در جامعه ما، متاسفانه همان گونه که برخی از القائات در مورد مادر شوهر، باعث شده است که دامادها از نگاه منفی همسر خود به مادرشان آزرده خاطر شوند، این امر در مورد مادر زن نیز صادق است؛ یعنی در خانواده شوهر نیز، القائاتی منفی در مورد مادر زن وجود دارد و این امر گاه در مواردی آنقدر شدید می شود که گویی این دو، خدای ناکرده دشمن یکدیگر می باشند. وقتی مادر زن بدگویی می کند، عروس جوان نگران می شود و می داند که تیرگی در روابط میان مادر و همسر او پدیدار شده است و وقتی که داماد که شوهر اوست به مادر زن بی احترامی می کند، باز هم او نگران می شود که رابطه همسرش با مادر وی بد شده است، پس آنگاه که هر دو بدگویی می کنند، نگرانی عروس جوان تشدید می شود و ابتدای زندگی که باید شیرین باشد به تلخی می گراید.

 

بررسی های انجام شده حاکی از آن است که وقتی پس از دوران نامزدی و عقد و یا بعد از ازدواج، از ناحیه داماد بدرفتاری صورت می گیرد و عروس جوان در معرض نامهربانی قرار می گیرد و روحیه اش خراب می شود و یا در زندگانی با شوهر به او خوش نمی گذرد و با حالتی کسل و نگران به منزل پدر و مادر خود می رود، آن ها از او علت را جویا می شوند و معمولاً در اوایل زندگانی عروس جوان که دختر خانواده است، سکوت می کند و می گوید: چیزی نیست. ولی والدین او به دلیل داشتن تجربه های طولانی در می یابند که علت آن بدرفتاری داماد خانواده است، لذا پدر عروس که معمولاً متحمل تر است، سعی می کند با تعریض و کنایه از حقوق دختر خود دفاع کند، اما مادر عروس که از جنبه های عاطفی قوی تری برخوردار است، معمولاً واکنش های عاطفی نشان می دهد و گاه به تصریح روی می آورد و داماد را نسبت به رفتارهایی که انجام داده است، سرزنش می کند و بر او خرده می گیرد و از همین جاست که روابط میان آن دو تیره و تار می گردد و با اینکه گاه به هنگام خواستگاری و یا خرید بازار و یا مراسم عقد و ازدواج، مادر زن ممکن است به دلیل علاقه ای که به دختر خود دارد، به داماد توصیه هایی  بکند که خوشایند وی نباشد و یا ممکن است که گاه دخالت هایی را از سر دلسوزی انجام دهد که داماد در برابر آن ها واکنش نشان بدهد و به مادر زن بدبین شود.

 

باید برای جلوگیری از این احساس بدبینی، نخست به داماد توصیه شود که با همسر خود به نیکی رفتار کند، تا همسرش شکایتی به پیش مادر خود نبرد و مادر زن هم واکنش ناخوشایندی نشان ندهد و دیگر آنکه ، عروس جوان هم سعی نکند خوشی هایش را برای خودش نگه دارد و فقط ناملایمات و ناراحتی هایش را با خانواده اش قسمت کند، عروس جوان باید صبر و تحمل و مدارا کردن را یاد بگیرد و این را بداند که مادر و پدر از خود انسان به او دلسوزترند و اگر او نامهربانی همسر خود را با چند شاخه گل و هدیه و لبخندی فراموش کند، پدر و مادر او به راحتی نمی توانند نامهربانی داماد خود را با دخترشان فراموش کنند، پس بهتر است برای این که رابطه همسر و خانواده اش ، خراب نشود، در انتقال ناراحتی ها کمی هم خوددار باشد.

مادر زن نیز تلاش کند که گه گاه با حالتی صبورانه و ملایم و به طور غیرمستقیم به داماد خویش تذکراتی بدهد و در زندگی همسران جوان مداخله نکند، هر چند که این مداخله از سر دلسوزی باشد. اما راهنمایی خوب و مناسب، بدون اشکال است و داماد نیز باید تذکرات ایشان را همچون تذکرات مادر خویش بداند. پس تا آنجا که ممکن است برای تحقق دوستی تلاش کنیم و بگوییم:

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد         نهال دشمنی بر کن که رنج بی شمار آرد

 

ویژگی دخالت این است: مستقیم و بدون اشاره ، لحن تند و بدون توقف، تکرار چندباره ، محکوم کردن و ...

اما در راهنمایی، شما موضوعی را غیر مستقیم و با زبان داستان و پند و اندرز و ضرب المثل و شعر و خلاصه با انواع آرایه های ادبی می آرایید، بعد به در می گویید که دیوار بشنود ، تکرار هم نمی کنید و آخرش هم می گویید خودتان می دانیدکه چه کار کنید. همین که می گویید خودتان می دانید، باعث می شود که آن ها حالت تدافعی نسبت به شما نگیرند و فکر نکنند که می خواهید عقیده تان را به آن ها تحمیل کنید.