصبانى مى‌شوند، زيرا دلشان مى‌خواهد پدر و مادرشان با همه كارهاى آنها موافق باشند و هر مخالفتى برايشان به اين معناست كه به شخصيت آنها احترام گذاشته نمى‌شود. پدر و مادرها هم عصبانى مى‌شوند چون عادت ندارند فرزندانشان را خارج از محدوده كنترل خود ببينند. يكى از ويژگى‌هاى پدر و مادرها هم اين است كه خيلى نگران فرزندانشان هستند، آنها مى‌ترسند شما آنقدر بزرگ نشده باشيد كه بتوانيد تصميم‌هاى درستى بگيريد. مخالفت‌ها و سخت‌گيرى‌هاى آنها به خاطر محبت‌شان است نه دشمنى آنها!
اگر خواسته خود را با آرامش و نه با جيغ و داد مطرح كنيد و رفتار منطقى‌اى داشته باشيد، راحت‌تر مى‌توانيد پدر و مادرتان را متقاعد كنيد.
مشاجرات بين والدين و فرزندان معمولاً احساسات هر دو طرف را به شدت جريحه‌دار مى‌كند. از طرف ديگر بعضى از مسائل مانند انتخاب دوست يا با دوستان براى گردش بيرون رفتن، مشاجرات بزرگترى به‌وجود مى آورد زيرا درست به نقطه حساسى دست مى گذارند، يعنى همان احساس استقلال و آزادى طلبى نوجوان و احساس حمايت و مراقبت كردن از فرزند در پدر و مادر. اما اوضاع هميشه اين‌طور نمى‌ماند. با گذشت زمان پدر و مادرها فرزندشان را ديگر كودك نمى‌دانند و به او آزادىهاى معقول و مناسب با سن‌اش مى‌دهند. نوجوانان هم ياد مى‌گيرند كه پدر و مادرها صلاح آنها را مى‌خواهند و نيت بدى ندارند و از طرف ديگر علتى وجود ندارد كه با تمام خواسته‌هاى آنها در خانواده موافقت شود.
بهترين راه براى جلوگيرى از اين مشاجرات يادگرفتن راه هاى درست ارتباط برقرار كردن است. اگر خواسته خود را با آرامش و نه با جيغ و داد مطرح كنيد و رفتار منطقى‌اى داشته باشيد، راحت‌تر مى‌توانيد پدر و مادرتان را متقاعد كنيد. به هرحال بايد به آنها نشان دهيد كه بزرگ شده‌ايد. نشانه بزرگ شدن فقط به‌‌‌دست آوردن آزادىهاى بيشتر نيست، يكى از نشانه‌ها داشتن رفتار منطقى و حل مشكلات از طريق گفت وگو است.
بعضى وقت‌ها به نظر مى‌رسد كه رابطه شما هيچ وقت بهتر نمى شود. نه شما حرف آنها را مى‌فهميد و نه آنها حرف شما را. ولى با گفت وگو كردن و بيان كردن عقايدتان به جاي دعوا کردن مى‌توانيد احترام بيشترى كسب كنيد.
به ياد داشته باشيد كه نتيجه بحث هميشه نبايد كاملاً به نفع شما يا پدر و مادرتان باشد. گاهى اوقات اگر هر دو طرف كمى كوتاه بيايند خيلى از مشكلات به راحتى حل مى‌شود.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 26-05-1394, 02:13 بازدیدها : 1079
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
