بعضی دعواها برای زندگی زناشویی ایجاد خطر می‌كند و روابط زن و شوهر را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد. به عنوان مثال، بعضی دعواها عادت می‌شوند. گاهی زن و شوهر‌ها شرطی می‌شوند و سر مسائل خاصی همیشه دعوایی كنند. این زن و شوهر‌ها عادت نكرده‌اند كه مشكلات خود را حل كنند، بلكه فقط دعوا كردن را یاد گرفته‌اند. بعضی دعواها به بهانه‌های واهی و كوچك‌ اتفاق می‌افتند. برخی افراد در زندگی یا در مقاطعی از آن، بهانه‌جو می‌شوند یا به دلیلی كه نمی‌توانند آن را بیان كنند، بهانه‌های دیگر می‌گیرند و دعوا راه می‌اندازند. این افراد باعث می‌شوند همسرشان به شدت عصبی و سردرگم شود و او را به عنوان انسانی غیرمنطقی و بهانه‌جو بشناسد. این دعواها یكی از مضرترین دعواهاست و به رابطه زناشویی لطمه وارد می‌كند.

دعواهایی كه به دلیل سوءتفاهم است، معمولا به خاطر عجول بودن افراد و زود قضاوت كردن آنها رخ می‌دهد؛ به طوری كه بعد از یك اتفاق یا یك گفتگو، فرد منظور همسرش را اشتباه می‌فهمد و پیش خود قضاوت نادرستی انجام می‌دهد و این مساله باعث دعوا بین آنها می‌شود.

در بعضی دعواها حرف اتفاقات گذشته پیش كشیده می‌شود. افراد به هر دلیلی با هم جر و بحث می‌كنند و ماجراهای گذشته را پیش می‌كشند تا طرف مقابل را بیشتر مقصر جلوه دهند. آنها نمی‌دانند كه با این كار به رابطه زناشویی خود لطمه بزرگی می‌زنند.

گاهی همسران بر سر مسائلی كه همسرشان در آنها مقصر نیست، دعوا می‌كنند؛ مثل دعواهایی كه بر سر خانواده‌ها پیش می‌آید. وقتی كسی از همسرش گله‌مند است كه چرا مادرت یا هر كس دیگری این حرف را زد، یادش رفته است كه همسر او یك انسان مستقل است و مسوول حرف‌ها و اعمال دیگران نیست.

برای این‌كه از انواع دعواها دوری كنید، یادتان باشد كه برای این‌كه به توافق برسید و مشكلی را حل كنید دعوا می‌كنید. البته باید آنقدر روی خود كنترل داشته باشید كه این دعوا‌ها را به گفتگو‌های دوستانه تبدیل كنید، نه جر و بحث‌های با عصبانیت. هیچ وقت در میان دعوا به همدیگر توهین نكنید، چون این توهین‌ها ممكن است از یاد طرفین نرود.

هیچ‌گاه كارهایی مثل جبران‌ناپذیری مثل كتك زدن، شكستن اشیا یا داد و بیداد را مرتكب نشوید، چرا كه این اعمال توجیه‌ناپذیر و غیرقابل جبرانند.

زندگی را به میدان جنگ تبدیل نكنید و به هر قیمتی دنبال پیروز شدن نباشید. فراموش نكنید كه در مقابل شما همسرتان قرار دارد؛ كسی كه شما عاشق او هستید. نگذارید این عشق تحت‌شعاع مسائل فرعی قرار گیرد و رفته‌رفته از بین برود. اگر قبل، در طول و حتی بعد از دعوا متوجه شدید كه اشتباه از شماست، حتما اشتباه خود را بپذیرید. عذرخواهی كنید و به دنبال جبران آن باشید. با انكار اشتباه خود تنها كار را مشكل‌تر می‌كنید و دعوا را شدیدتر.

اگر همسرتان اشتباهی مرتكب شده است، با ملایمت برخورد كنید و بدون این‌كه او را متوجه اشتباهش كنید، به سراغ مجازات نروید. اختلاف‌نظر‌ها و اشتباهاتی كه سهوا رخ می‌دهند. قابل تذكر و گذشت‌اند. پس شما نیز سختگیر نباشید و همسرتان را راحت ببخشید.

فكر كنید برای چه در حال دعوا كردن با همسرتان هستید. آیا دلیلی منطقی دارید یا سر مساله‌ای پیش پا افتاده اوقات خود را تلخ كرده‌اید. با كمی فكر و صبر كردن، شاید مشكلتان با یك گفتگوی كوتاه حل شود، اما بدون فكر و صبر شاید دعوایی طولانی با همسر خود پیش رو داشته باشید. قبل از مواخذه، منظور همسرتان را از حرف یا عملی كه انجام داده بپرسید؛ شاید دچار سوء‌تفاهم شده باشید. مسائل كوچك زندگی، وقتی روی هم جمع می‌شوند باعث از كوره در رفتن یكی از دو طرف می‌شوند، پس مسائل‌تان را هرچند كوچك، حل نشده باقی نگذارید و اجازه ندهید چیزی روی دلتان سنگینی كند. در میان دعوا به هیچ وجه به گذشته برنگردید و مسائل گذشته را پیش نكشید تا از بحث خود بهترین نتیجه را بگیرید و مشكل را حل كنید.

گاهی افراد به دلیل مشكلاتی كه در محل كار یا با كس دیگری غیر از همسرشان دارند، با او دعوا می‌كنند و بهانه می‌گیرند. اگر عصبی یا ناراحتید، می‌توانید مشكل خود را به همسرتان بگویید و از او كمك بخواهید. می‌توانید به او بگویید كه در حال حاضر عصبی هستید و احتیاج به استراحت دارید. شما حق ندارید كه همسرتان را در مورد هر اتفاقی هدف قرار دهید و با او دعوا كنید.

مسائلی را كه گفته شد، به خاطر بسپارید و هنگام عصبانیت به آنها فكر كنید تا با دعواهای بی‌مورد و اشتباه به زندگی‌تان آسیب نرسانید.

اگر با همسرتان قهر كردید، مراقب باشید كه مدت قهرتان طولانی نشود؛ چون هر دوی شما خسته می‌شوید و انگیزه‌تان برای آشتی كردن كم می‌شود.

كینه‌ای نباشید و سعی كنید اشتباهات همسرتان را فراموش كنید. برای آشتی كردن تعلل نكنید. اگر اشتباه از شما بوده، عذرخواهی كنید و اگر همسرتان اشتباه كرده او را ببخشید و هرچه سریع‌تر آشتی كنید. غرور در زندگی زناشویی با عشق میان همسران بی‌معنی است. خودتان مشكل را حل كنید نه واسطه‌ها، چون هیچ كس به اندازه خودتان از زندگی شما شناخت ندارد و گاهی ورود واسطه‌ها كار را بدتر می‌كند. یادتان باشد به‌هیچ‌وجه خانه خود را ترك نكنید و همسرتان را تنها نگذارید. در عصبانیت، حرف طلاق و جدایی به میان نیاورید. چه بسا زندگی‌هایی كه از سر لجبازی و تصمیم‌های هنگام عصبانیت، به جدایی ختم شده‌اند. شما انسان بالغ و عاقلی هستید. اگر این را قبول دارید، پس باید بتوانید با گفتگو و ملایمت مشكلات خود را حل كنید، شخصیت همسر خود را بشناسید و بر اساس شخصیت او رفتار كنید. مثلا اگر هنگام عصبانیت با یك لیوان آب آرام می‌شود یا می‌خواهد تنها باشد تا عصبانیتش بخوابد، شرایط را برایش فراهم كنید. بلافاصله جواب او را ندهید تا دعوا راه نیفتد و به قهر منجر نشود. اگر همسرتان با شما قهر كرد، درصدد انتقام بر نیایید و قهر نكنید. سعی كنید همسرتان را نیز از لاك قهر درآورید و به حل مشكل بپردازید.

زندگی آنقدر كوتاه است و ما در دنیا آنقدر تنهاییم كه اگر كمی فكر كنیم، لحظه‌ای بودن با همسرمان را كه عاشقانه او را دوست داریم، از دست نخواهیم داد و عمر گرانبهای خود و همسرمان را با قهر‌ها و جر و بحث‌های كودكانه تلف نمی‌كنیم.