حرف های ممنوع، احساس ممنوع ترچرا اینقدر نا منظم هستی ؟ می دانی در خواب خروپف می کنی؟ اصلا از لباس پوشیدنت خوشم نمی آید.......
کسی که با سرزنش شدن بزرگ شده است سرزنش می کند. کسی که از خودش ناراضی است سرزنش می کند. کسی که ضعیف و ناتوان است از اصلاح و تاثیر گذاری ،سرزنش می کند.سرزنش کردن آنهم در محیط خانه ، می تواند دردسر های زیادی به همراه داشته باشد. هر چه اعتماد به نفس افراد بیشتر باشد کمتر سرزنش می کنند. اهل سرزنش و غرغرو بودن، گوشزد کننده ی واقعیت های روانی یک فرد است. افراد خود کم بین و ضعیف بیش از همه اهل سرزنش کردن هستند.
هیچ توجیهی سرزنش کردن را منطقی و قابل قبول نمی کند. چرا که سرزنش اساسا تاثیر مثبتی ندارد. لذا فرقی نمی کند که با چه نیتی انجام شود. سرزنش با انتقاد فرق می کند و در نود و نه درصد موارد نتیجه ی تربیتی و روحی _ روانی بدی دارد.وقتی سرزنش می کنیم عصبانی هستیم و قصد انتقام گرفتن داریم. حتی اگر از وجود چنین احساساتی درک آگاهانه نداشته باشیم. در هر حال سرزنش، خالی از خشم و حس انتقام نیست. و همین ویژگیها سرزنش را از انتقاد متمایز می کند. البته انتقاد تفاوتهای دیگری نیز با سرزنش دارد. انتقاد به قصد اصلاح انجام می شود بنابراین نحوه ی آن قطعا متفاوت از سرزنش خواهد بود. پس اگر رفتار ما به گونه ای است که نحوه ی مناسب و موازی با نیت خیرخواهانه اش درک نمی شود، باید بپذیریم که یا بد انتقاد می کنیم و یا اینکه خودمان را فریب می دهیم و در واقع حال سرزنش کردن هستیم.
من چه در جایگاه پدر و چه در جایگاه مادر خانواده اگر خودم را کنترل کنم و خودم رفتاری غیر اخلاقی نداشته باشم بیشترین کار را در اصلاح اوضاع فرهنگی و تربیتی خانواده انجام داده ام. بیشتر سرزنشها و سختگیریها برای وقتی است که ما خودمان باید و نبایدها را رعایت نمی کنیم اما می خواهیم دیگر اعضای خانواده را مجبور به رعایت کنیم. این یک اصل کلی در فهم رفتارهای دیگران نیز هست. کلا افراد ناراضی، غرغرو و سرزنش کننده کسانی هستند که از رفتار و کردار خودشان خیلی راضی نیستند.
جالب این جاست که می بینیم مثلا پدر خانواده بیشتر آن فرزندی را سرزنش می کند که اخلاقش شبیه تر به خود اوست. با این سرزنش ها این مطلب را باز گو می کند که خودش از داشتن این اشتباهات چه رنجهایی کشیده است و چه نارضایتی عمیقی از داشتن این رفتار یا صفت بد از خودش دارد. اما اکنون نیز رفتار او اشتباه است. سرزنش کردن یک صفت بد، در بیشتر مواقع منجر به تقویت و تثبیت آن صفت و رفتار بد می شود. این مطلب در مورد همه صادق است اما در مورد کودکان محسوس تراست. اگر کودکی را به خاطر ترسو بودن سرزنش کنیم مهمترین کاری که کرده ایم این است که به او باورانده ایم که ترسو است و جز این نمی تواند باشد.
سرزنشها اعتماد به نفس افراد را نشانه می گیرند و موجب بیماریهای روحی و ناراحتی های عصبی می گردند. در این باره فرقی نمی کند که زن ، شوهرش را ملامت کند یا مرد، زنش را . اما تاثیر سرزنش های مردان بر زنان از این نظر بیشتر است زیرا زنان خودشان را در نگاه و کلام همسرانشان ارزیابی می کنند
سرزنش همسر تولید کینه می کند
سرزنش شدن بسیار تلخ است. کسی که سرزنش می شود بسته به شخصیتش تا مدت زمانی احساس بدی خواهد داشت. اگر چه این سرزنش در مورد فعل بدی است که او واقعا مرتکب آن شده است، باز هم از سرزنش به خاطر آن عمل، کدورت خاطر پیدا خواهد کرد.
بنابراین اگر اهل سرزنش کردن هستیم نباید متوقع داشتن رابطه ی عاطفی خوبی با همسرمان باشیم. هر سرزنشی بار احساسی منفی دارد که به انرژیهای منفی فرد سرزنش شده اضافه می کند و پتانسیلی از احساسات منفی ایجاد می کند که از آن به کینه تعبیر می شود. کینه ها وقتی ایجاد شدند، انتظار محبت داشتن و محبت دیدن کمتر برآورده می شود.
سرزنش همسر فقط در زیانهای عاطفی خلاصه نمی شود بلکه عواقب این گونه رفتارها بر زندگی ما بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنیم. سرزنشها اعتماد به نفس افراد را نشانه می گیرند و موجب بیماریهای روحی و ناراحتی های عصبی می گردند. در این باره فرقی نمی کند که زن ، شوهرش را ملامت کند یا مرد، زنش را . اما تاثیر سرزنش های مردان بر زنان از این نظر بیشتر است زیرا زنان خودشان را در نگاه و کلام همسرانشان ارزیابی می کنند.
وقتی همسرمان را سرزنش می کنیم از خودمان بپرسیم از این کار چه نیتی داریم؟ اگر واقعا قصدمان جلوگیری از تکرار یک رفتار بد است مسیری اشتباهی را انتخاب کرده ایم. اگر به دنبال مصلحت در زندگی و رسیدن به تفاهم و آرامش هستیم باید سرزنش را با سکوت و صبر ، و درک بیشتر یکدیگر درمان کنیم.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 27-05-1394, 20:21 بازدیدها : 963
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .