صمیمیت جنسی و عاطفی چه تاثیری روی یکدیگر دارند؟ آیا زنان و مردان عشق و رابطه جنسی را به صورت متفاوتی می‌بینند یا نه؟

ارتباط بین عشق و رابطه زناشویی به‌رغم به هم پیوستگی‌شان، هنوز به درستی روشن نیست. این مساله که برخی افراد روابط زناشویی را بدون هیچ عشق یا صمیمیتی تجربه می‌کنند، کاملا بیانگر این مساله است. چنین روابطی صرفا خشنودی جنسی را به دنبال داشته و عاری از هرگونه مسئولیت و تعهدی است که به طور معمول در روابط عاطفی و عاشقانه دیده می‌شود بنابراین در روابط زناشویی بدون عشق، مهم‌ترین فاکتورهای یک رابطه عاشقانه مانند تعهد، مسئولیت، صمیمیت و عاطفه وجود ندارند.

عکس این مساله نیز صادق است، یعنی عشق می‌تواند با حداقل جذابیت جنسی نیز وجود داشته باشد. هرچند حالت ایده‌آل از روابط صمیمانه برای همه ما، رابطه‌ای است که سرشار از عشق و صمیمیت دوطرفه و رضایت جنسی دوطرفه باشد.

احساس عاشق‌شدن همراه با احساس داشتن جذابیت جنسی برای فردی دیگر، اغلب درهم آمیخته هستند و چنین احساساتی به‌طور معمول در مراحل اول رابطه، بیشتر خودشان را نشان می‌دهند. به عنوان فردی که درگیر یک رابطه عاطفی و عاشقانه شده‌اید، تفکیک این احساسات که آیا صرفا جذابیت جنسی برای دیگری دارید یا صرفا عاشق شده‌اید یا ترکیبی از این دو، بسیار دشوار است زیرا این احساسات توام با یکدیگر وجود دارند. واقعیت این است که داشتن میل و جذابیت جنسی همراه با احساسات صمیمانه و عاطفی، از عناصر اصلی عشق عاشقانه هستند، ولی معمولا با گذشت مدت زمانی از مراحل اولیه، فرد دیدگاهی روشن‌تر نسبت به این مسائل پیدا می‌کند، بنابراین صرف نظر از اینکه ممکن است روابط زناشویی بدون عشق وجود داشته باشد یا روابط عاشقانه بدون رابطه زناشویی، باید بیان داشت ترکیبی از روابط زناشویی و صمیمیت، عشق واقعی را در یک رابطه بین فردی ایجاد می‌کنند.

 

هم عشق میل جنسی را تقویت می کند و هم رابطه جنسی خوب عشق را بیشتر می کند. عشق، صمیمیت و رابطه زناشویی در یک رابطه بین فردی، مکمل یکدیگر هستند و به‌رغم اینکه هر کدام از این مولفه‌ها بدون دیگری می‌تواند وجود داشته باشد، با این حال هیچ‌کدام به تنهایی برای ایجاد یک رابطه بین فردی عمیق و پایدار کافی نیست و چنانچه زوجی می‌خواهد رابطه‌ای سرشار از تعهد، صمیمیت، عاطفه و عشق عمیق داشته باشد، به هر دو عنصر باید توجه داشته باشد.

هم عشق میل جنسی را تقویت می کند و هم رابطه جنسی خوب عشق را بیشتر می کند. عشق، صمیمیت و رابطه زناشویی در یک رابطه بین فردی، مکمل یکدیگر هستند

عشق و رابطه زناشویی در یک رابطه ایده آل، توامان وجود دارند اما گاهی این نوع نگاه بدفهمی هایی ایجاد می کند که بیشتر ناشی از آگاهی کم زوج ها در مورد عشق و رابطه زناشویی است. یکی از این ناآگاهی ها این است که بعضی ها فکر می کنند فردی که از نظر جنسی طبیعی است، باید همیشه و در هر شرایطی در رابطه با همسرش تحریک جنسی شود و همه رابطه هایش موفقیت آمیز باشد. در حالی که این یک انتظار واقعی نیست. گاهی به دلیل خستگی، فشار کاری یا خیلی ساده بدون دلیل خاصی، میل و توانایی جنسی وجود ندارد. درست مانند امیال گرسنگی و تشنگی که گاهی هست و گاهی نیست. اینکه رابطه جنسی چه مقدار باید باشد که رابطه ای را از نظر جنسی طبیعی بدانیم، تعریف دقیق و مشخصی ندارد. این موضوع بیشتر به رضایت دو طرف بستگی دارد البته رضایتی که بر مبنای آگاهی و دانسته های جنسی صحیح باشد.مساله دیگر، اختلال در عملکرد جنسی به دلیل مشکلات جسمی یا روانی است. یک افسردگی خفیف یا یک اضطراب ساده تا زمانی که درمان نشود، با کاهش میل و عملکرد جنسی همراه است. عارضه جانبی بسیاری از دارو ها به خصوص داروهای ضدفشارخون نیز کاهش عملکرد جنسی است.

در این موارد چه بسا عشق و صمیمیت بین زوج بیشتر از گذشته هم باشد اما به دلیل دیگری، رابطه زناشویی خوبی با هم نداشته باشند. درمان مشکل جنسی که در یکی از آنها پیش آمده، به فهم و درک دیگری وابسته است. فهم و درک این که اختلال جنسی مانند هر اختلال دیگری گذرا و قابل درمان است و لزوما به معنای کاهش عشق و صمیمیت نیست.