راه و رسم آشتی
هنوز هم از یادتان نرفته، خرید و مراسم عقد و گوشه کنایه‌های اطرافیان. هنوز بعد از یک سال هروقت یادتان می‌آید، دلتان می‌گیرد. همسرتان می‌گوید: «گذشته‌ها گذشته، فکرش را نکن.» ولی مگر میشود؟ این موضوع دلیلی میشود تا آرامش خود را از دست بدهید و عصبانی گردید.
چرا این گونه میشود؟
از آن‌جایی که هنوز اول زندگی است، تا به خودتان بیایید و با اخلاق و عادات هم آشنا شوید می‌بینید اوقات‌تان با حرف زدن درباره‌ی موارد بیهوده تلخ شده است. گرچه این‌گونه رفتارها چیزی است که عمری به تثبیت رسیده است و دوری از آن سخت به نظر می‌رسد، ولی غیرممکن نیست. شاید غذا خوردن با ایجاد سر و صدا، پرت کردن وسایل به اطراف، بنا بر رسم قبل یا بی‌نظمی و بی‌حوصلگی‌های همیشگی زیاد به چشم نیاید، اما به مرور و استمرار عذاب‌آور می‌شوند و غیر قابل تحمل. و همیشه موقعیتی برای بحث و رنجش را تدارک می‌سازد. مقایسه با دیگران چه از جانب خود باشد وچه همسر و به خصوص از همسران دیگر تعریف نمودن از مواردی است که در ابتدای زندگی سبب کـدورت‌هایی میشود که چنان‌چه رفع نگردد، سنگین و دائم میشود.
عمده آن‌چه باعث ناسازگاری و در مواقعی ناامیدی در ابتدای زندگی می‌گردد، عدم اطلاع از رفتارها و احساسات همسر است. اگر شما فردی آرام و کم‌حرف هستید و شریک زندگی‌تان هیجانی و پر سروصدا؛ به طور حتم از خنده‌ها و شیطنت‌های او رنج می‌برید. گرچه همه این حرف‌ها مناسب زمان عقد و قبل از زندگی رسمی است، اما بسیاری از رفتارهای خاص و عادات تا زمانی که زیر یک سقف نروید به چشم نمی‌آید و مهم نمی‌باشد.
چه باید کرد؟
عذرخواهی؛ کوچک اما پر از معنی. این بهترین روش برای شماست، اگر مقصرید. اگر هم فکر می‌کنید همسرتان متوجه اشتباه خود شده و نمی‌تواند و یا شرمنده است به او بگویید که با این‌که از حرف و رفتارش ناراحتید، ولی چون به نـادرستی کارش پی برده از او می‌گذرید و همچنان دوستش دارید.
اگر نتوانستید آن‌چه باعث دلگیری‌تان شده را خود رفع نمایید، همیشه کسانی هستند که میتوانید از آن‌ها کمک بگیرید، ولی باید مراقب باشید کسی را که به عنوان رابط انتخاب می‌کنید، یک طرفه قضاوت نکند یا بنا به شرایط فعلی راه‌کار ندهد و در هر صورت معتمد هر دو باشد
- بطور مثال، سر میز بنشینید، حتی اگر از سر و صدا عصبانی می‌شوید، تمام تلاشتان را بکنید. سخت است زمانی که نمی‌توانید تحمل کنید خود را کنــــترل نمایید، اما میشود. فقط چند بار تمرین و تلقین کافی است تا برای صحبت آماده شوید. شاید مدت زیادی بگذرد و نشود. به هرحال بمانید و صبوری کنید.
- مهربانی را فراموش نکنید؛ درست زمانی که صدای برخورد قاشق و بشقاب را می‌شنوید به جای این‌که اخم کنید و خشمگین شوید، بگویید: «بهتر نیست کمی آرام‌تر غذا بخوری.» گاهی خودتان را جای همسر بگذارید و همدلی نمایید، شاید شما هم در مواقع مشابه چنین کنید.
- گاهی یک شاخه گل، یک نوشته کوچک و پرمحتوا، یک دوستت دارم، یک مهمانی و تفریح کوچک، یک حرف و لبخند کاری می‌کند کارستان. فقط امـتحان نمایید.
- اگر در قهر به سر می‌برید پیش قدم شوید و بگذارید همسرتان هم از فرصتی که ایجاد می‌نمایید، استفاده کند. برای وقت مناسب حرف زدن همه اوقات خود را تباه نکنید.
- لذتی که حس می‌کنید را به اشتراک بگذارید و تلاش نمایید از پس اخم و افکار ناراحت‌کننده رها شوید.
- اگر نتوانستید آن‌چه باعث دلگیری‌تان شده را خود رفع نمایید، همیشه کسانی هستند که میتوانید از آن‌ها کمک بگیرید، ولی باید مراقب باشید کسی را که به عنوان رابط انتخاب می‌کنید، یک طرفه قضاوت نکند یا بنا به شرایط فعلی راه‌کار ندهد و در هر صورت معتمد هر دو باشد، مثلاً اگر ناراحتی همسرتان خریدهای زمان عقد و حرف‌های مادر شماست، جهت رفع آن از ایشان کمک نگیرید یا اگر سخنان دوست‌تان سبب ایجاد تنش در زندگی شما شده است؛ از او یاری نخواهید.
|
توسط : مشاورفا در تاریخ : 29-05-1394, 17:46 بازدیدها : 685
مطالب مشابه :
بازدید کننده گرامی ، بنظر می رسد شما عضو سایت نیستید
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
پیشنهاد می کنیم در سایت ثبت نام کنید و یا وارد سایت شوید .
